Ваиз 10:1—20
10 Өлү милчәкләр әтирдүзәлдәнин јағыны ијләдиб хараб етдији кими, кичик ағылсызлыг да һикмәт вә һөрмәт саһибини ҝөздән салыр.+
2 Һикмәтлинин үрәји дүз јола јөнәлир, ахмағын үрәји исә әјри јола.+
3 Ахмаг һансы јолла ҝедирсә-ҝетсин, ахмагдыр ки, ахмагдыр.+ О, сәфеһлијини һамыја ҝөстәрәр.+
4 Әҝәр һаким сәнә гәзәбләнсә, јериндән тәрпәнмә,+ чүнки динҹ дурмаг бөјүк хәталары совушдурар.+
5 Ҝүнәш алтында бир дәрд ҝөрдүм, о да һакимијјәт саһибләринин етдији сәһвдир:+
6 ахмаглар јүксәк вәзифәјә гојулур, лајигли инсанлар исә јердә галыр.
7 Нөкәрләри ат белиндә, әсилзадәләри нөкәр кими пај-пијада ҝөрдүм.+
8 Гују газан, өзү о гујуја дүшәр,+ дивар сөкәни илан чалар.
9 Даш јаран өзүнү јаралајар, одун јарана одун хәтәр јетирәр*.
10 Балта күтдүрсә, ағзы итиләнмирсә, чохлу ҝүҹ тәләб олунар. Һикмәт исә уғур ҝәтирәр.
11 Илан овсундан әввәл чаларса, даһа маһир овсунчуја еһтијаҹ олмаз.
12 Мүдрик адамын дилиндән чыхан сөзләр она рәғбәт газандырар,+ ахмағын исә дили ону мәһв едәр.+
13 Сөзүнүн әввәли сәфеһлик олар,+ ахыры мүдһиш бир дәлилик.
14 Ди ҝәл, ахмаг һеј данышар.+
Һеч ким нә олаҹағыны билмир. Ондан сонра нә олаҹағыны адама ким дејә биләр?+
15 Ахмаг әлләшиб-вурушар, һалдан дүшәр, чүнки һеч шәһәрә ҝедән јолу да билмир.
16 Әҝәр падшаһ ушагдырса, әјанлар сәһәрдән зијафәтә башлајырса, вај өлкәнин һалына!+
17 Хош о мәмләкәтин һалына ки, падшаһы әсилзадәдир, әјанлары да әјјашлыг үчүн јох, ҝүҹ топламаг үчүн өз вахтында сүфрәјә отурур.+
18 Тәнбәлликдән евин дамы чөкәр, әлләрини саллајыб отуранын таваны дамар.+
19 Чөрәк үзү ҝүлдүрәр, меј һәјаты шән едәр,+ пул исә һәр еһтијаҹын һаггыны өдәјәр.+
20 Һәтта үрәјиндә* белә, падшаһа ләнәт демә,+ јатаг отағында белә, варлы адамы ләнәтләмә. Чүнки гушлар сәсини апарар, ганадлы мәхлуглар сөзләрини чатдырар.
