Η κόρη σας παραπονιέται ότι έχει τρομερό άγχος. “Μα στα 13 της;” αναρωτιέστε δύσπιστα. “Τι ξέρει από άγχος σε αυτή την ηλικία;” Προτού όμως το πείτε αυτό και στην ίδια, εξετάστε μερικούς λόγους για τους οποίους η καθημερινή ζωή μπορεί να φαίνεται βουνό στα μάτια ενός νεαρού κοριτσιού.

Σωματικές αλλαγές. Η απότομη ανάπτυξη στην εφηβεία μπορεί να προξενήσει μεγάλη ανησυχία σε ένα κορίτσι, ιδίως αν υπολείπεται—ή αν προπορεύεται—από τις συνομήλικές της. «Ήμουν από τα πρώτα κορίτσια της ηλικίας μου που χρειάστηκε να φορέσουν σουτιέν, και ένιωθα πολύ άβολα», λέει η Άννα, * που είναι τώρα 20 χρονών. «Σε σύγκριση με τις άλλες, ένιωθα ότι είχα έρθει από άλλον πλανήτη, κάτι σαν μεταλλαγμένο είδος!»

Συναισθηματικές αλλαγές. Η 17χρονη Κάρεν θυμάται: «Αυτό που μου συνέβαινε ήταν τόσο εκνευριστικό! Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί, ενώ όλη μέρα ήμουν μες στην καλή χαρά, το βράδυ έλιωνα στο κλάμα. Αναρωτιόμουν τι είχα πάθει. Σαν να μου ήταν αδύνατον να ελέγξω τα συναισθήματά μου».

Έναρξη εμμηνορρυσιακού κύκλου. «Παρότι η μαμά μου με είχε προετοιμάσει, όταν μου ήρθε περίοδος για πρώτη φορά αιφνιδιάστηκα», λέει η Καθλίν. «Έκανα μπάνιο αρκετές φορές τη μέρα γιατί ένιωθα συνέχεια βρώμικη. Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια μου με είχαν τρελάνει στην κοροϊδία. Όλο αυτό το μαρτύριο που περνούσα με την περίοδο τους φαινόταν αστείο».

Κοινωνική πίεση. Η 18χρονη Μαρί θυμάται: «Όταν ήμουν 12 με 14 χρονών, η πίεση από τον περίγυρο ήταν ασφυκτική. Τα παιδιά στο σχολείο φέρονταν απαίσια σε οποιονδήποτε διέφερε». H 14χρονη Ανίτα λέει: «Στην ηλικία μου, είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις ότι μια παρέα σε αποδέχεται, ενώ όταν σε κάνουν πέρα γίνεσαι χάλια».

Παρακινήστε την κόρη σας να μιλάει για αυτά που την αγχώνουν. Στην αρχή, μπορεί να μη θέλει να μιλήσει. Κάντε όμως υπομονή και ακολουθήστε τη συμβουλή της Αγίας Γραφής να είστε “γρήγοροι στο να ακούτε, αργοί στο να μιλάτε”.—Ιακώβου 1:19.

Πάρτε το άγχος της στα σοβαρά. Να θυμάστε ότι δεν διαθέτει τη δική σας πείρα στη ζωή, και επομένως δεν έχει τα ανάλογα βιώματα με τα οποία να συγκρίνει πράγματα που την αγχώνουν τώρα—πόσο μάλλον για να αναπτύξει την ικανότητα να τα χειριστεί.—Βιβλική αρχή: Ρωμαίους 15:1.

Μην την παραφορτώνετε με εξωσχολικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με το βιβλίο Διδάξτε Σωστά τα Παιδιά Σας (Teach Your Children Well), τα νεαρά άτομα που έχουν παραφορτωμένο πρόγραμμα «συχνά παρουσιάζουν σημάδια άγχους, ιδίως σωματικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους και πόνους στο στομάχι».—Βιβλική αρχή: Φιλιππησίους 1:9, 10.

Φροντίστε να ξεκουράζεται αρκετά. Ο ύπνος είναι συνήθως το πρώτο πράγμα που θυσιάζουν οι έφηβοι. Χωρίς αυτόν, όμως, θα εξασθενήσουν τόσο οι διανοητικές δυνατότητες της κόρης σας όσο και η ικανότητά της να καταπολεμάει το άγχος.—Βιβλική αρχή: Εκκλησιαστής 4:6.

Βοηθήστε την να βρει ωφέλιμους τρόπους εκτόνωσης. Μερικά κορίτσια μειώνουν το άγχος τους με την άσκηση. «Η σωματική εκγύμναση είναι ωφέλιμη», αναγνωρίζει η Γραφή. (1 Τιμόθεο 4:8) Άλλα πάλι καταφέρνουν να θέσουν το άγχος τους υπό έλεγχο κρατώντας ημερολόγιο. Η 22χρονη Μπρίτανι θυμάται: «Όταν ήμουν μικρή, καθόμουν και έγραφα τα προβλήματα με τα οποία δεν έβγαζα άκρη. Αυτό με βοηθούσε να καταλάβω πώς ένιωθα πραγματικά για το πρόβλημα, και τότε ήταν ευκολότερο είτε να το λύσω είτε απλώς να το ξεχάσω».

Δώστε της το παράδειγμα. Πώς τα πάτε εσείς με το άγχος; Μήπως αναλαμβάνετε να κάνετε περισσότερα από όσα μπορείτε και μετά πανικοβάλλεστε; Μήπως εργάζεστε μέχρι τελικής πτώσεως και δεν σας μένει χρόνος για τα πιο σπουδαία πράγματα στη ζωή; «Η λογικότητά σας ας γίνει γνωστή», λέει το εδάφιο Φιλιππησίους 4:5. Να θυμάστε ότι το παιδί σας βλέπει το παράδειγμά σας και παίρνει μαθήματα—είτε θετικά είτε αρνητικά.