Τα αγγούρια της θάλασσας είναι πλάσματα που ζουν στον πυθμένα της θάλασσας και σε κοραλλιογενείς υφάλους. Το δέρμα τους είναι συνήθως ανομοιογενές, τραχύ ή ακόμα και αγκαθωτό. Είναι απίστευτα εύκαμπτα—μπορούν να γίνουν μαλακά σαν κερί ή σκληρά σαν πέτρα μέσα σε λίγα λεπτά ή ακόμα και δευτερόλεπτα. Χάρη σε αυτή την ευκαμψία, τα αγγούρια της θάλασσας μπορούν να τρυπώσουν σε μικροσκοπικές σχισμές και μετά να σκληρύνουν ώστε να μην μπορούν να τα τραβήξουν έξω οι εχθροί τους. Το μυστικό τους κρύβεται στο εντυπωσιακό δέρμα τους.

 Σκεφτείτε: Το δέρμα του αγγουριού της θάλασσας μπορεί να εναλλάσσεται ανάμεσα σε τρεις μορφές—γίνεται σκληρό, μέτριο και μαλακό. Για να μεταβεί από τη μια μορφή στην άλλη, συνδέει ή αποσυνδέει ίνες στο δέρμα του. Το καταφέρνει αυτό ενεργοποιώντας διάφορες σκληρυντικές ή μαλακτικές πρωτεΐνες.

 Οι σκληρυντικές πρωτεΐνες σχηματίζουν μικροσκοπικές γέφυρες, δηλαδή αλυσίδες, ανάμεσα στις ίνες του συνδετικού ιστού, με αποτέλεσμα να γίνεται το δέρμα πιο δύσκαμπτο. Οι μαλακτικές πρωτεΐνες αποσυνδέουν τις ίνες, με αποτέλεσμα να γίνεται το δέρμα πιο μαλακό. Το δέρμα του αγγουριού της θάλασσας μπορεί να γίνει τόσο μαλακό ώστε να φαίνεται ότι λιώνει.

 Οι επιστήμονες προσπαθούν να φτιάξουν υλικά που μιμούνται την προσαρμοστικότητα του δέρματος του αγγουριού της θάλασσας. Ένας από τους στόχους τους είναι να δημιουργήσουν ηλεκτρόδια για τις επεμβάσεις εγκεφάλου τα οποία να είναι αρκετά σκληρά ώστε να τοποθετούνται ακριβώς στο σωστό σημείο αλλά στη συνέχεια να μαλακώνουν. Ηλεκτρόδια με τέτοια προσαρμοστικότητα θα μείωναν τις πιθανότητες να απορριφθούν από το σώμα.

 Ποια είναι η άποψή σας; Αποτελεί το έξυπνο δέρμα του αγγουριού της θάλασσας προϊόν εξέλιξης; Ή μήπως αποτελεί προϊόν σχεδιασμού;