ΠΑΝΑΜΑΣ—στο άκουσμά του ίσως το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι η διώρυγά του, ένα υδάτινο μονοπάτι που συνδέει δύο ωκεανούς, τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό. Αλλά καθώς ενώνει τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, ο Παναμάς συνδέει και ανθρώπους. Φιλοξενεί ποικιλία φυλών και πολιτισμών. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού έλκει την καταγωγή του από επιμειξία ντόπιων και Ευρωπαίων.

Όταν οι Ισπανοί εξερευνητές πάτησαν το πόδι τους στον Παναμά, το 1501, βρήκαν αρκετές κοινωνίες ιθαγενών, μερικές από τις οποίες υπάρχουν μέχρι σήμερα. Μια από αυτές είναι η φυλή Γκούνα (παλιότερα λεγόταν Κούνα). Πολλοί από αυτή τη φυλή ζουν στην περιοχή των ιθαγενών στο Αρχιπέλαγος Σαν Μπλας, καθώς και στις  ακτές της Καραϊβικής κοντά στα σύνορα με την Κολομβία. Εκεί κυνηγούν, ψαρεύουν με πιρόγες και καλλιεργούν μόνοι τους την τροφή τους.

Στην κοινωνία των Γκούνα, όταν παντρεύεται ένας άντρας, πηγαίνει να μείνει με την ευρύτερη οικογένεια της γυναίκας του και δουλεύει για αυτούς. Αν κάποια στιγμή η γυναίκα του γεννήσει κοριτσάκι, τότε μπορούν να φύγουν από τα πεθερικά του για να στήσουν το δικό τους σπιτικό.

Στον Παναμά υπάρχουν περίπου 300 εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εκτός από την ισπανική γλώσσα, οι συναθροίσεις γίνονται στην αγγλική, στην γκούνα, στην γκουτζαράτι, στην ενγκαμπέρε, στην κινεζική, στην κρεολή της Αϊτής και στη νοηματική του Παναμά.