CÂN 55
Paid â’u Hofni!
-
1. Bwriwch ’mlaen fy mhobl ffyddlon!
Wrth gyhoeddi’r gair yn hy,
Peidiwch ofni’r gelyn lu.
D’wedwch wrth bawb addfwyn sy’
Fod Crist Iesu wedi llorio
‘Duw y byd hwn,’ awdur gwae,
Caiff y Diafol ei gaethiwo
A’r ffyddloniaid eu rhyddhau.
(CYTGAN)
Paid â’u hofni, O f’anwylyd,
Gwarchod wnaf fy mhobl i.
Trysor wyt, fel cannwyll llygad,
Parod wyf i’th gynnal di.
-
2. Torf ddichellgar a thwyllodrus,
Bygwth wnânt yn ddiymwâd
Eich uniondeb â’u sarhad,
Cyfrwys fydd eu dwys berswâd.
Fy nghyd-weithwyr, peidiwch ofni,
Os daw erlid, sefyll gwnewch.
Caiff y ffyddlon eu hamddiffyn,
Gweld mawr fuddugoliaeth gewch.
(CYTGAN)
Paid â’u hofni, O f’anwylyd,
Gwarchod wnaf fy mhobl i.
Trysor wyt, fel cannwyll llygad,
Parod wyf i’th gynnal di.
-
3. Fi yw’ch nerth, myfi yw’ch tarian,
Byddwch yn fy ngho’n barhaus.
Er ich syrthio ar y maes,
Ildia angau i fy llais.
Peidiwch ofni colli’ch bywyd,
Gwarchod wnaf eich enaid chi.
Hyd y diwedd byddwch ffyddlon,
O’ch blaen bywyd bythol sy’.
(CYTGAN)
Paid â’u hofni, O f’anwylyd,
Gwarchod wnaf fy mhobl i.
Trysor wyt, fel cannwyll llygad,
Parod wyf i’th gynnal di.
(Gweler hefyd Deut. 32:10; Neh. 4:14; Salm 59:1; 83:2, 3.)