Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ολοκληρώθηκε τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. Πάνω από δύο αιώνες αργότερα, το 325 Κ.Χ., σε μια σύνοδο στη Νίκαια της Μικράς Ασίας, άρχισαν να μορφοποιούνται επισήμως οι διδασκαλίες που οδήγησαν στη διατύπωση του δόγματος της Τριάδας. Σύμφωνα με τη Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαιδεία, κύριος σκοπός της Συνόδου της Νίκαιας ήταν «η θετική διατύπωσις της ορθοδόξου δογματικής διδασκαλίας», καθώς επίσης «να κατανοηθώσιν αι έννοιαι: Θεός και Υιός». Γιατί, όμως, κρίθηκε αναγκαίο να προσδιοριστεί η ταυτότητα του Θεού και του Χριστού αιώνες μετά την ολοκλήρωση της Γραφής; Μήπως η Γραφή είναι ασαφής σε αυτά τα σημαντικά ζητήματα;

Όταν ο Κωνσταντίνος έγινε ο μονοκράτορας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι καθ’ ομολογία Χριστιανοί ήταν διαιρεμένοι όσον αφορά τη σχέση μεταξύ Θεού και Χριστού. Ήταν ο Ιησούς ο Θεός; Ή δημιουργήθηκε από τον Θεό; Για να διευθετηθεί το ζήτημα, ο Κωνσταντίνος συγκάλεσε εξέχοντες ιεράρχες στη Νίκαια, όχι επειδή αναζητούσε τη θρησκευτική αλήθεια, αλλά επειδή δεν ήθελε να διαιρεί η θρησκεία την αυτοκρατορία του.

Ο Κωνσταντίνος ζήτησε από τους—πιθανώς εκατοντάδες—επισκόπους να καταλήξουν σε ομόφωνο συμπέρασμα, αλλά το αίτημά του έπεσε στο κενό. Τότε πρότεινε στη σύνοδο να υιοθετήσει τη διφορούμενη αντίληψη ότι ο Ιησούς είναι «ομοούσιος» με τον Πατέρα. Αυτός ο μη Βιβλικός, ελληνικός φιλοσοφικός όρος έθεσε το θεμέλιο για το δόγμα της Τριάδας όπως διατυπώθηκε αργότερα στα εκκλησιαστικά σύμβολα πίστης. Μάλιστα, ως τα τέλη του τέταρτου αιώνα, η Τριάδα είχε ουσιαστικά λάβει τη σημερινή της μορφή, περιλαμβανομένου και του τρίτου μέρους της υποτιθέμενης τρισυπόστατης θεότητας, του αγίου πνεύματος.

Ο Ιησούς είπε ότι «οι αληθινοί λάτρεις θα λατρεύουν τον Πατέρα με . . . αλήθεια». (Ιωάννης 4:23) Αυτή η αλήθεια έχει καταγραφεί στην Αγία Γραφή. (Ιωάννης 17:17) Διδάσκει η Γραφή ότι ο Πατέρας, ο Γιος και το άγιο πνεύμα είναι τρία πρόσωπα σε έναν Θεό;

Πρώτον, η Γραφή δεν αναφέρει τη λέξη «Τριάδα». Δεύτερον,  ο Ιησούς ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι είναι ίσος με τον Θεό. Αντιθέτως, ο Ιησούς λάτρευε τον Θεό. (Λουκάς 22:41-44) Ένας τρίτος αποδεικτικός συλλογισμός αφορά τη σχέση του Ιησού με τους ακολούθους του. Ακόμα και αφού αναστήθηκε από τους νεκρούς στο πνευματικό βασίλειο, ο Ιησούς αποκάλεσε τους ακολούθους του “αδελφούς του”. (Ματθαίος 28:10) Μήπως ήταν αδελφοί του Παντοδύναμου Θεού; Όχι βέβαια! Αλλά μέσω της πίστης τους στον Χριστό—τον πιο εξέχοντα Γιο του Θεού—έγιναν και αυτοί γιοι του ενός και μοναδικού Πατέρα. (Γαλάτες 3:26) Συγκρίνετε κάποια επιπρόσθετα εδάφια με την ακόλουθη δήλωση από το σύμβολο της πίστης που αποδίδεται στη Σύνοδο της Νίκαιας.

Τι λέει το Σύμβολο Πίστης της Νίκαιας:

«Πιστεύομεν . . . εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν . . . εκ της ουσίας του Πατρός, Θεόν εκ Θεού, φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού».

Τι λέει η Αγία Γραφή:

• «Ο Πατέρας είναι ανώτερος από μένα [τον Ιησού]».—Ιωάννης 14:28. *

• «Ανεβαίνω [εγώ, ο Ιησούς] σ’ εκείνον που είναι δικός μου και δικός σας Πατέρας, δικός μου και δικός σας Θεός».—Ιωάννης 20:17.

• «Για μας όμως δεν υπάρχει παρά ένας Θεός, ο Πατέρας».—1 Κορινθίους 8:6.

• «Ευλογημένος να ’ναι ο Θεός, ο Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού».—1 Πέτρου 1:3.

• «Ταύτα λέγει ο Αμήν [ο Ιησούς], . . . η αρχή της κτίσεως του Θεού».—Αποκάλυψη 3:14. *