Gihatagag Paglaom nga Nagpalig-on Kanako

SUMALA SA GIASOY NI TATJANA VILEYSKA

Ang malipayon namong pamilya nagun-ob sa dihang si Mama gibunalan hangtod namatay sulod sa among apartment. Si Papa naghikog upat ka bulan sa ulahi. Human niadto dili ko na buot mabuhi. Busa nganong ania pa ako aron moasoy sa estorya? Pasaysaya ako.

ANG Donetsk, sa silangang Ukraine, maoy usa ka siyudad sa mga hurnong tunawanan ug mga minahag karbon. Ang populasyon nga kapin sa usa ka milyon nagasultig Ruso ug maoy manggibuhaton ug mahigalaon. Ang pipila nagtuo sa astrolohiya o espiritismo, ug ang daghan nagagamit ug horoskopyo aron mangutana bahin sa umaabot. Ang uban modangop sa mga tambalan, o mga koldun, ingon nga nailhan sila sa Ruso. Ang pipila niining mga tawhana nagtinguha nga makakontak sa mga patay nga naglaom nga makaplagan ang kahupayan gikan sa sakit o alang lamang sa kalingawan.

Si Papa usa ka tiggamag sapatos. Bisan pag siya nag-angkon nga ateyista, iyang gibati nga may nagbutang kanato sa yuta. Siya moingon: “Mga bisita lamang kita niining planetaha.” Si Mama mosimba kada Easter tungod kay, sumala sa iyang gipahayag, “Kon adunay Diyos, kon siya tinuod nga naglungtad, nan angayng moadto kita.” Natawo ako sa Mayo 1963. Ang akong magulang nga babaye, si Lubov, ug ang akong manghod nga lalaki, si Alexandr, nagbug-os sa among malipayong pamilya.

“Ang Puting Madyik Maayo”

Si Pjotr *, nga layo nang paryente, naaksidente samtang nagtrabaho sa usa ka minahag karbon ug nakaagom sa mga samad sa ulo nga kinahanglang patambalan sa espesyal nga klinika. Kay nabalaka bahin sa iyang panglawas, mikonsulta siyag usa ka koldun. Ang tambalan nagpakontak kang Pjotr sa kalibotan sa espiritu. Bisan pag siya gisultihan sa iyang asawa ug sa akong mga ginikanan nga ang pagtagnatagna binuang, siya nagtuo nga dili kana binuang. “Ang akong ginahimo maoy puting madyik,” nagpatuo siya. “Ang itom nga madyik daotan, apan ang puting madyik maayo.”

Si Pjotr nangangkon nga nakabaton ug mga gahom nga nakapaarang niya sa pagtagna sa umaabot ug sa pagpanalipod sa mga tawo batok sa daotan. Bisan pa niadto, gibiyaan si Pjotr sa iyang asawa. Busa, si Pjotr moestar sa amo, usahay sulod sa mga semana sa usa ka panahon. Ang iyang impluwensiya diha sa pamilya maoy mangil-ad. Sa usa ka paagi, si Mama ug Papa nagsugod sa pagbaton ug seryosong mga panaglalis. Sa kadugayan,  sila nagbulag ug nagdiborsiyo. Kaming mga anak mibalhin ngadto sa laing apartment uban kang Mama, ug si Pjotr​—kadugo ni Mama​—miipon kanamo.

Si Lubov naminyo ug mibalhin ngadto sa Uganda, sa Aprika, uban sa iyang bana. Sa Oktubre 1984, si Alexandr nagbakasyon ug ako miadto sa lungsod sa Gorlovka sulod sa usa ka semana. Sa mibiya ako sa balay, si Mama ug ako wala sa buot nga nagpanamilitay sa usag usa. Ako nanghinaot gayod nga ang akong nasulti kaniya mas daghan o nagpabilin ra ako sa balay! Abi mo, wala ko na makita pag-usab si Mama nga buhi.

“Patay na ang Imong Pinanggang Inahan”

Sa pagbalik ko gikan sa Gorlovka, ang apartment kinandadohan, ug ang usa ka pahibalo gikan sa kapolisan nga nagdili sa pagsulod nagbitay sa pultahan. Nangurog ako sa kahadlok. Miadto ako sa among mga silingan. Si Olga naguol pag-ayo nga dili makasulti. Ang iyang bana, si Vladimir, malulotong miingon: “Tanja, may nahitabo nga makalilisang. Patay na ang imong pinanggang inahan. Gipatay siya ni Pjotr. Human niana, siya mianhi dinhi sa among apartment, mitelepono sa kapolisan, ug misurender.”

Gipamatud-an sa kapolisan ang makalilisang nga balita ug gihatag kanako ang mga yawi sa among apartment. Nahupong ako sa pagdumot kang Pjotr. Sa kapungot gibunlot ko ang kadaghanan sa iyang mga butang​—lakip ang iyang mga libro bahin sa madyik​—gilabay sa usa ka habol, ug gidala ngadto sa duol nga uma, diin gisunog ko sila.

Si Alexandr nakadungog sa balita, ug sama kanako gidumtan niya si Pjotr. Unya si Alexandr nakuha sa pagkasundalo ug mibiya. Si Papa mibalhin sa apartment aron mahauban kanako, ug si Lubov miuli gikan sa Uganda ug miestar makadiyot kauban namo. Usahay, gibati namong gisamok kami sa daotang mga espiritu. Gawas pa, si Papa nakabaton ug mangil-ad nga mga damgo. Iyang gibati nga siya ang mabasol sa pagkamatay ni Mama. “Kon ako nagpabilin pa unta kauban niya,” siya moingon, “siya buhi pa unta.” Sa wala madugay, si Papa nakasinatig grabeng depresyon. Sa upat ka bulan gikan sa pagkamatay ni Mama, siya naghikog.

Human sa paglubong kang Papa si Alexandr mibalik sa militaryong serbisyo, ug si Lubov ngadto sa Uganda. Gisulayan ko ang pagsugod ug bag-ong kinabuhi pinaagi sa pagtungha sa Makeyevka Institute of Construction Engineering, nga 30 minutos lamang gikan sa balay. Akong giadornohan ug gibag-o ang dagway sa apartment, kay naglaom sa pagpapas sa pipila ka butang nga makapahinumdom. Apan may hinungdan gihapon sa pagkatahap sa pagsamok sa demonyo.

“Oh Diyos, Kon Ikaw Tinuod nga Naglungtad”

Nahuman ni Alexandr ang iyang militaryong serbisyo ug mibalik sa balay. Apan siya ug ako nagsugod sa pagbatog mga panaglalis. Siya naminyo, ug sulod sa pipila ka bulan ako mibalhin ngadto sa Rostov, usa ka siyudad sa Rusya sa baybayon sa Dagat sa Azov, mga 170 kilometros gikan sa balay. Sa kadugayan, gihukom ko ang paglaglag sa matag nahibiling butang nga iya ni Pjotr.

Ako nasubo pag-ayo nga tungod niana ako nagplano usab sa paghikog. Apan ang mga pulong ni Mama nagpadayon sa paglanog sa akong mga igdulungog: “Kon adunay Diyos, kon siya tinuod nga naglungtad.” Usa ka gabii, nag-ampo ako sa unang higayon. “Oh Diyos,” nangaliyupo ako, “kon ikaw tinuod nga naglungtad, ipakita intawon kanako ang kahulogan sa kinabuhi.” Duha ka adlaw sa ulahi, usa ka sulat miabot gikan ni Lubov nga nagdapit kanako sa pagduaw kaniya sa Uganda. Busa gioktaba ko ang akong mga plano sa pagtubok.

Mga Sorpresa sa Uganda

Diyutay rang nasod sa yuta ang dako kaayog kalainan sa Ukraine kay sa Uganda. Ang akong gisakyang ayroplano milandig sa Entebbe sa Marso  1989. Sa mitikang ako pagawas sa ayroplano, daw ako mitikang ngadto sa usa ka hurno. Wala pa ako makasinati sukad sa ingon nga kainit! Kadto dili katingad-an, sanglit kadto ang akong unang biyahe sa gawas sa Unyon Sobyet. Ang mga tawo nagsultig Iningles, usa ka pinulongang wala ko hisabti.

Misakay akog taksi alang sa 45-minutos nga biyahe paingon sa Kampala. Ang talan-awon lahi kaayo kay sa akong naandan nga samag ako didto sa laing planeta! Apan ang akong mapahiyomong drayber sa taksi maluloton kaayo, ug sa kataposan iyang nakaplagan ang balay ni Lubov ug sa iyang bana, si Joseph. Pagkamakahupay!

Si Lubov nagtuon sa Bibliya uban sa mga Saksi ni Jehova. Wala pa gayod ako makadungog bahin kanila, apan si Lubov maikagong nagpahibalo kanako. Gisundan niya ako sa tibuok balay nga nagsugilon sa tanang butang nga iyang nakat-onan, sugod sa Genesis ug nagpadayon sa Pinadayag. Sa tinuoray, alingugngog kaayo kadto!

Usa ka adlaw ang mga Saksi nga nagtuon uban kang Lubov miduaw. Usa kanila ginganlag Marianne. Wala siya mosulay pagsangyaw dayon kanako, sanglit niadtong higayona dili pa kaayo ako makasabot ug Iningles. Apan ang iyang mangayaon, mahigalaong mga mata nagtug-an kanako nga siya sinsero, malipayong tawo. Iyang gipakita kanako ang usa ka hulagway sa Paraiso diha sa pulyetong “Tan-awa! Ginabag-o Ko ang Tanang Butang.” “Tan-awa ra gud kining bayhana,” miagda siya. “Ikaw kana, ug kining laing babaye mao ako. Kita magkauban sa Paraiso uban niining tanang ubang mga tawo. Dili ba kahibulongan kana?”

Ang ubang mga Saksi sa Kampala daw nagpulipuli sa pagduaw kang Lubov ug Joseph. Sila mahigalaon kaayo nga natahap ako nga sila nagpadayeg lamang kanako. Pipila ka semana sa ulahi, mitambong ako sa akong unang tigom, nga mao ang pagsaulog sa Panihapon sa Ginoo. (Lucas 22:19) Bisan pag wala ako makasabot kon unsay gipamulong, ako makausa pa nakadayeg sa pagkamahigalaon gayod sa mga tawo.

‘Basaha Kana sa Katibuk-an’

Si Marianne mihatag kanakog usa ka Rusong Bibliya​—ang una nga akong napanag-iya sukad. “Basaha ang Bibliya sa katibuk-an,” siya nangaliyupo. “Bisan pag dili nimo masabtan ang tanan, basaha lang kana!”

Dulot akong natandog sa gasa ni Marianne, ug gihukom ko nga sundon ang iyang tambag. ‘Kon buot sabton,’ naghunahuna ako, ‘unsay katuyoan sa pagbaton ug Bibliya kon dili ko kini basahon?’

Sa akong pagpauli sa Ukraine, gidala ko ang akong Bibliya. Sulod sa misunod nga pipila ka bulan, ako nagtrabaho sa Moscow, Rusya, ug gigamit ko ang akong libreng panahon sa pagsugod ug basa sa Bibliya. Sa panahong mibalik ako sa Uganda siyam ka bulan sa ulahi, nahuman ko na ang katunga niini. Sa akong paghibalik sa Kampala, gipakitaan ako ni Marianne gikan sa Bibliya sa kahibulongang paglaom alang sa umaabot. Usa ka paraiso! Usa ka pagkabanhaw! Pagkakita na usab kang Mama ug Papa! Akong naamgohan nga ang akong nakat-onan mao ang tubag sa akong pag-ampo samtang didto ako sa Donetsk.​—Buhat 24:​15; Pinadayag 21:​3-5.

Sa dihang gitun-an namo ang ulohan nga daotang mga espiritu, ako maikagong namati. Gipamatud-an sa Bibliya ang dugay ko nang gikatahapan. Walay butang nga matawag nga maayo o di-makadaot nga madyik. Kanang tanan puno sa kapeligrohan. Wala na ako magkinahanglag mas dakong pamatuod kay sa kon unsay nahitabo sa among pamilya mismo. Sa gisunog ko ang mga butang ni Pjotr, wala ako mahibalo nga gihimo ko ang hustong butang. Ang unang mga Kristohanon nagsunog usab sa ilang mga butang labot sa madyik sa misugod sila sa pag-alagad kang Jehova.​—Deuteronomio 18:​9-12; Buhat 19:19.

Sa nakasabot ako ug mas pa sa Bibliya, mas nakatino ako nga nakaplagan ko ang kamatuoran. Mihunong ako sa pagtabako, ug sa Disyembre sa 1990, ako nabawtismohan ingong simbolo sa akong pagpahinungod kang Jehova. Si Lubov nabawtismohan tulo ka bulan nga una kanako; ug si Joseph, sa 1993.

Balik sa Donetsk

Niadtong 1991, ako mipauli sa Donetsk. Niadtong tuiga mismo ang mga Saksi ni Jehova sa Ukraine gihatagan ug legal nga pag-ila, nga nagpasabot nga kami libreng makatigom ug makasangyaw sa dayag. Gisugdan namo ang mga pagpakig-estorya diha sa dalan kang bisan kinsa nga may di-okupadong panahon. Sa wala madugay nakadiskobre kami nga bisan sa nasod diin ang daghang tawo nag-angkong mga ateyista, daghan ang maukiton bahin sa Gingharian sa Diyos.

Sa sinugdan sa 1990, ang literatura sa Bibliya kulang, mao nga gipalihok namo ang usa ka librarya nga magpahulam diha sa kadalanan sa Donetsk.  Nagpatindog kamig usa ka gamayng payagpayag sa pangunang plasa sa siyudad aron idispley ang mga kopya sa among mga libro ug mga pulyeto. Sa wala madugay ang mahigalaon, mausisaong mga tawo mohapit aron mangutana. Kadtong buot ug literatura mohulam niana, ug sila tanyagan ug usa ka pagtuon sa Bibliya sa balay.

Niadtong 1992, ako nahimong payunir, usa ka bug-os-panahong ministro sa mga Saksi ni Jehova, ug sa Septiyembre 1993, ako gidapit nga moduyog sa pundok sa mga maghuhubad sa sangang buhatan sa Watch Tower Society sa Selters, Alemanya. Sa Septiyembre 1998 kami mibalhin ngadto sa Polandia samtang nagpaabot sa pagkahuman sa among bag-ong mga pasilidad sa sangang buhatan sa Lviv, Ukraine.

Ang pag-uswag sa katawhan ni Jehova sa Ukraine makapahingangha. Samtang usa ra ang kongregasyon sa Donetsk nga may 110 ka Saksi sa 1991, karon kini adunay 24 ka kongregasyon nga may kapin sa 3,000 ka Saksi! Ang usa ka pagduaw sa Donetsk sa 1997 nagpahinabo dili lamang sa makalilipay nga mga panagtagbo kondili sa usa ka panghitabo usab nga nakapaguol kanako.

“Gipangita Ka ni Pjotr”

Panahon sa akong pag-estar sa Donetsk, si Juliya, usa ka Saksi nga nakaila sa among pamilya, nakapakurat kanako sa pag-ingon: “Gipangita ka ni Pjotr. Buot niyang makigsulti kanimo.”

Sa balay niadtong gabhiona ako mihilak ug miampo kang Jehova. Unsay gikinahanglan ni Pjotr kanako? Nasayod ako nga siya nakasilbig daghang tuig sa prisohan tungod sa iyang krimen. Gidumtan ko siya tungod sa iyang nabuhat, ug gibati ko nga siya dili takos mahibalo bahin sa bag-ong kalibotan ni Jehova. Giampo ko kanang butanga sa pipila ka adlaw ug unya nakaamgo nga dili ako ang maghukom kon kinsay angayng magdawat ug kinabuhing walay kataposan. Akong nahinumdoman ang saad ni Jesu-Kristo ngadto sa kriminal nga nagbitay tupad kaniya sa usa ka kahoy sa pagsakit​—nga ang kriminal magauban kaniya sa Paraiso.​—Lucas 23:​42, 43.

Uban niining mga ideyaha sa hunahuna, gihukom ko nga makigkita kang Pjotr ug sangyawan siya bahin sa Mesiyanikong Gingharian ug sa bag-ong sistema sa mga butang sa Diyos. Nga gikuyogan sa duha ka Kristohanong mga igsoong lalaki, giadto ko ang adres nga gihatag kanako ni Juliya. Didto, sa unang higayon sukad sa pagkamatay ni Mama, akong naatubang si Pjotr.

Kulba ang kahimtang. Gipatin-aw ko kang Pjotr nga ako nahimong Saksi ni Jehova ug nga ang Bibliya nakatabang kanako sa pagsabot kon nganong  niining sistemaha makasinati gayod kitag mga suliran, usahay personal pang mga trahedya. Gisultihan ko usab si Pjotr unsa ka daotan nga nawad-an kami sa among inahan ug unya sa among amahan.

Gipatin-aw ni Pjotr nga ang usa ka tingog nagsugo kaniya sa pagpatay sa akong inahan, ug siya mipadayon sa pagbatbat nga detalyado kon unsay nahitabo niadtong adlawa. Samtang namati ako sa iyang makalilisang nga estorya, ang akong kalagot nasaktan ug kaluoy, kay siya daw ginerbiyos, nga samag gipangayam nga hayop. Pagkahuman ug sulti ni Pjotr, gisulayan ko ang pagpakita kaniya sa pipila sa kahibulongang mga saad diha sa Bibliya. Giangkon niyang nagtuo siya kang Jesus, busa ako nangutana:

“May Bibliya ka ba?”

“Wala pa. Apan nag-order na ako,” mitubag siya.

“Tingali nahibalo ka na nga sumala sa Bibliya, ang personal nga ngalan sa matuod nga Diyos maoy Jehova.”​—Salmo 83:18.

Sa pagkadungog nianang ngalana, lain ang gibati ni Pjotr. “Ayawg hisgoti kanang ngalana kanako,” matod niya. “Dili ako makaantos nianang ngalana.” Kami bug-os nga napakyas sa among paningkamot nga masultihan si Pjotr bahin sa kahibulongang mga saad sa Diyos.

Mibiya ako uban ang usa ka ideyang tin-aw sa akong alimpatakan: Kon wala pa ako makaila kang Jehova, basin gipatay na ako sama kang Mama, basin naghikog na ako sama sa gihimo ni Papa, o tingali namaniobra na ako aron buhaton ang makalilisang nga mga butang sama sa nahimo ni Pjotr. Pagkamapasalamaton ko nga nakaila sa matuod nga Diyos, si Jehova!

Tan-aw sa Umaabot, Dili sa Nangagi

Kining makapaguol nga mga kaagi may malungtarong epekto sa akong mga emosyon. Bisan karon ang mga handomanan usahay makahatag kanakog kaguol ug kasakit. Apan sa nahibaloan ko si Jehova ug ang iyang mga katuyoan, nagsugod ang proseso sa pagkaayo. Ang kamatuoran sa Bibliya nagtudlo kanako nga ibug-os ang pagtagad, dili sa nangagi, kondili sa umaabot. Ug pagkatalagsaong umaabot ang gitagana ni Jehova alang sa iyang mga alagad!

Ang maong umaabot naglakip sa pagkabanhaw sa mga patay diha sa yutan-ong paraiso. Pagkadakong kalipay ang akong maagoman sa dihang sugaton ko ang akong mga ginikanan nga mahibalik sa kinabuhi! Sa pagkatinuod, si Papa husto sa miingon siya: “Mga bisita lamang kita niining planetaha.” Ug ang kiling ni Mama sa pagtuo nga ang Diyos tinuod nga naglungtad tino nga husto. Ang akong labing dakong pangandoy mao nga makatudlo kang Mama ug Papa sa mga kamatuoran sa Bibliya sa dihang sila mabanhaw na sa bag-ong sistema sa mga butang sa Diyos.

[Footnote]

[Blurb sa panid 24]

Sa unang higayon sukad sa pagkamatay ni Mama, akong naatubang ang iyang mamumuno

[Hulagway sa panid 23]

Gihalog ni Marianne ug Heinz Wertholz, mga misyonaryo nga nagtuon kanako sa Uganda

[Hulagway sa panid 23]

Akong bawtismo sa Kampala

[Hulagway sa panid 24]

Nagtrabaho isip bahin sa tem sa Ukrainianong mga maghuhubad sa Polandia