Τα προβλήματα υγείας έχουν διάφορες μορφές.

•   Σε κάποιες αρρώστιες τα συμπτώματα είναι εξωτερικά και φαίνονται, ενώ σε άλλες τα καταλαβαίνει μόνο ο ασθενής.

•   Μερικά προβλήματα υγείας σε επισκέπτονται πότε πότε, ενώ άλλα θρονιάζονται για τα καλά και σε ταλαιπωρούν κάθε μέρα.

•   Μερικές ασθένειες θεραπεύονται ή τουλάχιστον ελέγχονται κάπως, ενώ άλλες χειροτερεύουν συνεχώς ή απειλούν ακόμη και τη ζωή.

 Ασφαλώς οι νεαροί δεν εξαιρούνται από τα προβλήματα υγείας. Σε αυτό το άρθρο θα διαβάσεις τι λένε τέσσερα παιδιά που έχουν αντιμετωπίσει ή αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες. Αν έχεις και εσύ προβλήματα υγείας, ελπίζουμε ότι τα σχόλιά τους θα σου δώσουν δύναμη.

•  ΓΚΕΝΑΕΛ

•  ΖΑΚΑΡΙ

•  ΑΝΑΪΣ

•  ΤΖΟΥΛΙΑΝΑ

 Το δυσκολότερο για μένα είναι να δεχτώ τους περιορισμούς μου. Ενώ έχω όρεξη να κάνω ένα σωρό πράγματα, πρέπει κάθε μέρα να προσαρμόζομαι στην κατάστασή μου.

 Υποφέρω από μια νευρομυϊκή ασθένεια και ο εγκέφαλός μου δεν μπορεί να μεταβιβάσει σωστά τις πληροφορίες στο υπόλοιπο σώμα. Μερικές φορές, διάφορα μέρη του σώματός μου, από την κορυφή ως τα νύχια, τρέμουν ή παραλύουν. Δυσκολεύομαι να κάνω ακόμη και τα πιο απλά πράγματα, για παράδειγμα να κινούμαι, να μιλάω, να διαβάζω, να γράφω, ή να καταλαβαίνω τι μου λένε οι άλλοι. Όταν είμαι πολύ χάλια, με βοηθάνε πολύ οι προσευχές που κάνουν μαζί μου οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας μου. Αμέσως νιώθω ότι η διάθεσή μου βελτιώνεται.

 Όποιες δυσκολίες και αν περνάω, νιώθω ότι ο Ιεχωβά είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζει. Παρά την αρρώστια μου, θέλω να τον υπηρετώ πλήρως. Προσπαθώ, όσο μπορώ, να βοηθήσω και άλλους να μάθουν την υπόσχεση που έχει δώσει αυτός στην Αγία Γραφή, ότι σύντομα θα κάνει τη γη παράδεισο στον οποίο κανείς δεν θα υποφέρει.—Αποκάλυψη 21:1-4.

 Σκέψου: Με ποιους τρόπους μπορείς εσύ να δείχνεις συμπόνια σε άλλους, όπως η Γκεναέλ;—1 Κορινθίους 10:24.

 Στα 16 μου έμαθα, έπειτα από εξετάσεις, ότι έχω μια επιθετική μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο, και οι γιατροί είπαν ότι μου απέμεναν μόνο οχτώ μήνες ζωής. Από τότε δίνω συνεχώς μάχη για τη ζωή μου.

 Λόγω της θέσης των όγκων, η δεξιά μου πλευρά έχει παραλύσει και δεν μπορώ να περπατήσω. Γι’ αυτό, χρειάζεται να βρίσκεται πάντα κάποιος στο σπίτι για να με βοηθάει.

 Επειδή η κατάστασή μου έχει επιδεινωθεί, δυσκολεύομαι πια να μιλάω καθαρά. Πριν αρρωστήσω, ήμουν γεμάτος ζωντάνια—έκανα θαλάσσιο σκι, έπαιζα μπάσκετ, βόλεϊ και ήμουν δραστήριος στο έργο κηρύγματος ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν πώς νιώθεις όταν δεν μπορείς πια να κάνεις τα πράγματα που αγαπάς.

 Παίρνω κουράγιο από το εδάφιο Ησαΐας 57:15 που λέει ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι δίπλα σε όσους έχουν “συντετριμμένο πνεύμα”. Αυτό με διαβεβαιώνει ότι εκείνος νοιάζεται για μένα. Επίσης, παίρνω δύναμη από το εδάφιο Ησαΐας 35:6, όπου ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι θα περπατήσω και πάλι και θα μπορώ να τον υπηρετώ με τέλεια υγεία.

 Παρότι μερικές φορές τα πράγματα είναι πολύ άσχημα, είμαι βέβαιος ότι ο Ιεχωβά με στηρίζει. Χάρη στην προσευχή, έχω πάντα κάποιον για να μιλήσω όταν «πέφτω» ψυχολογικά ή όταν φοβάμαι ότι θα χάσω τη μάχη με το θάνατο. Τίποτα δεν μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Ιεχωβά.—Ρωμαίους 8:39.

 Ο Ζάκαρι κοιμήθηκε τον ύπνο του θανάτου σε ηλικία 18 χρονών, δύο μήνες αφότου έδωσε αυτή τη συνέντευξη. Η πίστη του στην υπόσχεση του Θεού ότι θα αναστήσει τους νεκρούς σε μια παραδεισένια γη παρέμεινε ισχυρή ως το τέλος.

 Σκέψου: Πώς μπορεί να βοηθήσει εσένα η προσευχή να παραμείνεις στην αγάπη του Θεού, όπως βοήθησε τον Ζάκαρι;

 Λίγες μέρες αφότου γεννήθηκα, έπαθα εγκεφαλική αιμορραγία. Αυτό μου άφησε κάποια αναπηρία η οποία επηρεάζει όλο μου το σώμα, ειδικά τα πόδια.

 Σήμερα, μπορώ να περπατάω λίγο με ένα «πι», αλλά συνήθως χρειάζομαι αναπηρικό καροτσάκι. Επίσης, με πιάνουν σπασμοί και δυσκολεύομαι να κάνω πράγματα που απαιτούν λεπτές κινήσεις, όπως το γράψιμο.

 Εκτός από τις δυσκολίες της κατάστασής μου, χρειάζεται να κάνω και δύσκολες θεραπείες. Για παράδειγμα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, κάνω αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα φυσιοθεραπείες. Την πρώτη μου σοβαρή εγχείρηση την έκανα όταν ήμουν 5 χρονών, και από τότε έχω κάνει άλλες τρεις. Οι τελευταίες δύο ήταν ιδιαίτερα δύσκολες επειδή ήμουν μακριά από το σπίτι τρεις μήνες μέχρι να αναρρώσω.

 Η οικογένειά μου είναι μεγάλο στήριγμα για μένα. Γελάμε μαζί, και αυτό με βοηθάει όταν νιώθω πεσμένη. Η μητέρα μου και οι αδελφές μου με περιποιούνται για να είμαι όμορφη, μιας και μόνη μου δεν τα καταφέρνω. Λυπάμαι που δεν μπορώ να φοράω ψηλά τακούνια. Μια φορά, όμως, όταν ήμουν παιδάκι τα κατάφερα. Φόρεσα ψηλοτάκουνα στα χέρια και άρχισα να μπουσουλάω. Ξεκαρδιστήκαμε όλοι στα γέλια!

 Προσπαθώ να μην αφήνω την κατάστασή μου να γίνεται το επίκεντρο της ζωής μου. Μαθαίνω ξένες γλώσσες και επίσης κολυμπάω—μιας και δεν μπορώ να κάνω σέρφινγκ ή σνόουμπορντ. Μου αρέσει να πηγαίνω στο έργο κηρύγματος που κάνουμε εμείς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και να μιλάω για την πίστη μου. Οι άνθρωποι προσέχουν πολύ αυτά που τους λέω.

 Από πολύ μικρή έμαθα από τους γονείς μου ότι η κατάστασή μου είναι προσωρινή. Έκτοτε, προσπαθώ και μόνη μου να δυναμώνω την πίστη μου στον Ιεχωβά και στην υπόσχεση που έχει δώσει να τερματίσει όλα τα παθήματα, μαζί και τα δικά μου. Αυτό μου δίνει τη δύναμη να πηγαίνω μπροστά.—Αποκάλυψη 21:3, 4.

 Σκέψου: Τι μπορείς να κάνεις εσύ, όπως και η Αναΐς, για να μη γίνεται το πρόβλημά σου το επίκεντρο της ζωής σου;

 Από 10 χρονών υποφέρω από λύκο, μια επώδυνη αυτοάνοση διαταραχή που μπορεί να επηρεάσει την καρδιά, τους πνεύμονες και το αίμα. Ήδη έχει χτυπήσει τα νεφρά μου.

 Αυτή η αρρώστια μού προκαλεί πόνο, εξάντληση και συναισθηματικές μεταπτώσεις. Μερικές φορές νιώθω ότι δεν αξίζω τίποτα.

 Όταν ήμουν 13 χρονών, ήρθε στο σπίτι μας μια Μάρτυρας του Ιεχωβά. Μου διάβασε το εδάφιο Ησαΐας 41:10, στο οποίο ο Ιεχωβά Θεός λέει: «Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. . . . Θα σε κρατήσω γερά με το δεξί μου χέρι της δικαιοσύνης». Έτσι άρχισα να μελετώ την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σήμερα, οχτώ χρόνια αργότερα, υπηρετώ τον Θεό ολόκαρδα και είμαι αποφασισμένη να μην αφήνω την αρρώστια μου να ελέγχει τη ζωή μου. Νιώθω ότι ο Ιεχωβά μού δίνει «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό» ώστε να παραμένω αισιόδοξη.—2 Κορινθίους 4:7.

 Σκέψου: Πώς μπορεί το εδάφιο Ησαΐας 41:10 να βοηθήσει εσένα να μη χάνεις την αισιοδοξία σου, όπως βοήθησε και την Τζουλιάνα;