Σεξουαλική παρενόχληση είναι οποιαδήποτε ανεπιθύμητη συμπεριφορά σεξουαλικού χαρακτήρα και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το άγγιγμα ή ακόμη και σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου. Κάποιες φορές, όμως, ίσως δεν είναι εύκολο να διακρίνεις αν πρόκειται για πείραγμα, φλερτ ή σεξουαλική παρενόχληση.

 Σε τι διαφέρουν αυτά μεταξύ τους; Μάθε κάνοντας το  τεστ: Είναι σεξουαλική παρενόχληση;

 Δυστυχώς, η σεξουαλική παρενόχληση δεν σταματάει όταν τελειώνει κάποιος το σχολείο. Ωστόσο, αν αναπτύξεις τη δύναμη και τις ικανότητες που χρειάζεσαι για να την αντιμετωπίσεις τώρα, θα μπορείς να την αντιμετωπίσεις και όταν αρχίσεις να εργάζεσαι. Και πού ξέρεις, ίσως προστατέψεις με αυτόν τον τρόπο και άλλους!

 Στις περισσότερες περιπτώσεις, η σεξουαλική παρενόχληση σταματάει όταν ξέρεις τι περιλαμβάνει και αντιδράς σωστά! Διάβασε τρία αληθινά περιστατικά και σκέψου πώς θα αντιδρούσες εσύ.

 ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ:

«Στη δουλειά, κάποιοι που ήταν πολύ μεγαλύτεροί μου μού έλεγαν συνέχεια ότι είμαι πολύ όμορφη και ότι θα ήθελαν να είναι 30 χρόνια νεότεροι. Ένας από αυτούς, μάλιστα, με πλησίαζε από πίσω και μύριζε τα μαλλιά μου!»—Ρένα, 20 χρονών.

 Η Ρένα θα μπορούσε να σκεφτεί: “Αν δεν του δώσω σημασία και κάνω λίγη υπομονή, μπορεί να σταματήσει.”

 Γιατί δεν θα βοηθούσε αυτό το σκεπτικό: Οι ειδικοί λένε πως, όταν το θύμα δεν δίνει σημασία στη σεξουαλική παρενόχληση, αυτή συνεχίζεται και μάλιστα κλιμακώνεται.

 Καλύτερα δοκίμασε το εξής: Μίλησε με θάρρος σε αυτόν που σε παρενοχλεί και πες του—ήρεμα αλλά σταθερά—ότι δεν ανέχεσαι τέτοιου είδους λόγια ή συμπεριφορά. «Αν κάποιος με αγγίξει πονηρά», λέει η 22χρονη Τάριν, «γυρίζω και του λέω να μην το ξανακάνει ποτέ. Αυτό συνήθως του κόβει τη φόρα». Αν εκείνος που σε παρενοχλεί επιμένει, δείξε σταθερότητα και μην το βάλεις κάτω. Η Αγία Γραφή μάς συμβουλεύει να τηρούμε τους υψηλούς ηθικούς κανόνες με «σταθερότητα, ωριμότητα και σιγουριά».—Κολοσσαείς 4:12, Η Καινή Διαθήκη σε Σύγχρονη Γλώσσα.

 Και αν αυτός που σε παρενοχλεί αρχίσει τις απειλές; Σε αυτή την περίπτωση, μην προσπαθήσεις να τα βάλεις μαζί του. Φύγε όσο πιο γρήγορα μπορείς και ζήτησε βοήθεια από έναν ενήλικο που εμπιστεύεσαι.

 ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ:

«Όταν πήγαινα έκτη τάξη, δύο κορίτσια με άρπαξαν ενώ περπατούσα στο διάδρομο του σχολείου. Η μία από αυτές ήταν λεσβία και ήθελε να βγω μαζί της. Παρότι αρνήθηκα, εκείνες συνέχισαν να με παρενοχλούν κάθε μέρα στα διαλείμματα. Κάποια φορά, μάλιστα, με έσπρωξαν και με κόλλησαν στον τοίχο!»—Βικτόρια, 18 χρονών.

 Η Βικτόρια θα μπορούσε να σκεφτεί: “Αν το πω σε κανέναν, θα με πει φοβιτσιάρα—άσε που μπορεί και να μην με πιστέψει κιόλας”.

 Γιατί δεν θα βοηθούσε αυτό το σκεπτικό: Αν δεν μιλήσεις σε κανέναν για αυτό που σου συνέβη, το άτομο που σε παρενοχλεί μπορεί να εξακολουθήσει να κάνει τα ίδια ή να αρχίσει να παρενοχλεί και άλλους.—Εκκλησιαστής 8:11.

 Καλύτερα δοκίμασε το εξής: Ζήτησε βοήθεια. Οι γονείς σου και οι καθηγητές σου μπορούν να σου δώσουν τη στήριξη που χρειάζεσαι για να αντιμετωπίσεις το άτομο που σε παρενοχλεί. Τι γίνεται όμως αν τους το πεις και δεν σε πάρουν στα σοβαρά; Δοκίμασε το εξής: Κάθε φορά που σε παρενοχλεί αυτό το άτομο, να γράφεις τις λεπτομέρειες—ημερομηνία, ώρα, πού έγινε το περιστατικό και τι σου είπε. Κατόπιν, δώσε ένα αντίγραφο στους γονείς σου ή σε κάποιον καθηγητή. Συνήθως ένα γραπτό παράπονο το παίρνει κανείς πιο σοβαρά από ό,τι ένα προφορικό.

 ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ:

«Φοβόμουν πολύ ένα αγόρι που ήταν στην ομάδα του ράγκμπι. Ήταν περίπου δύο μέτρα και ζύγιζε σχεδόν 140 κιλά! Του είχε καρφωθεί η ιδέα να κάνει σεξ μαζί μου. Με “κυνηγούσε” σχεδόν κάθε μέρα, όλη τη χρονιά. Κάποια φορά που έτυχε να είμαστε μόνοι μας στην τάξη, άρχισε να με πλησιάζει επικίνδυνα. Πετάχτηκα πάνω και βγήκα έξω τρέχοντας».—Τζουλιέτα, 18 χρονών.

 Η Τζουλιέτα θα μπορούσε να σκεφτεί: “Τι να κάνουμε, έτσι είναι τα αγόρια”.

 Γιατί δεν θα βοηθούσε αυτό το σκεπτικό: Το άτομο που σε παρενοχλεί είναι απίθανο να αλλάξει τη συμπεριφορά του αν οι άλλοι πιστεύουν ότι είναι αποδεκτή.

 Καλύτερα δοκίμασε το εξής: Μην το ρίξεις στην πλάκα ούτε να χαμογελάσεις. Αντίθετα, φρόντισε με την αντίδρασή σου—και με την έκφραση του προσώπου σου—να του δείξεις ξεκάθαρα ποια είναι τα όριά του.

 ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ 1:

«Δε μ’ αρέσει καθόλου να είμαι αγενής. Γι’ αυτό και όταν κάποιος με παρενοχλούσε, του έλεγα μεν να σταματήσει, αλλά όχι πολύ αυστηρά και μερικές φορές το έλεγα και με χαμόγελο. Έτσι του έδινα την εντύπωση ότι φλέρταρα».—Ρένα.

•   Αν ήσουν στη θέση της Ρένας, πώς θα αντιμετώπιζες το άτομο που σε παρενοχλούσε, και γιατί;

•   Τι θα μπορούσε να κάνει το άτομο που σε παρενοχλεί να νομίσει ότι φλερτάρεις μαζί του;

 ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ 2:

«Κάποια αγόρια άρχισαν να μου μιλάνε αισχρά την ώρα της γυμναστικής. Για μερικές εβδομάδες τους αγνοούσα, αλλά η κατάσταση χειροτέρευε. Άρχισαν να κάθονται δίπλα μου και να με αγκαλιάζουν. Τους έσπρωχνα, αλλά αυτοί συνέχιζαν. Τελικά, ο ένας μου έγραψε σε χαρτί κάτι πρόστυχο. Το πήγα στον καθηγητή και το παιδί εκείνο αποβλήθηκε. Πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να είχα πάει στον καθηγητή από την αρχή!»—Σαμπίνα.

•   Γιατί νομίζεις ότι η Σαμπίνα δεν πήγε στον καθηγητή νωρίτερα; Πιστεύεις ότι ήταν σωστό αυτό ή όχι, και γιατί;

 ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ 3:

«Ένα αγόρι πλησίασε τον αδελφό μου, τον Γκρεγκ, στις τουαλέτες και πηγαίνοντας πολύ κοντά τού είπε: “Φίλα με”. Ο Γκρεγκ αρνήθηκε, αλλά εκείνος δεν έφευγε. Χρειάστηκε να τον σπρώξει για να τον αποφύγει».—Σουζάν.

•   Πιστεύεις ότι ο Γκρεγκ ήταν θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, και γιατί;

•   Γιατί νομίζεις ότι μερικά αγόρια που έχουν δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση από άλλα αγόρια διστάζουν να το πουν;

•   Συμφωνείς με τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε την κατάσταση ο Γκρεγκ; Τι θα έκανες εσύ;