Бир мүддәт Иса пејғәмбәр јалныз Ҹәлиләдә тәблиғ едир. Јәһудијјәдән фәргли олараг, бурада хош хәбәр даһа јахшы гаршыланыр. Үстәлик, пејғәмбәр Јерусәлимдә оларкән шәнбә ҝүнү хәстә адамы сағалданда «јәһудиләр ону өлдүрмәк үчүн даһа чох фүрсәт ахтармаға башладылар» (Јәһја 5:18; 7:1).

Инди ерамызын 32-ҹи илинин пајыз фәслидир, Чардаглар бајрамы јахынлашыр. Бу бајрам једди ҝүн давам едир, сәккизинҹи ҝүн исә тәмтәраглы јығынҹаг кечирилир. Чардаглар бајрамы әкин-бичин илинин битдијини ҝөстәрир. Бу вахт һамы чох севинир вә миннәтдарлыгларыны билдирирләр.

Иса пејғәмбәрин өҝеј гардашлары Јагуб, Шимон, Јусиф вә Јәһуда она: «Бурада галма, Јәһудијјәјә ҝет», — дејирләр. Јерусәлим өлкәнин дин мәркәзи сајылыр. Илдә үч дәфә кечирилән бајрамлар заманы бу шәһәрдә ајаг басмаға јер олмур. Пејғәмбәрин гардашлары бу сәбәбдән дејирләр: «Мәшһурлашмаг истәјән адам ҝизлиндә иш ҝөрмәз. Сән ки белә ишләр ҝөрүрсән, өзүнү нијә дүнјаја танытмырсан?» (Јәһја 7:3, 4).

Әслиндә, Исанын бу дөрд гардашы онун Мәсиһ олдуғуна инанмырлар, амма истәјирләр ки, о, бајрама ҝетсин вә орадакы ҹамаата онун харигүладә гүдрәтини ҝөрсүн. Мәсиһ билир ки, бу тәһлүкәлидир. О дејир: «Дүнја мәнә нифрәт едир, чүнки мән онун ишләринин шәр олдуғуна шәһадәт едирәм. Анҹаг сизә нифрәт етмәсинә сәбәб јохдур. Сиз бајрама ҝедин. Мән исә ҝетмирәм, чүнки мәним вахтым һәлә ҝәлмәјиб» (Јәһја 7:5—8).

Гардашлары ҹамаатла ҝетдикдән бир нечә ҝүн сонра Иса пејғәмбәр шаҝирдләрлә бирҝә һеч кимин диггәтини ҹәлб етмәдән ҝизлинҹә јола дүшүр. Адамларын чоху Иордан боју јолла ҝедир, амма Иса пејғәмбәр шаҝирдләри илә кәсә ҝедән јолу сечиб Сәмәријјәнин ичиндән кечирләр. Иса пејғәмбәр шаҝирдләри илә Сәмәријјәдә галмаға јер тапмалыдырлар. Буна ҝөрә дә пејғәмбәр һазырлыг ҝөрүлсүн дејә, габагда адамларыны ҝөндәрир. Амма оранын ҹамааты биләндә ки, онлар Јерусәлимә, јәһудиләрин бајрамыны гејд етмәјә ҝедирләр, онлары гәбул етмирләр. Јагуб вә Јәһја гәзәбләнәрәк дејир: «Аға, истәјирсән дејәк ҝөјдән алов ҝәлиб бунлары мәһв етсин?» (Лука 9:54). Иса пејғәмбәр онлары белә бир тәклиф етдикләринә ҝөрә мәзәммәт едир. Сонра онлар башга јерә ҝедирләр.

Јолда икән бир мирзә Иса пејғәмбәрә дејир: «Устад, сән һара ҝетсән, мән дә сәнин ардынҹа ҝедәҹәјәм». Пејғәмбәр ҹаваб верир: «Түлкүләрин дә, ҝөј гушларынын да јувасы вар, амма инсан Оғлунун башыны гојмаға белә, јери јохдур» (Мәтта 8:19, 20). Иса пејғәмбәр бунунла мирзәјә ҝөстәрир ки, онун давамчысы олса, мүхтәлиф чәтинликләрлә үзләшәҹәк. Амма, ҝөрүнүр, мирзә гүрурлу олдуғу үчүн бу ҹүр јашамағы өзүнә сыхышдырмыр.  Буна ҝөрә һәр биримиз өзүмүздән сорушмалыјыг: «Иса пејғәмбәрин ардынҹа ҝетмәјә нә дәрәҹәдә һазырам?»

Иса пејғәмбәр башга бир адама белә дејир: «Ардымҹа ҝәл». Һәмин адам исә дејир: «Аға, иҹазә вер, әввәлҹә ҝедим атамы дәфн едим». Пејғәмбәр онун вәзијјәтиндән аҝаһ олдуғу үчүн она ҝөстәриш верир: «Гој өлүләр өз өлүләрини дәфн етсинләр, сән исә ҝет һәр јердә Аллаһын Падшаһлығыны тәблиғ ет» (Лука 9:59, 60). Ҝөрүнүр, бу адамын атасы һәлә сағдыр. Әҝәр о өлмүш олсајды, чәтин ки, оғлу инди Иса пејғәмбәрин јанында дуруб сөһбәт едәрди. Садәҹә бу адам һәјатында Аллаһын Падшаһлығыны һәр шејдән үстүн тутмаға һазыр дејил.

Јерусәлимә ҝедән јолда даһа бир адам Иса пејғәмбәрә дејир: «Аға, сәнин ардынҹа ҝедәҹәјәм, амма иҹазә вер ҝедим әввәл евдәкиләрлә сағоллашым». Пејғәмбәр ҹаваб верир: «Әлини хышын үстүнә гојуб архадакы шејләрә бахан адам Аллаһын Падшаһлығына лајиг дејил» (Лука 9:61, 62).

Ким Иса Мәсиһин давамчысы олмаг истәјирсә, бүтүн диггәтини Аллаһын Падшаһлығынын ишләринә јөнәлтмәлидир. Әҝәр әкинчи һәмишә ирәли бахмырса, онун ачдығы шырым әјри-үјрү олаҹаг. Ишдир, о ҝеријә бахмаг үчүн әлиндәки хышы јерә гојарса, иш ләнҝијәҹәк. Ејнилә дә, киминсә ҝөзү ҝеридә, бу көһнә зәманәдә галарса, о, асанлыгла әбәди һәјат јолуну аза биләр.