Иса Мәсиһин Вәфтизчи Јәһјаја бөјүк һөрмәти вар. Бәс халг Јәһјаја неҹә јанашыр? Мәсиһ дејир: «Бу нәсли кимә бәнзәдим? О, базар мејданында отуруб бири диҝәринә: “Биз сизин үчүн түтәк чалдыг, амма сиз ојнамадыныз, биз ағы дедик, амма сиз кәдәрдән синә дөјмәдиниз”, — дејән ушаглара бәнзәјир» (Мәтта 11:16, 17).

Иса пејғәмбәрин бу сөзләринин мәнасы нәдир? О, фикринә ајдынлыг ҝәтирир: «Јәһја ҝәлиб нә јејир, нә ичир, амма ҹамаат дејир: “Онда ҹин вар”. Инсан Оғлу ҝәлиб һәм јејир, һәм ичир, инсанлар јенә дејирләр: “Будур һа, гарынгулу вә шәраб дүшкүнү, верҝијығанларын вә ҝүнаһлыларын досту”» (Мәтта 11:18, 19). Јәһја нәзири олдуғу үчүн садә һәјат сүрүрдү, дилинә шәраб белә дәјмәмишди, амма ҹамаат «онда ҹин вар» дејирди (Сајлар 6:2, 3; Лука 1:15). Иса Мәсиһ исә һамы кими јашајыр, гәдәриндә јејир дә, ичир дә, амма ону гарынгулу вә шәраб дүшкүнү адландырырлар. Бәли, инсанлары разы салмаг мүшкүл мәсәләдир.

Иса пејғәмбәр бу нәсли базар мејданындакы ушаглара бәнзәдир. Бу ушаглар достлары түтәк чаланда ојнамыр, ағы дејәркән кәдәрләнмир. О дејир: «Нә олурса олсун, һикмәт әмәлләри сајәсиндә һаглы чыхыр» (Мәтта 11:16, 19). Бәли, Јәһјанын вә Иса Мәсиһин ҝөрдүкләри ишләр онлара гаршы сүрүлән иттиһамларын јалан олдуғуну үзә чыхарыр.

Иса пејғәмбәр бу нәслин үрәјинин күт олдуғуну дејәндән сонра Хорәзин, Бејтсәјда вә Кәфәрнаһум шәһәрләринин адыны чәкиб онлары мүһакимә едир, чүнки о, бу шәһәрләрдә чохлу мөҹүзәләр ҝөстәрмишди. Иса пејғәмбәр гејд едир ки, әҝәр о, бу мөҹүзәләри Финикијанын Сур вә Сидон шәһәрләриндә етсәјди, бу шәһәрләрин ҹамааты төвбә едәрди. Пејғәмбәр бир мүддәт галдығы Кәфәрнаһум шәһәринин дә адыны чәкир. Һәтта бурда да әксәр инсанлар һәгигәтә һај вермәдиләр. О, бу шәһәрә белә дејир: «Һөкм ҝүнү Сәдум дијарынын ҹәзасы сәнинкиндән јүнҝүл олаҹаг» (Мәтта 11:24).

Сонра Иса Мәсиһ сәмави Атасына шүкүр едир. Чүнки Аллаһ саф инҹијә бәнзәр руһани һәгигәтләри һикмәтли вә ағыллы адамлардан ҝизләдиб көрпәләрә, јәни һәлимләрә ачыр (Мәтта 11:25). Иса пејғәмбәр белә инсанлары үрәкдән дәвәт едир: «Еј бүтүн зәһмәткешләр вә јүкү ағыр оланлар, јаныма ҝәлин, мән сизә тәравәт верәҹәјәм. Бојундуруғуму үзәринизә ҝөтүрүн вә мәндән өјрәнин, чүнки мән һәлим вә гәлбән тәвазөкарам. Онда ҹаныныз тәравәтләнәр. Чүнки бојундуруғум раһат, јүкүм јүнҝүлдүр» (Мәтта 11:28—30).

Бәс о, неҹә тәравәт верир? Дин хадимләри инсанларын бојнуна үзүҹү адәт-әнәнәләр гојур. Онлардан бири шәнбә ҝүнү илә бағлы сәрт гајдалардыр. Иса Мәсиһ исә онлара бу адәт-әнәнәләрин тәсири алтында олмајан һәгигәти өјрәдәрәк онлара тәравәт верир. О һәмчинин һакимијјәт саһибләринин зүлмү вә ҝүнаһын ағырлығы алтында инилдәјән инсанлара гәлб раһатлығы әлдә етмәјә көмәк едир. Иса пејғәмбәр ҝүнаһларын бағышланмасынын вә Аллаһла ҝөзәл мүнасибәт гурмағын јолуну онлара ачыр.

Иса Мәсиһин раһат бојундуруғуну ҝөтүрәнләр өзләрини Аллаһа һәср едә, һабелә рәһмли вә мәрһәмәтли сәмави Атамыза хидмәт едә биләр. Буну етмәк чәтин дејил, чүнки Аллаһын әмирләри ағыр дејил (1 Јәһја 5:3).