Мән ушаглыгдан тәбиәт вурғуну олмушам. Аиләмиз тез-тез Јүвәскүлә шәһәриндәки (Мәркәзи Финландија) евимизи әһатә едән еҹазкар мешәләрин вә һејранедиҹи ҝөлләрин сејринә чыхырды. Һејванлардан өтрү үрәјим ҝедирди. Балаҹа оланда растыма ит чыхды, пишик чыхды, аз галырдым онлары гуҹаглајыб бағрыма басым. Бөјүдүкҹә инсанларын һејванларла гәддарҹасына даврандығыны ҝөрәндә үрәјим ағрыјырды. Бир мүддәт сонра һејванларын һүгугларыны мүдафиә едән бир тәшкилата үзв олдум, орадакылар да мәним кими дүшүнүрдүләр.

Биз һејванларын һүгуглары уғрунда фәал мүбаризә апарырдыг. Мәлуматландырыҹы буклетләр пајлајыр, һабелә хәз-дәри сатылан мағазалара вә һејванлар үзәриндә тәҹрүбә кечирән лабораторијалара гаршы етираз јүрүшләри вә нүмајишләр тәшкил едирдик. Биз һәтта һејванлары мүдафиә едән јени бир тәшкилат да јаратдыг. Мәгсәдләримизә чатмаг үчүн радикал аддымлар атдығымыза ҝөрә чох вахт һакимијјәтлә проблемләримиз олурду. Олуб ки, бир нечә дәфә мәни һәбс едиб, мәһкәмәјә верибләр.

Һејванларын вәзијјәтиндән савајы, мәни дүнјадакы диҝәр проблемләр дә нараһат едирди. Нәтиҹәдә, мән Бејнәлхалг Амнистија Тәшкилаты вә Гринпис дә дахил олмагла, бир сыра тәшкилатларын үзвү олдум. Бу тәшкилатларын фәалијјәтини дәстәкләмәк үчүн бүтүн ҹанымы гојмушдум. Мән касыб-кусубларын, аҹ-јалаваҹ јашајанларын вә диҝәр бәдбәхт инсанларын һүгугларынын мүдафиәсинә галхырдым.

Анҹаг тәдриҹән баша дүшдүм ки, бу дүнјаны дәјишә билмәрәм. Бу тәшкилатлар бәзи хырда-хуруш проблемләрин һәлл едилмәсинә наил олса да, бөјүк проблемләр ҝетдикҹә дәринләширди. Мәнә елә ҝәлирди ки, санки, шәр гүввәләр бүтүн планети әлә кечириб вә һеч кимин һеч нә веҹинә дејил. Бүтүн бунлар гаршысында өзүмү аҹиз һисс едирдим.

Әлимдән һеч нә ҝәлмәдијинә ҝөрә дилхор олурдум. Мән Аллаһ вә Мүгәддәс Китаб һаггында дүшүнмәјә башладым. Әввәлләр Јеһованын  Шаһидләри илә Мүгәддәс Китабы арашдырмышдым. Онларын меһрибан мүнасибәтини вә сәмими марағыны гијмәтләндирсәм дә, һәјат тәрзими дәјишмәјә һазыр дејилдим. Бу дәфә исә вәзијјәт фәргли иди.

Мүгәддәс Китабымы ҝөтүрүб охумаға башладым. Бу, мәним јараларыма әсил мәлһәм олду. Мүгәддәс Китабда һејванларын гајғысына галмагла бағлы ајәләр диггәтими чәкди. Онлардан бири Сүлејманын мәсәлләри 12:10 ајәсидир ки, орада дејилир: «Салеһ инсан һәтта һејванларынын еһтијаҹыны дујар». Мән һәмчинин баша дүшдүм ки, дүнјадакы проблемләрин сәбәбкары, сән демә, Аллаһ дејилмиш. Әксинә, проблемләрин бөјүјүб бу сәвијјәјә чатмасынын сәбәби әксәр инсанларын Аллаһын гајда-ганунларына риајәт етмәмәсидир. Јеһованын неҹә мәһәббәтли вә сәбирли олдуғуну өјрәнәндә һејран галдым (Мәзмур 103:8—14).

Тәхминән бу арада «Мүгәддәс Китаб әслиндә нә өјрәдир?» китабынын сифариш купону әлимә кечди вә мән ону долдуруб ҝөндәрдим. Чох кечмәди ки, евимә ики Јеһованын Шаһиди ҝәлди; онлар Мүгәддәс Китабы өјрәнмәји тәклиф етдиләр, мән дә разы олдум. Мән һәмчинин Падшаһлыг залында кечирилән јығынҹаглара да ҝетмәјә башладым. Нәтиҹәдә, Мүгәддәс Китабдакы һәгигәт үрәјимдә көк салды.

Мүгәддәс Китабын сајәсиндә һәјатымда чохлу дәјишикликләр етдим: сигарети тәрҝитдим, әјјашлығын дашыны атдым, үст-башымы сәлигәјә салдым, данышығымы дүзәлтдим, һакимијјәтә мүнасибәтими дә дәјишдим (Ромалылара 13:1). Һәмчинин әхлагсыз һәјат тәрзинә сон гојдум; әввәлләр бу саһәдә һәддән артыг сәрбәстлијә јол верирдим.

Лакин мәним үчүн ән чәтини иҹтимаи тәшкилатлара мүнасибәтими дәјишмәк иди. Бунун үчүн бир аз вахт лазым олду. Әввәл-әввәл мәнә елә ҝәлирди ки, һәмин тәшкилатлардан чыхсам, онлара хаинлик етмиш оларам. Анҹаг мән баша дүшдүм ки, Аллаһын Падшаһлығы бу дүнја үчүн јеҝанә ҝерчәк үмиддир. Бүтүн гүввәми һәмин Падшаһлығы дәстәкләмәјә вә башгаларына онун һаггында өјрәтмәјә јөнәлтмәк гәрарына ҝәлдим (Матта 6:33).

Фәалчы оланда инсанлары конкрет олараг ики група ајырырдым — пис вә јахшы. Пис һесаб етдијим инсанлара гаршы дәрһал һәрәкәтә кечмәјә һазыр идим. Анҹаг Аллаһын Кәламы сајәсиндә артыг инсанлара гаршы нифрәт һисс етмирәм. Чалышырам ки, бүтүн адамлары Аллаһын бујурдуғу кими севим (Матта 5:44). Һәр шејдән зијадә, мән инсанлара мәһәббәтими онларла Аллаһын Падшаһлығы һагда хош хәбәри бөлүшмәклә тәзаһүр етдирирәм. Бу хејирхаһ ишин онлара сүлһ вә хошбәхтлик ҝәтирдијини вә онлара ҝерчәк үмид вердијини ҝөрәндә үрәјим даға дөнүр.

Мәни нараһат едән һәр шеји Јеһованын өһдәсинә бурахандан сонра үрәјим раһатлашды. Әминәм ки, О, бир Јарадан кими, һејванларла вә инсанларла пис рәфтарын белә дә давам етмәсинә, бу ҝөзәл дүнјамызын мәһв едилмәсинә јол вермәз. Тезликлә Аллаһ-Таала Өз Падшаһлығы васитәсилә вурулан бүтүн зәрәри арадан галдыраҹаг (Јешаја 11:1—9). Мән чох хошбәхтәм ки, бу һәгигәтләри билирәм вә башгаларына да һәмин һәгигәтләрә иман ҝәтирмәјә көмәк едирәм. Даһа дүнјаны дәјишмәли олдуғуму дүшүнмүрәм.