Η προφητεία είναι άγγελμα από τον Θεό, θεϊκή αποκάλυψη. Η Γραφή λέει ότι οι προφήτες «μίλησαν από τον Θεό καθώς κατευθύνονταν από άγιο πνεύμα». (2 Πέτρου 1:20, 21) Άρα, προφήτης είναι αυτός που λαβαίνει ένα άγγελμα από τον Θεό και το μεταβιβάζει στους άλλους.—Πράξεις 3:18.

Πώς έλαβαν οι προφήτες αγγέλματα από τον Θεό;

 Ο Θεός χρησιμοποίησε αρκετές μεθόδους για να μεταβιβάσει τις σκέψεις του στους προφήτες του:

•   Γραπτός λόγος. Ο Θεός χρησιμοποίησε αυτή τη μέθοδο σε μία τουλάχιστον περίπτωση όταν έδωσε απευθείας στον Μωυσή τις Δέκα Εντολές σε γραπτή μορφή.—Έξοδος 31:18.

•   Προφορική επικοινωνία μέσω αγγέλων. Παραδείγματος χάρη, ο Θεός χρησιμοποίησε έναν άγγελο για να δώσει οδηγίες στον Μωυσή όσον αφορά το άγγελμα που έπρεπε να μεταδώσει στον Φαραώ της Αιγύπτου. (Έξοδος 3:2-4, 10) Όταν η ακριβής διατύπωση ήταν ζωτικής σημασίας, ο Θεός κατηύθυνε αγγέλους να υπαγορεύσουν το άγγελμά του, όπως τότε που είπε στον Μωυσή: «Κατάγραψε αυτά τα λόγια, επειδή σύμφωνα με αυτά τα λόγια συνάπτω διαθήκη με εσένα και τον Ισραήλ».—Έξοδος 34:27. a

•   Οράματα. Αυτά δόθηκαν κάποιες φορές ενώ ο προφήτης ήταν ξύπνιος και είχε πλήρη συναίσθηση. (Ησαΐας 1:1· Αββακούμ 1:1) Μερικά ήταν τόσο ζωντανά ώστε ο αποδέκτης τους συμμετείχε σε αυτά. (Λουκάς 9:28-36· Αποκάλυψη 1:10-17) Άλλοτε, τα οράματα διαβιβάζονταν ενώ ο αποδέκτης βρισκόταν σε έκσταση. (Πράξεις 10:10, 11· 22:17-21) Ο Θεός μεταβίβασε επίσης το άγγελμά του μέσω ονείρων ενώ ο προφήτης κοιμόταν.—Δανιήλ 7:1· Πράξεις 16:9, 10.

•   Καθοδήγηση της διάνοιας. Ο Θεός καθοδήγησε τις σκέψεις των προφητών του με σκοπό να διαβιβάσει το άγγελμά του. Αυτό εννοεί η δήλωση της Γραφής: «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη». (2 Τιμόθεο 3:16) Η λέξη θεόπνευστος του πρωτότυπου κειμένου προέρχεται από τις λέξεις θεός και πνέω, δηλαδή «φυσώ». Ο Θεός χρησιμοποίησε το άγιο πνεύμα του, δηλαδή την ενεργό του δύναμη, για να «εμφυσήσει» τις σκέψεις του στις διάνοιες των υπηρετών του. Το άγγελμα ήταν του Θεού, αλλά ο προφήτης το διατύπωνε με δικά του λόγια.—2 Σαμουήλ 23:1, 2.

Περιλαμβάνουν πάντα οι προφητείες την πρόβλεψη του μέλλοντος;

 Όχι, οι Βιβλικές προφητείες δεν αφορούν μόνο την πρόβλεψη του μέλλοντος. Εντούτοις, τα περισσότερα αγγέλματα από τον Θεό σχετίζονται με το μέλλον, έστω και έμμεσα. Λόγου χάρη, οι προφήτες του Θεού προειδοποιούσαν επανειλημμένα τους αρχαίους Ισραηλίτες για την εσφαλμένη πορεία τους. Σε εκείνες τις προειδοποιήσεις περιγράφονταν οι μελλοντικές ευλογίες που θα απολάμβανε ο λαός αν έδινε προσοχή, καθώς επίσης οι μελλοντικές συμφορές που θα τους έβρισκαν αν δεν υπάκουαν. (Ιερεμίας 25:4-6) Η έκβαση εξαρτόταν από την πορεία που θα επέλεγαν οι Ισραηλίτες να ακολουθήσουν.—Δευτερονόμιο 30:19, 20.

Παραδείγματα Βιβλικών προφητειών που δεν περιλάμβαναν προβλέψεις

•   Σε κάποια περίπτωση που οι Ισραηλίτες ζήτησαν βοήθεια από τον Θεό, εκείνος έστειλε έναν προφήτη να τους εξηγήσει ότι ο Θεός δεν τους είχε βοηθήσει επειδή δεν είχαν υπακούσει στις εντολές Του.—Κριτές 6:6-10.

•   Όταν ο Ιησούς μίλησε σε μια Σαμαρείτισσα, αποκάλυψε πράγματα από το παρελθόν της τα οποία θα μπορούσε να γνωρίζει μόνο κατόπιν θεϊκής αποκάλυψης. Εκείνη αναγνώρισε ότι ο Ιησούς ήταν προφήτης παρότι δεν είχε κάνει προβλέψεις για το μέλλον.—Ιωάννης 4:17-19.

•   Κατά τη δίκη του Ιησού, οι εχθροί του σκέπασαν το πρόσωπό του, τον χτυπούσαν και ύστερα έλεγαν: «Προφήτευσε. Ποιος είναι αυτός που σε χτύπησε;» Δεν ζητούσαν από τον Ιησού να προβλέψει το μέλλον, αλλά να καταλάβει μέσω θεϊκής δύναμης ποιος τον είχε χτυπήσει.—Λουκάς 22:63, 64.