Φαντάσου το εξής σενάριο: Ο Τιμ, ενώ παίζει με τους φίλους του, πετάει την μπάλα και σπάει το παρμπρίζ του αυτοκινήτου ενός γείτονα.

Αν ήσουν ο Τιμ, τι θα έκανες;

ΕΧΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

1. Α. Να φύγεις τρέχοντας.

2. Β. Να ρίξεις την ευθύνη σε κάποιον άλλον.

3. Γ. Να πεις στον γείτονα τι συνέβη, και να πληρώσεις τη ζημιά.

Ίσως μπεις στον πειρασμό να προτιμήσεις την Επιλογή Α. Υπάρχουν, όμως, πάντα σοβαροί λόγοι για τους οποίους πρέπει να αναλαμβάνεις την ευθύνη για τα λάθη σου—είτε πρόκειται για ένα σπασμένο τζάμι είτε για οτιδήποτε άλλο.

1. Αυτό είναι το σωστό.

   Η Αγία Γραφή λέει: «Θέλουμε να συμπεριφερόμαστε έντιμα σε όλα».—Εβραίους 13:18.

2. Οι άνθρωποι είναι πιθανότερο ότι θα συγχωρήσουν αυτούς που παραδέχονται τα λάθη τους.

   Η Αγία Γραφή λέει: «Όποιος καλύπτει τις παραβάσεις του δεν θα έχει επιτυχία, αλλά σε όποιον τις ομολογεί και τις εγκαταλείπει θα δειχτεί έλεος».—Παροιμίες 28:13.

3. Ο πιο σημαντικός λόγος είναι ότι αυτό ευαρεστεί τον Θεό.

   Η Αγία Γραφή λέει: «Το άτομο που χρησιμοποιεί πλάγια μέσα είναι απεχθές στον Ιεχωβά, αλλά στενή σχέση με Αυτόν απολαμβάνουν οι ευθείς».—Παροιμίες 3:32.

Η 20χρονη Καρίνα δεν είπε τίποτα στον μπαμπά της για μια κλήση που πήρε εξαιτίας υπερβολικής ταχύτητας. Αλλά δεν μπορούσε να το κρατήσει για πάντα κρυφό. «Περίπου έναν χρόνο αργότερα», λέει, «ο μπαμπάς μου έμαθε για την κλήση. Είχα μπλέξει άσχημα!»

Ποιο είναι το μάθημα; Η Καρίνα λέει: «Όταν κρύβεις τα λάθη σου, κάνεις τα πράγματα χειρότερα. Άλλωστε, κάποια στιγμή θα πληρώσεις για αυτά».

Η Αγία Γραφή λέει: «Όλοι σφάλλουμε πολλές φορές». (Ιακώβου 3:2) Αλλά το να παραδέχεσαι τα λάθη σου—και μάλιστα αμέσως—δείχνει ταπεινότητα και ωριμότητα.

Πρέπει επίσης να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Μια κοπέλα, η Βέρα, αναφέρει: «Προσπαθώ να διδαχτώ από κάθε λάθος μου ώστε το μάθημα που παίρνω να με βοηθήσει να γίνω καλύτερος άνθρωπος και να χειριστώ διαφορετικά την κατάσταση την επόμενη φορά». Ας δούμε πώς μπορείς να το κάνεις αυτό.

Δανείζεσαι το ποδήλατο του αδελφού σου και του προκαλείς μια ζημιά. Τι θα κάνεις;

• Δεν λες τίποτα με την ελπίδα ότι ο αδελφός σου δεν θα το παρατηρήσει.

• Λες στον αδελφό σου ακριβώς τι έγινε.

• Λες στον αδελφό σου τι έγινε αλλά ρίχνεις την ευθύνη σε κάποιον άλλον.

Δεν τα πήγες καλά σε ένα διαγώνισμα επειδή δεν είχες διαβάσει. Τι θα κάνεις;

• Λες ότι το διαγώνισμα ήταν δύσκολο.

• Παραδέχεσαι ότι εσύ φταις για τον κακό βαθμό που πήρες.

• Λες ότι ο καθηγητής έχει κάτι μαζί σου.

 Τώρα δες ξανά τα προηγούμενα σενάρια και προσπάθησε να μπεις στη θέση (1) του αδελφού σου και (2) του καθηγητή σου. Τι θα σκέφτονταν για εσένα ο αδελφός σου και ο καθηγητής σου αν παραδεχόσουν αμέσως τα λάθη σου; Τι θα σκέφτονταν για εσένα αν έκρυβες τα λάθη σου;

Τώρα σκέψου ένα λάθος που έκανες πέρσι και απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις.

Ποιο ήταν το λάθος; Τι έκανες για αυτό;

• Το έκρυψα.

• Έριξα την ευθύνη σε άλλον.

• Το παραδέχτηκα αμέσως.

Αν δεν παραδέχτηκες το λάθος σου, πώς ένιωσες αργότερα;

• Πολύ καλά—τη γλίτωσα!

• Τύψεις—έπρεπε να είχα πει την αλήθεια.

Τι καλύτερο θα μπορούσες να είχες κάνει;

Τι έμαθες από το λάθος σου;

Γιατί κάποιοι διστάζουν να παραδεχτούν τα λάθη τους;

Τι θα σκέφτονται οι άλλοι για σένα αν προσπαθείς πάντα να καλύψεις τα λάθη σου, αλλά τι θα σκέφτονται αν τα παραδέχεσαι;—Λουκάς 16:10.