Јарадылыш 12:1—20
12 Јеһова Ибрама деди: «Өз торпағыны, гоһумларыны, ата евини гојуб чых, сәнә ҝөстәрәҹәјим торпаға ҝет.+
2 Сәндән бөјүк бир халг төрәјәҹәк. Буну Мән едәҹәјәм. Сәни мүбарәк гылаҹағам, адыны уҹалдаҹағам, сән бир немәт олаҹагсан.+
3 Сәнә хејир-дуа верәнләрә хејир-дуа верәҹәјәм, сәни ләнәтләјәнләри исә ләнәтләјәҹәјәм.+ Јер үзүнүн бүтүн халглары сәнин васитәнлә мүбарәк олаҹаг».+
4 Ибрам Јеһованын дедијинә әмәл едиб јола чыхды. Лут да онунла ҝетди. Һаррандан чыханда Ибрам јетмиш беш јашында иди.+
5 Беләликлә, Ибрам арвады Сарајы,+ гардашы оғлу Луту,+ топладыглары бүтүн мал-дөвләти+ вә Һарранда алдыглары гуллары ҝөтүрүб Кәнан+ торпағына јола дүшдү. Кәнан торпағына чатанда
6 Ибрам јолуна давам едиб Мөһрәнин бөјүк ағаҹларынын+ јахынлығына, Сиһам+ дејилән јерә ҝәлиб чыхды. Һәмин вахт о торпагда кәнаниләр јашајырды.
7 Јеһова Ибрама ҝөрүнүб деди: «Бу торпағы сәнин өвладларына*+ верәҹәјәм».+ Ибрам орада она ҝөрүнән Јеһованын адына бир гурбанҝаһ дүзәлтди.
8 Бир мүддәт сонра Ибрам орадан Бејтелдән+ шәргдә јерләшән дағлыг бөлҝәјә ҝәлиб орада чадыр гурду; Бејтел ондан гәрбдә, Ај+ шәһәри исә шәргдә иди. Сонра о, һәмин јердә Јеһованын адына гурбанҝаһ дүзәлдиб+ Јеһованын адыны чағырмаға* башлады.+
9 Бундан сонра Ибрам јығышыб јола дүшдү вә дүшәрҝә сала-сала Неҝев*+ тәрәфә ирәлиләди.
10 Бу торпагда аҹлыг баш галдырды. Ибрам мүвәггәти јашамаг үчүн Мисирә көчдү,+ чүнки аҹлыг чох ҝүҹлү иди.+
11 Мисирә чатачатда о, арвады Сараја деди: «Гулаг ас, ҝөр нә дејирәм. Сән ҝөзәл гадынсан.+
12 Мисирлиләр сәни ҝөрүб “бу, онун арвадыдыр” дејәҹәкләр. Онда мәни өлдүрәҹәк, сәни исә сағ сахлајаҹаглар.
13 Бәлкә, сән дејәсән ки, мәним баҹымсан, онда сәнин сајәндә башым саламат олар, сағ галарам».+
14 Ибрам Мисирә ајаг басар-басмаз арвадынын ҝөзәллији мисирлиләрин диггәтини ҹәлб еләди.
15 Фиронун әјанлары да гадыны ҝөрдүләр вә ҝедиб ону фирона тәрифләмәјә башладылар. Гадыны фиронун сарајына апардылар.
16 Онун хатиринә фирон Ибрамла јахшы рәфтар етди, Ибрам чохлу гојун-кечи, мал-гара, ешшәк, дәвә, гул-гарабаш саһиби олду.+
17 Анҹаг Јеһова Ибрамын арвады Сараја+ ҝөрә фиронун вә онун евиндәкиләрин башына бөјүк бәлалар ҝәтирди.
18 Белә оланда, фирон Ибрамы чағырыб деди: «Бу нә ишдир мәним башыма ачмысан? Нијә демирдин ки, о, сәнин арвадындыр?
19 Нә үчүн дејирдин ки, баҹындыр?+ Аз гала ону өзүмә арвад етмишдим. Ал, бу арвадын, бу да сән. Ҝөтүр, чых ҝет!»
20 Сонра фирон адамларына Ибрам барәдә ҝөстәриш верди. Ибрам арвадыны, гулларыны вә саһиб олдуғу һәр шеји ҝөтүрүб фиронун адамларынын мүшајиәтилә өлкәдән чыхды.+
