Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Ποιος Ενέπνευσε τη Συγγραφή Της;

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ μιλάει με ειλικρίνεια όσον αφορά το ποιος συνέγραψε το περιεχόμενό της. Διάφορα τμήματα αυτού του βιβλίου αρχίζουν με φράσεις όπως «τα λόγια του Νεεμία», «το όραμα του Ησαΐα» και «ο λόγος του Ιεχωβά που ήρθε στον Ιωήλ». (Νεεμίας 1:1· Ησαΐας 1:1· Ιωήλ 1:1) Ορισμένες ιστορικές αφηγήσεις προσδιορίζονται ως το έργο του Γαδ, του Νάθαν ή του Σαμουήλ. (1 Χρονικών 29:29) Οι επιγραφές αρκετών ψαλμών προσδιορίζουν τους συνθέτες τους.​—Ψαλμοί 79, 88, 89, 90, 103 και 127.

Επειδή για τη συγγραφή της Γραφής χρησιμοποιήθηκαν άνθρωποι, διάφοροι σκεπτικιστές λένε ότι αυτή αποτελεί απλώς προϊόν ανθρώπινης σοφίας, όπως κάθε άλλο βιβλίο. Έχει όμως αυτή η άποψη λογική βάση;

Σαράντα Συγγραφείς, Ένας Εμπνευστής

Οι περισσότεροι Βιβλικοί συγγραφείς αναγνώριζαν ότι έγραφαν εξ ονόματος του Ιεχωβά, του μόνου αληθινού Θεού, και ότι κατευθύνονταν από αυτόν ή από κάποιον αγγελικό εκπρόσωπό του. (Ζαχαρίας 1:7, 9) Οι προφήτες που έγραψαν τις Εβραϊκές Γραφές διακήρυξαν σε 300 και πλέον περιπτώσεις: «Αυτό είπε ο Ιεχωβά». (Αμώς 1:3· Μιχαίας 2:3· Ναούμ 1:12) Πολλά από τα συγγράμματά τους αρχίζουν με φράσεις όπως «ο λόγος του Ιεχωβά που ήρθε στον Ωσηέ». (Ωσηέ 1:1· Ιωνάς 1:1) Σχετικά με τους προφήτες του Θεού, ο απόστολος Πέτρος δήλωσε: «Άνθρωποι μίλησαν από τον Θεό καθώς κατευθύνονταν από άγιο πνεύμα».​—2 Πέτρου 1:21.

Επομένως, η Γραφή είναι ένα σύνθετο αλλά ενιαίο βιβλίο, γραμμένο από πολλούς ανθρώπους οι οποίοι αναγνώριζαν ότι αυτά που έγραφαν προέρχονταν από τον Θεό. Με άλλα λόγια, ο Θεός χρησιμοποίησε ανθρώπους ως γραμματείς για να γράψουν τις σκέψεις του. Πώς το έκανε αυτό;

«Θεόπνευστη»

«Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη», εξήγησε ο απόστολος Παύλος. (2 Τιμόθεο 3:16) Η λέξη θεόπνευστος του πρωτότυπου κειμένου  σημαίνει κυριολεκτικά «αυτός που έχει θεία έμπνευση ή θεία πνοή». Δηλαδή ο Θεός χρησιμοποίησε μια αόρατη δύναμη για να κατευθύνει τις διάνοιες των ανθρώπινων συγγραφέων, μεταδίδοντάς τους το άγγελμά του. Στην περίπτωση των Δέκα Εντολών, όμως, ο ίδιος ο Ιεχωβά χάραξε τις λέξεις πάνω σε πέτρινες πλάκες. (Έξοδος 31:18) Μερικές φορές ο Θεός υπαγόρευε το άγγελμά του απευθείας σε ανθρώπινους υπηρέτες. Το εδάφιο Έξοδος 34:27 αναφέρει: «Ο Ιεχωβά συνέχισε και είπε στον Μωυσή: “Κατάγραψε αυτά τα λόγια . . . ”».

Σε άλλες περιπτώσεις, ο Θεός έκανε τους ανθρώπους να δουν οράματα των όσων ήθελε να καταγράψουν. Έτσι λοιπόν, ο Ιεζεκιήλ είπε: «Άρχισα να βλέπω οράματα του Θεού». (Ιεζεκιήλ 1:1) Παρόμοια, «ο Δανιήλ είδε ένα όνειρο και οράματα του κεφαλιού του στο κρεβάτι του. Τότε κατέγραψε αυτό το όνειρο». (Δανιήλ 7:1) Το τελευταίο βιβλίο της Γραφής, η Αποκάλυψη, μεταδόθηκε στον απόστολο Ιωάννη με παρόμοιο τρόπο. Ο Ιωάννης έγραψε: «Μέσω έμπνευσης βρέθηκα στην ημέρα του Κυρίου, και άκουσα πίσω μου μια δυνατή φωνή σαν από σάλπιγγα, η οποία έλεγε: “Ό,τι βλέπεις γράψε το σε ρόλο”».​—Αποκάλυψη 1:10, 11.

Ο Ανθρώπινος Παράγοντας

Η θεοπνευστία δεν αφαίρεσε το στοιχείο της ατομικότητας των συγγραφέων. Στην πραγματικότητα, απαιτούνταν προσωπική προσπάθεια για τη συγγραφή του αγγέλματος του Θεού. Ο συγγραφέας του Γραφικού βιβλίου Εκκλησιαστής, λόγου χάρη, δήλωσε ότι «ζήτησε να βρει ευχάριστα λόγια, καθώς και να γράψει ορθά λόγια αλήθειας». (Εκκλησιαστής 12:10) Για να συντάξει το ιστορικό του υπόμνημα, ο Έσδρας συμβουλεύτηκε τουλάχιστον 14 πηγές, όπως την «αφήγηση των υποθέσεων των ημερών του Βασιλιά Δαβίδ» και το «Βιβλίο των Βασιλιάδων του Ιούδα και του Ισραήλ». (1 Χρονικών 27:24· 2 Χρονικών 16:11) Ο Ευαγγελιστής Λουκάς “ερεύνησε τα πάντα από την αρχή με ακρίβεια για να τα γράψει με λογική σειρά”.​—Λουκάς 1:3.

Μερικά βιβλία της Γραφής αποκαλύπτουν πτυχές της προσωπικότητας του συγγραφέα. Λόγου χάρη, ο Ματθαίος Λευί, ο οποίος ήταν εισπράκτορας φόρων προτού γίνει μαθητής του Ιησού, έδινε ιδιαίτερη σημασία στους αριθμούς. Είναι ο μόνος συγγραφέας των Ευαγγελίων ο οποίος κατέγραψε ότι το τίμημα για την προδοσία του Ιησού ήταν «τριάντα ασημένια νομίσματα». (Ματθαίος 27:3· Μάρκος 2:14) Ο Λουκάς, που ήταν γιατρός, κατέγραψε με ακρίβεια λεπτομέρειες ιατρικής φύσης. Για παράδειγμα, περιγράφοντας την κατάσταση μερικών από εκείνους που θεράπευσε ο Ιησούς, χρησιμοποίησε εκφράσεις όπως “υψηλός πυρετός” και “γεμάτος λέπρα”. (Λουκάς 4:38· 5:12· Κολοσσαείς 4:14) Έτσι λοιπόν, ο Ιεχωβά άφηνε συχνά τους συγγραφείς να εκφράζονται με δικά τους λόγια και με το δικό τους ύφος. Συγχρόνως, όμως, κατηύθυνε τη διάνοιά τους ώστε το κείμενο να είναι ακριβές και να μεταφέρει το άγγελμά του.​—Παροιμίες 16:9.

Το Τελικό Αποτέλεσμα

Δεν είναι εκπληκτικό το ότι 40 άντρες, οι οποίοι έγραψαν σε διάφορες περιοχές και σε διάστημα 1.600 ετών, παρήγαγαν ένα βιβλίο που είναι πλήρως αρμονικό από κάθε άποψη και περιέχει ένα θαυμάσιο, ενιαίο θέμα; (Βλέπε «Τι Πραγματεύεται η Αγία Γραφή;», σελίδα 19) Θα ήταν αδύνατον να συμβεί αυτό αν δεν κατευθύνονταν όλοι από έναν Εμπνευστή.

Ήταν ο Ιεχωβά υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει ανθρώπους για να γράψουν το Λόγο του; Όχι. Αλλά το γεγονός ότι το έκανε αυτό αποτελούσε εκδήλωση της θεϊκής σοφίας. Πράγματι, ένας από τους λόγους για τους οποίους η Γραφή έχει παγκόσμια απήχηση είναι το ότι οι συγγραφείς της εκφράζουν με πειστικό τρόπο το πλήρες φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων—στην περίπτωση του Βασιλιά Δαβίδ, μέχρι και τα αισθήματα ενοχής ενός μετανοημένου αμαρτωλού που ικέτευε για το έλεος του Θεού.​—Ψαλμός 51:2-4, 13, 17, επιγραφή.

Μολονότι ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε ανθρώπινους συγγραφείς, εμείς μπορούμε να έχουμε την ίδια εμπιστοσύνη στο έργο τους όπως είχαν οι πρώτοι Χριστιανοί, οι οποίοι δέχτηκαν τις Άγιες Γραφές «όχι ως το λόγο ανθρώπων, αλλά, όπως είναι αληθινά, ως το λόγο του Θεού».​—1 Θεσσαλονικείς 2:13.

ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ;

◼ Ποιος είναι ο Εμπνευστής “όλης της Γραφής”;​—2 Τιμόθεο 3:16.

◼ Ποιες μεθόδους χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά Θεός για να μεταδώσει τις σκέψεις του;​—Έξοδος 31:18· 34:27· Ιεζεκιήλ 1:1· Δανιήλ 7:1.

◼ Πώς γίνεται φανερή η προσωπικότητα και τα ενδιαφέροντα των θεόπνευστων συγγραφέων από τα όσα έγραψαν;​—Ματθαίος 27:3· Λουκάς 4:38.