ANG HUNAHUNA SA BIBLIYA
Pagkamapasalamaton
Ang pagkamapasalamaton daghag kaayohan—sa pisikal, mental, ug emosyonal—busa ang tanan angayng magpakita niini sa ilang adlaw-adlawng pagkinabuhi.
Nganong ang pagkamapasalamaton makaayo sa panglawas?
ANG GIINGON SA SIYENSIYA SA MEDISINA
Matod sa usa ka artikulo sa Harvard Mental Health Letter, “ang pagkamapasalamaton makahatag ug dakong kalipay. Ang tawong mapasalamaton mas mobati ug positibong mga emosyon, malipay sa maayong mga kasinatian, makabatog maayong panglawas, makasagubang sa mga kalisdanan, ug makabatog maayong relasyon sa uban.”
ANG GIINGON SA BIBLIYA
Ang Bibliya nagdasig kanato nga magmapasalamaton. “Magmapasalamaton kamo,” nag-ingon si apostol Pablo, kinsa nagpakitag maayong panig-ingnan. Pananglitan, siya “walay-hunong [nga] nagpasalamat sa Diyos” tungod kay namati ang mga tawo sa mensahe nga iyang gisangyaw. (Colosas 3:15; 1 Tesalonica 2:13) Ang tinuod nga kalipay mabatonan dili lang pinaagi sa panagsang pagsulti ug salamat kondili pinaagi sa pagkahimong mapasalamaton. Kon kita mapasalamaton, dili kita mobati nga daw ang mga tawo nakautang nato, dili masina, ug dili magdumot, sa ingon dili kita likayan sa mga tawo ug mawad-an na hinuon ug kalipay.
Ang atong Maglalalang nagpakitag maayong panig-ingnan sa pagkamapasalamaton—bisan sa tawo! Ang Hebreohanon 6:10 nag-ingon: “Ang Diyos dili kay dili-matarong nga kalimtan ang inyong buhat ug ang gugma nga inyong gipakita alang sa iyang ngalan.” Oo, giisip sa atong Maglalalang nga daotan ang pagkadili-mapasalamaton.
“Pagmaya sa kanunay. Pagpasalamat sa tanang butang.”—1 Tesalonica 5:16, 18.
Sa unsang paagi ang pagkamapasalamaton makapalig-on sa atong relasyon sa uban?
ANG GIPAKITA SA KASINATIAN
Kon kita sinserong magpasalamat—tungod sa regalo, sa makapadasig nga pulong, o sa praktikal nga tabang—bation sa naghatag nga ato siyang gipabilhan ug giapresyar. Bisan ang mga dili nato kaila malipay kon kita sinserong magpasalamat kanila tungod sa maayong buhat, sama sa pagbukas ug pultahan.
ANG GIINGON SA BIBLIYA
“Batasana ang paghatag,” si Jesus miingon, “ug pagahatagan kamo sa mga tawo. Ibubo nila sa inyong sabakan ang usa ka maayong takos, dinasok, tinantan ug nagaawas.” (Lucas 6:38) Tagda ang eksperyensiya ni Rose, usa ka amang nga babaye nga taga-Vanuatu, nasod sa South Pacific.
Si Rose tigtambongan sa Kristohanong mga tigom sa mga Saksi ni Jehova pero wala siyay masabtan, kay siya ug ang iyang mga kauban sa kongregasyon dili makamao ug sign language. Dihang ang magtiayon nga hawod ug sign language mibisita sa kongregasyon ug nakakita sa problema, nagporma sila ug sign language nga klase. Mapasalamaton kaayo si Rose. “Nalipay kaayo ko kay daghan kog higala nga nagmahal nako,” siya miingon. Ang iyang pagkamapasalamaton ug pagpakigbahin na karon sa mga tigom maoy igo na nga ganti para sa magtiayon nga mitabang kaniya. Si Rose mapasalamaton usab kaayo sa paningkamot sa uban sa pagtuon ug sign language aron sila makakomunikar kaniya.—Buhat 20:35.
“Ang nagatanyag ug pasalamat ingon nga iyang halad mao ang magahimaya [sa Diyos].”—Salmo 50:23.
Unsay imong himoon aron mahimo kang mapasalamaton?
ANG GIINGON SA BIBLIYA
Ang atong pagbati konektado sa atong hunahuna. Ang magsusulat sa Bibliya nga si David nag-ampo sa Diyos: “Ako nagpalandong sa tanan mong kalihokan; kinabubut-on kong gihunahuna kanunay ang mga buhat sa imong mga kamot.” (Salmo 143:5) Oo, si David tawo nga mapamalandongon. Siya mapasalamaton tungod kay namalandong siya kanunay sa mga buhat sa Diyos, usa ka batasan nga iyang gisunod sa tibuok niyang kinabuhi.—Salmo 71:5, 17.
Ang Bibliya naghatag kanato niining maayo kaayong tambag: ‘Bisan unsang butang matuod, hiligugmaon, dungganon, hamili ug dalayegon, padayon sa pagpalandong niining mga butanga.’ (Filipos 4:8) Ang mga pulong nga “padayon sa pagpalandong” nagpakita nga kita kinahanglang mamalandong kanunay aron kita mahimong mapasalamaton.
“Ang pagpamalandong sa akong kasingkasing maoy [sa] mga butang bahin sa pagsabot.”—Salmo 49:3.