Јараданымыз никаһла бағлы гајда-ганунлары инсан һөкумәтләриндән хејли габаг тәсис етмишди. Мүгәддәс Китабын илк сәһифәләриндә дејилир: «Киши өз ата-анасыны тәрк едиб, гадынына говушаҹаг вә онлар бир бәдән олаҹаг» (Төврат, Јарадылыш 2:24). Бир лүғәтә әсасән, бурада «гадын» кими тәрҹүмә едилән ибрани сөзүнүн алтында «гадын ҹинсиндән олан инсан» нәзәрдә тутулур («Vine’s Expository Dictionary of Biblical Words»). Иса пејғәмбәр дә тәсдиг етмишди ки, никаһа дахил оланлар һөкмән «киши вә гадын» олмалыдыр (Инҹил, Матта 19:4).

Демәли, Аллаһын нијјәтинә әсасән, никаһ киши илә гадын арасында бағланан даими иттифагдыр. Онлар бир-бирини тамамлајаҹаг шәкилдә јарадылыб. Бунун сајәсиндә киши илә гадын бир-бирләринин емосионал вә ҹинси тәләбатларыны тәмин едә вә дүнјаја ушаг ҝәтирә биләрләр.