Έξοδος 15:1-27

  • Επινίκιος ύμνος του Μωυσή και των Ισραηλιτών (1-19)

  • Η Μαριάμ αποκρίνεται ψάλλοντας (20, 21)

  • Το πικρό νερό γίνεται γλυκό (22-27)

15  Τότε ο Μωυσής και οι Ισραηλίτες έψαλαν στον Ιεχωβά τον εξής ύμνο:+ «Ας ψάλλω στον Ιεχωβά, γιατί εξυψώθηκε υπέρτατα.+ Το άλογο και τον αναβάτη του έριξε στη θάλασσα.+   Η ισχύς μου και η δύναμή μου είναι ο Γιαχ,* αφού αυτός έγινε η σωτηρία μου.+ Αυτός είναι ο Θεός μου και θα τον εξυμνώ·+ ο Θεός του πατέρα μου,+ και θα τον εξυψώνω.+   Ο Ιεχωβά είναι δυνατός πολεμιστής.+ Ιεχωβά είναι το όνομά του.+   Τα άρματα του Φαραώ και το στράτευμά του τα έριξε στη θάλασσα,+και οι καλύτεροι πολεμιστές του καταποντίστηκαν στην Ερυθρά Θάλασσα.+   Τους σκέπασαν τα ορμητικά νερά· στα βάθη βυθίστηκαν σαν πέτρα.+   Το δεξί σου χέρι, Ιεχωβά, έχει τεράστια δύναμη·+το δεξί σου χέρι, Ιεχωβά, μπορεί να συντρίψει τον εχθρό.   Με την άφταστη μεγαλειότητά σου μπορείς να καταρρίψεις όσους εγείρονται εναντίον σου·+εξαπολύεις τον φλογερό θυμό σου, τους κατατρώει σαν καλαμιά.   Με μια πνοή από τα ρουθούνια σου τα νερά συσσωρεύτηκαν·στάθηκαν ακίνητα, συγκρατώντας την πλημμύρα· τα ορμητικά νερά έπηξαν στην καρδιά της θάλασσας.   Ο εχθρός είπε: “Θα τους καταδιώξω! Θα τους προφτάσω! Θα μοιράσω λάφυρα ώσπου να χορτάσω!* Θα τραβήξω το σπαθί μου! Το χέρι μου θα τους καθυποτάξει!”+ 10  Φύσηξες με την πνοή σου και η θάλασσα τους σκέπασε·+βούλιαξαν σαν μολύβι στα μεγαλοπρεπή νερά. 11  Ποιος από τους θεούς είναι όμοιός σου, Ιεχωβά;+ Ποιος είναι όμοιος με εσένα, που αποδεικνύεσαι κραταιός σε αγιότητα;+ Εσύ είσαι Αυτός που πρέπει να φοβούνται και να εξυμνούν, Αυτός που εκτελεί θαύματα.+ 12  Άπλωσες το δεξί σου χέρι και η γη τούς κατάπιε.+ 13  Με την όσια αγάπη σου, οδήγησες τον λαό που απολύτρωσες·+με την ισχύ σου, θα τους φέρεις στον άγιο τόπο της κατοίκησής σου. 14  Οι λαοί θα ακούσουν·+ θα ανατριχιάσουν·έντονη αγωνία* θα κυριεύσει τους κατοίκους της Φιλιστίας. 15  Τότε οι σεΐχηδες* του Εδώμ θα τρομοκρατηθούν,και πανικός θα πιάσει τους κραταιούς άρχοντες* του Μωάβ.+ Όλοι οι κάτοικοι της Χαναάν θα αποκαρδιωθούν.+ 16  Φόβος και τρόμος θα πέσει πάνω τους.+ Λόγω της μεγαλοσύνης του βραχίονά σου θα μείνουν ακίνητοι σαν πέτραμέχρι να περάσει ο λαός σου, Ιεχωβά,μέχρι να περάσει+ ο λαός που έφερες σε ύπαρξη.+ 17  Θα τους φέρεις και θα τους φυτέψεις στο βουνό της κληρονομιάς σου,+στον σταθερό τόπο που έχεις ετοιμάσει για να κατοικήσεις, Ιεχωβά,σε ένα αγιαστήριο, Ιεχωβά, που τα χέρια σου έχουν εδραιώσει. 18  Ο Ιεχωβά θα βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων.+ 19  Όταν τα άλογα του Φαραώ με τα πολεμικά του άρματα και τους ιππείς του μπήκαν στη θάλασσα,+τότε ο Ιεχωβά επανέφερε τα νερά της θάλασσας πάνω τους,+αλλά ο λαός του Ισραήλ περπάτησε πάνω σε ξηρά στη μέση της θάλασσας».+ 20  Τότε η Μαριάμ η προφήτισσα, η αδελφή του Ααρών, πήρε ένα ντέφι στο χέρι της, και όλες οι γυναίκες την ακολούθησαν με ντέφια και χορούς. 21  Η Μαριάμ έψαλε αποκρινόμενη στους άντρες: «Ψάλετε στον Ιεχωβά, γιατί εξυψώθηκε υπέρτατα.+ Το άλογο και τον αναβάτη του έριξε στη θάλασσα».+ 22  Ύστερα ο Μωυσής μαζί με τον Ισραήλ έφυγαν από την Ερυθρά Θάλασσα· πήγαν στην έρημο της Σιούρ και βάδιζαν στην έρημο τρεις ημέρες, αλλά δεν βρήκαν νερό. 23  Έφτασαν στη Μαράχ,*+ αλλά δεν μπορούσαν να πιουν το νερό που υπήρχε εκεί, επειδή ήταν πικρό. Να γιατί εκείνος την ονόμασε Μαράχ. 24  Ο λαός λοιπόν άρχισε να γογγύζει εναντίον του Μωυσή,+ λέγοντας: «Τι θα πιούμε;» 25  Εκείνος κραύγασε προς τον Ιεχωβά+ και ο Ιεχωβά τον κατηύθυνε σε ένα δέντρο. Όταν το έριξε στο νερό, το νερό έγινε γλυκό. Εκεί Αυτός θέσπισε για τους Ισραηλίτες διάταξη και νομοθέτημα, και εκεί τους υπέβαλε σε δοκιμή.+ 26  Και είπε: «Αν ακούς προσεκτικά τη φωνή του Ιεχωβά του Θεού σου και κάνεις το σωστό στα μάτια του και δίνεις προσοχή στις εντολές του και τηρείς όλες τις διατάξεις του,+ δεν θα φέρω πάνω σου καμιά από τις αρρώστιες που έφερα πάνω στους Αιγυπτίους,+ διότι εγώ, ο Ιεχωβά, σε γιατρεύω».+ 27  Έπειτα από αυτό, έφτασαν στην Αιλίμ, όπου υπήρχαν 12 πηγές νερού και 70 φοίνικες. Στρατοπέδευσαν λοιπόν εκεί, κοντά στο νερό.

Υποσημειώσεις

Η λέξη «Γιαχ» είναι συντετμημένη μορφή του ονόματος Ιεχωβά.
Ή αλλιώς «να χορτάσει η ψυχή μου».
Κυριολεκτικά «πόνοι γέννας».
Δηλαδή οι φύλαρχοι.
Ή αλλιώς «τους δυνάστες».
Σημαίνει «πίκρα».