1 Ишмуил 9:1—27
-
Ишмуил Талутла гаршылашыр (1—27)
9 Бинјамин гәбиләсиндә+ Киш+ адлы варлы-һаллы бир киши варды. О, Әбиилин, Әбиил Сәрарын, Сәрар Бәкратын, Бәкрат Әфјанын оғлу иди.
2 Онун Талут+ адында ҝәнҹ, јарашыглы оғлу варды. Исраилдә онун кими јарашыглысы јох иди. О, һамыдан бојҹа бир баш һүндүр иди.
3 Бир дәфә Талутун атасы Кишин улаглары итмишди. Киш оғлу Талута деди: «Нөкәрләрдән бирини ҝөтүр, ҝет улаглары ахтар».
4 Онлар бүтүн Әфраим дағлыг бөлҝәсини, Шалиша торпағыны ҝәздиләр, амма улаглары тапмадылар. Сонра Шалим торпағыны доландылар, улаглар орада да јох иди. Онлар бүтүн Бинјамин торпағыны да ҝәздиләр, анҹаг улаглар тапылмады ки тапылмады.
5 Онлар ҝәлиб Суф торпағына чатдылар. Талут нөкәринә деди: «Ҝәл гајыдаг, јохса атам улаглары гојуб бизә ҝөрә нараһат олаҹаг».+
6 Нөкәр исә деди: «Бу шәһәрдә бир Аллаһ адамы вар. О, бөјүк һөрмәт саһибидир, нә дејирсә, һамысы дүз чыхыр.+ Ҝәл ора ҝедәк. Бәлкә, о, бизә деди һара ҝетмәлијик».
7 Талут сорушду: «Бәс о адама нә апараг? Һејбәмиздә чөрәк дә галмајыб. Аллаһ адамына нә совгат верәк? Ахы һеч нәјимиз јохдур».
8 Нөкәр ҹаваб верди: «Бах, мәндә ҝүмүш сиккә* вар. Ону Аллаһ адамына верәрәм, о, бизә дејәр һара ҝетмәлијик».
9 (Кечмиш вахтларда Исраилдә кимсә Аллаһын һөкмүнү өјрәнмәк истәјәндә белә дејәрди: «Ҝәлин ҝөрүҹүнүн+ јанына ҝедәк». О вахтлар пејғәмбәрә ҝөрүҹү дејәрдиләр.)
10 Талут нөкәринә деди: «Ағлабатан сөздүр, ҝәл ҝедәк». Беләҹә, онлар Аллаһ адамынын олдуғу шәһәрә ҝетдиләр.
11 Онлар јохушла шәһәрә галханда суја ҝедән гызлары ҝөрдүләр. Гызлардан сорушдулар: «Ҝөрүҹү+ бурададыр?»
12 Гызлар: «Һә, бурададыр, — дедиләр. — Елә габағынызҹа ҝетди. Тәләсин. О, шәһәрә бу ҝүн ҝәлиб. Ҹамаат бу ҝүн сәҹдәҝаһда*+ гурбан ҝәтирәҹәк.+
13 Ону шәһәрә ҝирән кими, о, сәҹдәҝаһа јемәк јемәјә ҝетмәздән әввәл тапаҹагсыныз. О ҝәлмәјинҹә ҹамаат чөрәк јемәјәҹәк. Чүнки гурбана о хејир-дуа верир вә јалныз бундан сонра дәвәт олунанлар јејә биләрләр. Инди ҝетсәниз, ону тапарсыныз».
14 Онлар шәһәрә галхдылар. Шәһәрин ортасына чатачатда сәҹдәҝаһа ҝедән Ишмуиллә үз-үзә ҝәлдиләр.
15 Талут ҝәлмәмишдән бир ҝүн әввәл Јеһова Ишмуилә демишди:
16 «Сабаһ тәхминән бу вахт сәнин јанына Бинјамин торпағындан+ бир адам ҝөндәрәҹәјәм. Ону халгым Исраилин башчысы олараг мәсһ ет.+ О, халгымы филиштлиләрин әлиндән гуртараҹаг. Чүнки Мән халгыма едилән зүлмләри ҝөрүрәм, онларын фәрјады мәнә чатыб».+
17 Ишмуил Талуту ҝөрәндә Јеһова она деди: «“Халгыма һөкмранлыг едәҹәк”, дедијим адам будур».+
18 Талут дарвазанын јанында Ишмуилә јахынлашыб деди: «Дејә биләрсән, ҝөрүҹүнүн еви һарададыр?»
19 Ишмуил: «Ҝөрүҹү мәнәм, — деди. — Бујур, кеч габаға, сәҹдәҝаһа ҝедәк. Бу ҝүн мәнимлә јемәк јејәҹәксиниз.+ Сабаһ сәһәр сизи јола саларам. Һәм дә нә истәсәниз, сизә билдирәрәм.
20 Үч ҝүн әввәл итән улаглара+ ҝөрә исә нараһат олма, онлар артыг тапылыб. Бир дә ки, Исраилин бүтүн ҹаһ-ҹалалы кимә мәхсусдур? Мәҝәр сәнә вә атанын евинә мәхсус дејил?»+
21 Онда Талут деди: «Мән ки бинјаминлијәм, Исраилин ән кичик гәбиләсиндәнәм.+ Нәслим дә Бинјамин гәбиләсиндә ән кичик нәсилдир. Нә үчүн мәнә белә сөзләр дејирсән?»
22 Ишмуил Талутла нөкәрини јемәк отағына апарды. Онлары дәвәт олунанларын арасында јухары башда отуртду. Орада тәхминән отуз нәфәр адам вар иди.
23 Ишмуил ашпаза деди: «“Буну гыраға гој” дејиб сәнә вердијим пајы ҝәтир».
24 Онда ашпаз буду ҝәтириб Талутун габағына гојду. Ишмуил деди: «Бу, сәнин пајындыр, је. Бу пај сәнин үчүн ајрылыб. Мән онлара демишдим ки, гонагларым олаҹаг». Беләҹә, һәмин ҝүн Талут Ишмуиллә бирҝә чөрәк једи.
25 Сонра онлар сәҹдәҝаһдан ениб+ шәһәрә ҝәлдиләр. Ишмуил евин дамында Талутла сөһбәтини давам етдирди.
26 Онлар дан јери сөкүләндә галхдылар. Ишмуил дамдан Талуту чағырыб деди: «Һазырлаш, сәни јола салым». Талут һазырлашандан сонра Ишмуиллә бирликдә евдән чыхдылар.
27 Онлар шәһәрин гуртараҹағына енәркән Ишмуил Талута деди: «Нөкәринә+ де, габагда ҝетсин, сән исә ајаг сахла, сәнә Аллаһын сөзүнү билдирим». Нөкәр габагда ҝетди.
Һашијәләр
^ Һәрфән: шекелин дөрддә бири. Шекел 11,4 г-а бәрабәрдир. Б14 әлавәсинә бах.
^ Һәрфән: јүксәкликдә.
