ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ να δείτε το τέλος όλων των πολέμων; Ασφαλώς θα πρέπει να υπάρχει κάποια διπλωματική λύση στις εθνικές και διεθνείς συγκρούσεις. Πολλοί πιστεύουν ότι, αν απλώς οι ηγέτες του κόσμου συνεργάζονταν μεταξύ τους, ο πόλεμος θα μπορούσε να εξαλειφθεί. Πιθανώς, όμως, να νιώθετε απογοητευμένοι από τα αποτελέσματα της διπλωματίας. Αιώνες ολόκληρους, οι διπλωμάτες επικυρώνουν συνθήκες, διατυπώνουν αποφάσεις και συγκαλούν συναντήσεις κορυφής, αλλά είναι λίγα τα ζητήματα που έχουν λυθεί οριστικά.

Η Αγία Γραφή έχει πολλά να πει για τη διπλωματία και την ειρήνη. Δίνει απαντήσεις στα εξής ερωτήματα: Ποιοι παράγοντες στις ημέρες μας εμποδίζουν τη διπλωματία να φέρει ειρήνη; Πρέπει οι Χριστιανοί να αναμειγνύονται στη διπλωματία; Πώς θα επιτευχθεί τελικά αληθινή ειρήνη;

Αρκετές Γραφικές αφηγήσεις καταδεικνύουν πώς μπορεί η προσωπική επαφή να οδηγήσει σε ειρήνη. Παραδείγματος χάρη, η Αβιγαία έπεισε επιδέξια τον Δαβίδ και το στράτευμά του να μην εκδικηθούν  το σπιτικό της. (1 Σαμουήλ 25:18-35) Ο Ιησούς ανέφερε το παράδειγμα ενός βασιλιά ο οποίος δεν είχε άλλη λογική διέξοδο παρά να στείλει πρεσβευτές για να ζητήσουν ειρήνη. (Λουκάς 14:31, 32) Ναι, η Γραφή αναγνωρίζει ότι μερικές μορφές διπλωματίας μπορούν να αποτρέψουν συγκρούσεις. Τότε γιατί οι ειρηνευτικές συνομιλίες έχουν συνήθως περιορισμένη επιτυχία;

Η Γραφή προείπε με ακρίβεια ότι οι καιροί μας θα ήταν ταραχώδεις. Λόγω της πονηρής επιρροής του Σατανά του Διαβόλου, οι άνθρωποι θα ήταν «αδιάλλακτοι, . . . άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα, προδότες, πεισματάρηδες, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια». (2 Τιμόθεο 3:3, 4· Αποκάλυψη 12:12) Επιπλέον, ο Ιησούς προφήτευσε ότι η τελική περίοδος του παρόντος συστήματος πραγμάτων θα χαρακτηριζόταν από «πολέμους και ειδήσεις για πολέμους». (Μάρκος 13:7, 8) Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι αυτές οι καταστάσεις επικρατούν ολοένα και περισσότερο; Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, είναι παράξενο που οι προσπάθειες για ειρήνη ανάμεσα στα έθνη αποδεικνύονται συχνά άκαρπες;

Επίσης, σκεφτείτε το εξής: Μολονότι οι διπλωμάτες μπορεί να καταβάλλουν σκληρές προσπάθειες για να αποφευχθούν οι συγκρούσεις, ο κύριος στόχος του καθενός είναι να προωθήσει τα συμφέροντα του δικού του κράτους. Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής διπλωματίας. Θα πρέπει άραγε οι Χριστιανοί να αναμειγνύονται σε τέτοια θέματα;

Η Αγία Γραφή συστήνει: «Μη θέτετε την εμπιστοσύνη σας σε ευγενείς ούτε σε γιο χωματένιου ανθρώπου, από τον οποίο δεν υπάρχει σωτηρία». (Ψαλμός 146:3) Αυτό δείχνει ότι, όποια και αν είναι τα κίνητρά τους, οι διπλωμάτες του κόσμου δεν έχουν ούτε την ικανότητα ούτε τη δύναμη να βρίσκουν μόνιμες λύσεις.

Όταν ο Ιησούς δικαζόταν ενώπιον του Πόντιου Πιλάτου, δήλωσε: «Η βασιλεία μου δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου. Αν η βασιλεία μου ήταν μέρος αυτού του κόσμου, οι υπηρέτες μου θα είχαν αγωνιστεί για να μην παραδοθώ στους Ιουδαίους. Τώρα όμως, η βασιλεία μου δεν έχει αυτή την προέλευση». (Ιωάννης 18:36) Οι ειρηνευτικές πρωτοβουλίες συνήθως αμαυρώνονται από τα εθνικιστικά μίση και την πολιτική ιδιοτέλεια. Γι’ αυτόν το λόγο, οι αληθινοί Χριστιανοί αποφεύγουν την ανάμειξη στις συγκρούσεις αυτού του κόσμου και στις διπλωματικές προσπάθειές του.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι Χριστιανοί είναι απαθείς και αδιάφοροι απέναντι στις παγκόσμιες υποθέσεις; Μήπως είναι ασυγκίνητοι από τα ανθρώπινα παθήματα; Όχι. Αντιθέτως, η Γραφή περιγράφει τους αληθινούς λάτρεις του Θεού ως άτομα που «στενάζουν και βογκούν» για τα άσχημα πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους. (Ιεζεκιήλ 9:4) Απλώς, οι Χριστιανοί στηρίζονται στον Θεό για να φέρει ειρήνη όπως έχει υποσχεθεί. Πιστεύετε ότι ειρήνη σημαίνει να μην υπάρχει πόλεμος; Είναι πέρα ως πέρα βέβαιο ότι η Βασιλεία του Θεού θα το επιτελέσει αυτό. (Ψαλμός 46:8, 9) Αλλά εκτός από αυτό, θα εγγυηθεί την πλήρη ασφάλεια και ευημερία όλων των κατοίκων της γης. (Μιχαίας 4:3, 4· Αποκάλυψη 21:3, 4) Μια τέτοια ανώτερη ειρήνη δεν μπορεί ποτέ να επιτευχθεί με τη διπλωματία ή με τις προσπάθειες των ανθρώπινων «ειρηνευτικών» οργανώσεων.

Οι προφητείες της Γραφής και οι εμπειρίες του παρελθόντος δείχνουν καθαρά ότι το να εμπιστευόμαστε στην ανθρώπινη διπλωματία για την επίτευξη ειρήνης μπορεί να οδηγήσει μόνο σε απογοήτευση. Όσοι εναποθέτουν την ελπίδα τους για ειρήνη στον Ιησού Χριστό και υποστηρίζουν τη Βασιλεία του Θεού θα δουν την επιθυμία τους για αληθινή ειρήνη να πραγματοποιείται. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα απολαμβάνουν την ειρήνη για πάντα!​—Ψαλμός 37:11, 29.