Достлар бир-бирләри илә үнсијјәт етдикҹә мүнасибәтләри мөһкәмләнир. Ејнилә, Аллаһ бизи онунла үнсијјәтә дәвәт етмәклә, сәмими достлуға јол ачыр. О дејир: «Сиз Мәни чағыраҹагсыныз, ҝәлиб дуа едәҹәксиниз, Мән дә сизи ешидәҹәјәм» (Әрәмја 29:12). Аллаһла данышдыгҹа Она јахынлашаҹагсыныз, «О да сизә јахынлашаҹаг» (Јагуб 4:8). Мүгәддәс Китаб бизи әмин едир: «Јеһова Ону чағыранлара... јахындыр» (Зәбур 145:18). Нә гәдәр чох дуа етсәк, Аллаһла достлуғумуз бир о гәдәр дә мөһкәм олаҹаг.

Иса пејғәмбәр демишди: «Мәҝәр аранызда елә бир ата вар ки, оғлу чөрәк истәјәндә она даш версин? Јахуд балыг истәјәндә она илан версин? Әҝәр сиз... ушагларыныза јахшы шејләр верә билирсинизсә, мәҝәр ҝөјдәки Атаныз Ондан истәјәнләрә ҝөзәл немәтләр вермәјәҹәк?» (Мәтта 7:9—11). Јараданымыз сизи Она дуа етмәјә чағырыр, чүнки гајғынызы чәкән дә, сизә көмәк етмәк истәјән дә Одур (1 Бутрус 5:7). О һәтта проблемләримизи Она данышмаға дәвәт едир. Кәламда дејилир: «Һеч нәјә ҝөрә нараһат олмајын. Һәр мәсәлә барәдә диләјинизи дуа вә јалварышла, шүкр едә-едә Аллаһа билдирин» (Филиппилиләрә 4:6).

Инсан тәбиәти үзрә мүтәхәссисләр мүшаһидә етмишләр ки, јүз милјонларла инсанлар, һәтта бәзи атеистләр вә агностикләр белә бу саја дахилдирләр *. Бу ҝөстәрир ки, һәр инсанын Аллаһа еһтијаҹы вар. Иса пејғәмбәр демишди: «Аллаһа еһтијаҹы олдуғуну дәрк едәнләр хошбәхтдир» (Мәтта 5:3). Бу еһтијаҹымызы өдәмәјин бир үсулу Аллаһа мүнтәзәм дуа етмәкдир.

Аллаһын чағырышына һај вериб Она дуа етсәк, бу, бизә һансы фајданы ҝәтирәҹәк?