Иса Мәсиһин фидјә гурбанлығы Аллаһын бәшәријјәти ҝүнаһ вә өлүмдән хилас етмәк тәдбиридир. Мүгәддәс Китабда дејилир ки, Иса Мәсиһин ганынын төкүлмәси илә фидјә өдәнилди (Ефеслиләрә 1:7; 1 Бутрус 1:18, 19). Беләликлә, Иса демишди ки, о, «бир чохлары уғрунда һәјатыны фидјә кими вермәк үчүн ҝәлиб» (Мәтта 20:28).

Нәјә ҝөрә инсанларын фидјәјә еһтијаҹы вар иди?

Улу атамыз Адәм камил јарадылмышды, јәни ҝүнаһсыз иди. О, әбәди јашамалы иди, анҹаг Аллаһа итаәт етмәмәји сечдији үчүн әбәди һәјаты итирди (Јарадылыш 3:17—19). Ушаглары оланда о, ҝүнаһын әламәтләрини онлара да өтүрдү (Ромалылара 5:12). Мисал үчүн, Мүгәддәс Китабда ҝөстәрилир ки, Адәм һәм өзүнү, һәм дә ушагларыны ҝүнаһ вә өлүмә сатды (Ромалылара 7:14). Ҝүнаһлы олдуглары үчүн онларын һеч бири Адәмин итирдијини ҝери гајтара билмәди (Зәбур 49:7, 8).

Аллаһ Адәмин нәслинин чарәсизлијини ҝөрүб онлара рәһм етди (Јәһја 3:16). Аллаһын әдаләт һисси јол вермир ки, О, әсаслы сәбәб олмадан ҝүнаһы бағышласын вә ја она ҝөз јумсун (Зәбур 89:14; Ромалылара 3:23—26). Јеһова инсанлары севдији үчүн онларын ҝүнаһыны нәинки бағышлады, һәмчинин арадан галдырмаг үчүн һүгуги әсас тәшкил етди (Ромалылара 5:6—8). Фидјә һүгуги әсаса сөјкәнир.

Фидјәнин фајдасы

Мүгәддәс Китабда истифадә олунан «фидјә» сөзү өзүнә ашағыдакы үч мәгамы дахил едир:

1. Дәјәри өдәмәк (Сајлар 3:46, 47).

2. Азад етмәк вә ја әвәзини өдәмәк (Чыхыш 21:30).

3. Вурулан зәрәри там шәкилдә өдәмәк *.

Инди исә ҝәлин Иса Мәсиһин фидјә гурбанлығынын бу үч мәгамы өзүнә неҹә дахил етдијини арашдыраг.

1. Дәјәри өдәмәк. Мүгәддәс Китабда дејилир ки, мәсиһиләр баһа гијмәтә алыныблар (1 Коринфлиләрә 6:20; 7:23). Бу гијмәт Иса Мәсиһин төкүлән ганыдыр. Бунун сајәсиндә о, «һәр тајфаја, һәр дилә, халга вә үммәтә мәнсуб олан инсанлары... Аллаһ үчүн сатын [алды]» (Вәһј 5:8, 9).

2. Азад етмәк. Иса пејғәмбәрин өлүмү сајәсиндә ҝүнаһдан «фидјә васитәсилә азад» олдуг (1 Коринфлиләрә 1:30; Колослулара 1:14; Ибраниләрә 9:15).

3. Вурулан зәрәри өдәмәк. Иса Мәсиһин фидјә гурбанлығы Адәмин вурдуғу зәрәри там шәкилдә өдәди, јәни итирдији камил инсан һәјатыны ҝери газанды (1 Коринфлиләрә 15:21, 22, 45, 46). Мүгәддәс Китабда дејилир: «Бир нәфәрин [Адәмин] итаәтсизлији чохлу инсаны ҝүнаһлы етдији кими, бир шәхсин [Иса Мәсиһин] итаәти дә чохлу инсаны салеһ едәҹәк» (Ромалылара 5:19). Бу ајәдән бир нәфәрин өлүмүнүн чохлу ҝүнаһкарлар үчүн неҹә фидјә олдуғуну ҝөрмәк олар. Иса Мәсиһ ҹаныны, «мүвафиг бир фидјә кими, һамыдан өтрү» — фидјәдән фајда әлдә етмәк үчүн ҹидди аддымлар атан кәсләр үчүн верди (1 Тимутијә 2:5, 6).