Әјјуб 29:1—25
29 Әјјуб сөзүнә давам етди:
2 «Каш өтән чағларыма гајыда биләјдим,Аллаһын мәни һифз етдији ҝүнләрә.
3 О вахтлар чырағы башымын үстүндә ишыг сачарды,Онун нуру илә гаранлығы јарыб-кечәрдим.+
4 Һәјатымын ҹошгун чағларыны јашајырдым,Чадырымда Аллаһын достлуғуну дујурдум,+
5 Гүдрәт Саһиби һәлә мәнимлә иди,Балаларым* әтрафымда иди.
6 О вахтлар ајагларым гајмаг ичиндә иди,Гајалардан мәнә јағ сүзүлүрдү.+
7 Шәһәр дарвазасына чыхардым,+Мејданда әјләшәрдим.+
8 Ҹаванлар мәни ҝөрәндә јол верәрди,Һәтта јашлылар ајаға дуруб дајанарды,+
9 Башчылар сусуб данышмазды,Әлләри илә ағзыны јумарды.
10 Бәјләр дилини ударды,Сәсләри чыхмазды.
11 Сөһбәтими ешидәнләр барәмдә хош сөзләр дејәрди,Мәни ҝөрәнләр хејримә данышарды.
12 Чүнки мән имдад диләјән касыбы,+Јетими, кимсәсизи гуртарырдым.+
13 Һәлакдан гуртардығым фәгирләр мәнә хејир-дуа верәрди,+Дул гадынын гәлбини шад едәрдим.+
14 Мән салеһлији ҝејинирдим,Әдаләтим мәнә әба кими, чалма кими иди.
15 Корлара ҝөз,Топаллара ајаг идим,
16 Касыблара ата идим,+Јадларын ишинә бахардым,+
17 Ҝүнаһкарын әнҝини әзәрдим,+Овуну дишиндән дартыб алардым.
18 Дејәрдим: “Ҝүнләрим гум гәдәр олаҹаг,Сон нәфәсими оҹағымда верәҹәјәм,+
19 Көкләрим сулара ҝедиб-чыхаҹаг,Будагларымда шеһ ҝеҹәләјәҹәк.
20 Шөһрәтим солмајаҹаг,Әлимдә каманым дөнә-дөнә атаҹаг”.
21 Инсанлар мәни интизарла динләјәрди,Сусуб мәсләһәтими ҝөзләјәрди.+
22 Сөзүмүн үстүндән демәјә сөз тапмаздылар,Сөзүм онларын гулағына хош ҝәләрди.
23 Јағышы ҝөзләјәнтәк мәни ҝөзләјәрдиләр,Сөзләрими баһар јағышытәк ичәрдиләр.+
24 Үзләринә ҝүлүмсәјәндә ҝөзләринә инанмаздылар,Үзүмүн нуру онлара архајынлыг верәрди*.
25 Башчы кими онлара јол ҝөстәрәрдим.Мән гошунларынын ичиндә падшаһ кими,+Јаслылара тәсәлли верән кими јашајырдым.+
