Зәкәријјә 2:1—13
2 Мән башымы галдырыб бахдым вә бир адам ҝөрдүм. Онун әлиндә өлчү ипи+ вар иди.
2 Мән сорушдум: «Һара ҝедирсән?»
О ҹаваб верди: «Јерусәлими өлчмәјә ҝедирәм, бахым ҝөрүм онун ени, узуну нә гәдәрдир».+
3 Мәнимлә данышан мәләк мәндән ајрыланда башга мәләк ону гаршыламаға чыхды.
4 О, она деди: «Гач, о ҹавана де: “Јерусәлимдә о гәдәр инсан вә һејван олаҹаг ки,+ шәһәр диварсыз кәндләр кими мәскунлашаҹаг.+
5 Мән онун әтрафында одлу дивар олаҹағам,+ онун ичини әзәмәтимлә долдураҹағам”», — бәјан едир Јеһова.+
6 «Һајды, һајды! Шимал өлкәсиндән гачын!»+ — бәјан едир Јеһова.
«Чүнки сизи дүнјанын дөрд сәмтинә* сәпәләдим»,+ — бәјан едир Јеһова.
7 «Һајды, Сион! Еј Бабил гызы илә бирликдә јашајан, гач ҹаныны гуртар!+
8 Ордулар Аллаһы Јеһова, шаны уҹаландан сонра, мәни сизи талан едән халгларын јанына ҝөндәриб деди:+ “Сизә тохунан Мәним ҝөз бәбәјимә тохунур.+
9 Әлими онлара гаршы галдыраҹағам, өз гуллары онлары гарәт едәҹәк”.+ Онда биләҹәксиниз ки, мәни ордулар Аллаһы Јеһова ҝөндәриб.
10 Еј Сион гызы, севин, шадлан!+ Бах, ҝәлирәм,+ аранызда мәскән салаҹағам,+ — бәјан едир Јеһова. —
11 Һәмин ҝүн чохлу халглар Јеһованын әтәјиндән јапышаҹаг+ вә Мәним үммәтим олаҹаг. Мән сизин аранызда мәскән салаҹағам». Онда биләҹәксиниз ки, мәни сизин јаныныза ордулар Аллаһы Јеһова ҝөндәриб.
12 Јеһова мүгәддәс торпагда Јәһуданы Өз пајы кими мүлк едәҹәк вә јенә Јерусәлими сечәҹәк.+
13 Еј бәшәр, Јеһованын өнүндә сүкут ет! Чүнки О, мүгәддәс мәскәниндән һәрәкәтә кечиб!
Һашијәләр
^ Һәрфән: ҝөјләрин дөрд күләјинә.
