DAGHAN ug nagkalainlain ang opinyon sa tawo bahin sa kinabuhi ug kamatayon. Ang uban nagtuo nga inigkamatay nila, magpabilin pa silang buhi, pero sa lain na nga matang sa kinabuhi o sa laing dapit. Ang uban nagtuo sab nga sila matawo pag-usab pero sa lahi na nga lawas. Ang uban pod nagtuo nga ang kamatayon maoy kataposan sa tanan.

Tingali lahi pod kag gituohan, depende sa imong kultura ug sa gitudlo kanimo sa imong ginikanan. Kay lainlain mag opinyon ang mga tawo bahin sa kon unsay mahitabo dihang mamatay, duna ba tay kapangutan-an o kakuhaan ug kasaligan ug hustong tubag niining makalibog nga pangutana?

Sa daghang kasiglohan, ang mga lider sa relihiyon nagtudlo nga ang kalag sa tawo dili mamatay. Ang mga membro sa halos tanang dagkong relihiyon​—mga Kristiyano, Hindu, Hudiyo, Muslim, ug uban pa—​nagtuo nga ang kalag dili mamatay, nga magpabilin kuno ning buhi inigkamatay sa lawas ug moadto sa kalibotan sa mga espiritu. Sa laing bahin, ang mga Budhista nagtuo nga pinaagi sa daghang beses nga pagkatawo pag-usab, ang puwersa, o mental nga enerhiya, sulod sa tawo makaabot sa mahimayaong kahimtang nga gitawag ug Nirvana.

Tungod niini nga mga doktrina, ang kadaghanan sa mga tawo sa kalibotan nagtuo nga ang kamatayon maoy dalan paingon sa laing kalibotan. Busa para sa kadaghanan, ang kamatayon maoy usa ka importanteng bahin sa kinabuhi, ug apil kuno ni sa katuyoan sa Diyos. Pero unsay giingon sa Bibliya bahin niini? Palihog basaha ang sunod nga artikulo. Basig matingala ka sa tubag.