Τι Μπορεί να μας Διδάξει το Παράδειγμα της Μαρίας

Έχετε νιώσει ποτέ πανικοβλημένοι από μια δύσκολη κατάσταση ή ευθύνη η οποία προέκυψε εντελώς απροσδόκητα; Μήπως νιώθετε εξαντλημένοι από την καθημερινή βιοπάλη; Ίσως να είστε ένα από τα εκατομμύρια άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση σύγχυσης και φόβου επειδή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να γίνουν πρόσφυγες. Και ποιος από εμάς δεν έχει βιώσει το βαθύ πόνο και το αίσθημα κενού που δημιουργεί η απώλεια κάποιου προσφιλούς μας ο οποίος έχει πεθάνει;

ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ότι η Μαρία, η μητέρα του Ιησού, πέρασε όλες αυτές τις δύσκολες καταστάσεις; Μάλιστα, τις αντιμετώπισε με επιτυχία! Τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από το παράδειγμά της;

Ασφαλώς η Μαρία είναι παγκοσμίως γνωστή. Αυτό δεν είναι άξιο απορίας διότι έπαιξε μοναδικό ρόλο στην επεξεργασία των σκοπών του Θεού. Επιπλέον, πολλά εκατομμύρια άνθρωποι αποδίδουν λατρευτικό σεβασμό στη Μαρία. Η Καθολική Εκκλησία την τιμάει ως αγαπητή Μητέρα και ως πρότυπο πίστης, ελπίδας και ευσπλαχνίας. Πολλοί έχουν διδαχτεί ότι η Μαρία οδηγεί τους ανθρώπους στον Θεό.

Πώς θεωρείτε εσείς τη μητέρα του Ιησού; Και το πιο σημαντικό, πώς τη θεωρεί ο Θεός;

Ένας Μοναδικός Διορισμός

Η Μαρία, η κόρη του Ηλί, ανήκε στην ισραηλιτική φυλή του Ιούδα. Η πρώτη μνεία που γίνεται για αυτήν στην Αγία Γραφή σχετίζεται με ένα ασυνήθιστο γεγονός. Κάποιος άγγελος την επισκέφτηκε και της είπε: «Χαίρε, εσύ η εξαιρετικά ευνοημένη· ο Ιεχωβά είναι μαζί σου». Στην αρχή, η Μαρία αναστατώθηκε και «άρχισε να διαλογίζεται τι είδους χαιρετισμός ήταν αυτός». Γι’ αυτό, ο άγγελος της είπε ότι είχε επιλεχθεί για να αναλάβει τον καταπληκτικό αλλά και σοβαρότατο διορισμό της σύλληψης, της γέννησης και της ανατροφής του Γιου του Θεού.​—Λουκάς 1:26-33.

Τι ευθύνη ανατέθηκε σε αυτή την ανύπαντρη κοπέλα! Ποια ήταν η αντίδρασή της; Η Μαρία θα μπορούσε κάλλιστα να αναρωτηθεί αν θα ήταν δυνατόν να γίνει πιστευτή η εξήγηση που θα έπρεπε να δώσει. Μήπως αυτή η εγκυμοσύνη επρόκειτο να της κοστίσει την αγάπη του Ιωσήφ, του μνηστήρα της, ή να την ντροπιάσει δημοσίως; (Δευτερονόμιο 22:20-24) Η Μαρία δεν δίστασε να δεχτεί αυτόν το βαρυσήμαντο διορισμό.

Η ισχυρή πίστη της την κατέστησε ικανή να υποταχθεί στο θέλημα του Θεού της, του Ιεχωβά. Ήταν βέβαιη ότι εκείνος θα τη φρόντιζε. Γι’ αυτό, είπε με πεποίθηση: «Ορίστε η δούλη του Ιεχωβά! Ας γίνει σε εμένα σύμφωνα με τη διακήρυξή σου». Η Μαρία ήταν διατεθειμένη να αντιμετωπίσει τις επικείμενες δυσκολίες επειδή εκτιμούσε το πνευματικό προνόμιο που της είχε προσφερθεί.​—Λουκάς 1:38.

Όταν είπε στον Ιωσήφ ότι ήταν έγκυος, εκείνος θέλησε να διαλύσει τον αρραβώνα τους. Ασφαλώς και οι δυο τους θα πέρασαν μια περίοδο μεγάλης στενοχώριας τότε. Η Γραφή δεν λέει πόσο διήρκεσε αυτή η  δύσκολη περίοδος. Εντούτοις, τόσο η Μαρία όσο και ο Ιωσήφ πρέπει να ένιωσαν τεράστια ανακούφιση όταν εμφανίστηκε ο άγγελος του Ιεχωβά στον Ιωσήφ. Αυτό το πνευματικό πλάσμα το οποίο είχε έρθει με ειδική αποστολή εξήγησε το λόγο για την ασυνήθιστη εγκυμοσύνη της Μαρίας και έδωσε στον Ιωσήφ την κατεύθυνση να την πάρει στο σπίτι του ως σύζυγό του.​—Ματθαίος 1:19-24.

Δύσκολοι Καιροί

Σήμερα, πολλές μέλλουσες μητέρες ετοιμάζονται επί μήνες για τον ερχομό του μωρού τους, και πιθανόν να έκανε και η Μαρία το ίδιο. Επρόκειτο για το πρώτο της παιδί. Ωστόσο, κάποια απροσδόκητα γεγονότα περιέπλεξαν τα σχέδιά της. Ο Καίσαρας Αύγουστος διέταξε να γίνει απογραφή, απαιτώντας να απογραφούν όλοι στη γενέτειρά τους. Έτσι λοιπόν, ο Ιωσήφ πήρε τη Μαρία, η οποία βρισκόταν πλέον στον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης της, και ταξίδεψαν περίπου 150 χιλιόμετρα, πιθανώς με γαϊδουράκι! Στη Βηθλεέμ επικρατούσε συνωστισμός, και η Μαρία χρειαζόταν κάποιο ήσυχο μέρος για να γεννήσει, αλλά το μόνο που υπήρχε διαθέσιμο ήταν ένας στάβλος. Φυσικά, δεν πρέπει να ήταν εύκολο για τη Μαρία να γεννήσει σε στάβλο. Πολύ πιθανόν, βρέθηκε σε δύσκολη θέση και τρομοκρατήθηκε.

Σε εκείνες τις κρίσιμες στιγμές της ζωής της, η Μαρία ασφαλώς άνοιξε την καρδιά της στον Ιεχωβά, πεπεισμένη ότι εκείνος θα φρόντιζε τόσο την ίδια όσο και το μωρό της. Αργότερα, ήρθαν μερικοί ποιμένες, λαχταρώντας να δουν το μωρό. Ανέφεραν ότι κάποιοι άγγελοι είχαν αποκαλέσει αυτό το παιδί “Σωτήρα, ο οποίος είναι Χριστός ο Κύριος”. Στη συνέχεια διαβάζουμε: «Η Μαρία διατηρούσε όλα αυτά τα λόγια, βγάζοντας συμπεράσματα μέσα στην καρδιά της». Η Μαρία έκανε στοχασμούς γύρω από τα συγκεκριμένα λόγια και αντλούσε δύναμη από αυτά.​—Λουκάς 2:11, 16-19.

Τι θα λεχθεί για εμάς; Πιθανόν να περάσουμε στενοχώριες στη ζωή μας. Επιπλέον, η Γραφή δείχνει ότι «καιρός και απρόβλεπτη  περίσταση» μπορούν να μας βρουν όλους, παρεμβάλλοντας κάθε είδους ταλαιπωρίες και δυσκολίες στο δρόμο μας. (Εκκλησιαστής 9:11) Αν συμβεί αυτό, μήπως θα αναπτύξουμε πικρία, κατηγορώντας τον Θεό; Δεν θα ήταν καλύτερο να μιμηθούμε τη στάση της Μαρίας και να πλησιάσουμε πιο πολύ τον Ιεχωβά Θεό μαθαίνοντας από το Λόγο του, την Αγία Γραφή, και στη συνέχεια στοχαζόμενοι όσα έχουμε μάθει; Είναι βέβαιο ότι αυτό θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε τις δοκιμασίες.

Φτωχή και Πρόσφυγας

Η Μαρία αντιμετώπισε και άλλες ταλαιπωρίες​—περιλαμβανομένης της φτώχειας και της αναγκαστικής φυγής από την πατρίδα της. Έχετε αντιμετωπίσει εσείς τέτοιου είδους προβλήματα; Σύμφωνα με κάποια έκθεση, «ο μισός κόσμος​—σχεδόν τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι—​ζει με λιγότερα από [1,5 ευρώ] την ημέρα», και εκατομμύρια άλλοι αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα παρότι ζουν σε δήθεν εύπορες χώρες. Ποια είναι η δική σας κατάσταση; Σας εξαντλεί ή ακόμη και σας «γονατίζει» μερικές φορές ο καθημερινός μόχθος για την παροχή τροφής, ρουχισμού και στέγης στην οικογένειά σας;

Η Γραφή δείχνει ότι ο Ιωσήφ και η Μαρία ήταν σχετικά φτωχοί. Πώς το ξέρουμε αυτό; Μεταξύ των λίγων γεγονότων που αποκαλύπτουν αναφορικά με αυτό το αντρόγυνο τα Ευαγγέλια​—του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη—​είναι ότι 40 ημέρες έπειτα από τη γέννηση του Ιησού, η Μαρία και ο Ιωσήφ πήγαν στο ναό για να προσφέρουν την απαιτούμενη θυσία​—«ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο νεαρά περιστέρια». * (Λουκάς 2:22-24) Αυτή η θυσία επιτρεπόταν μόνο για όσους ήταν τόσο φτωχοί ώστε δεν μπορούσαν να προσφέρουν ένα νεαρό αρσενικό πρόβατο. Άρα, ο Ιωσήφ και η Μαρία πρέπει να δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα. Παρ’ όλα αυτά, κατάφεραν με αξιοθαύμαστο τρόπο να δημιουργήσουν ένα στοργικό οικογενειακό περιβάλλον. Αναμφίβολα, τα πνευματικά ενδιαφέροντα αποτελούσαν προτεραιότητά τους.​—Δευτερονόμιο 6:6, 7.

Λίγο καιρό μετά τη γέννηση του Ιησού, η ζωή της Μαρίας ανατράπηκε και πάλι. Ένας άγγελος είπε στον Ιωσήφ να πάρει την οικογένειά του και να φύγει στην Αίγυπτο. (Ματθαίος 2:13-15) Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που χρειαζόταν να φύγει η Μαρία από το οικείο της περιβάλλον, αλλά τώρα αναγκαζόταν επιπλέον να πάει σε ξένη χώρα. Στην Αίγυπτο υπήρχε μια μεγάλη Ιουδαϊκή κοινότητα, και πιθανόν να μπόρεσαν να μείνουν κοντά στους συμπατριώτες τους. Μολαταύτα, η διαβίωση σε μια ξένη χώρα μπορεί να δυσκολέψει και να αποσυντονίσει κάποιον. Μήπως εσείς και η οικογένειά σας συγκαταλέγεστε στα πολλά εκατομμύρια άτομα που έχουν φύγει από την πατρίδα τους, ίσως για το καλό των παιδιών τους ή για να γλιτώσουν από κίνδυνο; Αν ναι, μπορείτε να καταλάβετε καλά μερικές από τις ταλαιπωρίες που ενδέχεται να πέρασε η Μαρία στην Αίγυπτο.

Αφοσιωμένη Σύζυγος και Μητέρα

Εκτός από τις αφηγήσεις για τη γέννηση και τη νηπιακή ηλικία του Ιησού, δεν γίνεται και πολύς λόγος για τη Μαρία στα Ευαγγέλια. Ωστόσο, ξέρουμε ότι η Μαρία και ο Ιωσήφ είχαν τουλάχιστον έξι ακόμη παιδιά. Ίσως σας εκπλήσσει αυτό. Εντούτοις, εξετάστε τι λένε τα Ευαγγέλια.

Ο Ιωσήφ έτρεφε μεγάλο σεβασμό για το προνόμιο που είχε η Μαρία να γεννήσει τον Γιο του Θεού. Ως εκ τούτου, δεν είχε σεξουαλικές σχέσεις μαζί της πριν από τη γέννηση του Ιησού. Το εδάφιο Ματθαίος 1:25 δηλώνει ότι ο Ιωσήφ «δεν είχε σχέσεις μαζί της μέχρι που εκείνη γέννησε γιο». Η λέξη «μέχρι» σε αυτό το εδάφιο δείχνει ότι μετά τη γέννηση του Ιησού ο Ιωσήφ και η Μαρία είχαν κανονικές σεξουαλικές σχέσεις ως αντρόγυνο. Οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων λένε ότι, ως εκ τούτου, η Μαρία απέκτησε παιδιά με τον Ιωσήφ, γιους και κόρες. Ο Ιάκωβος, ο Ιωσήφ, ο Σίμων και ο Ιούδας ήταν ετεροθαλείς αδελφοί του  Ιησού. Η Μαρία απέκτησε τουλάχιστον δύο κόρες. (Ματθαίος 13:55, 56) Ωστόσο, η σύλληψη αυτών των παιδιών έγινε με το συνηθισμένο τρόπο. *

Η Μαρία ήταν άτομο με πνευματικό φρόνημα. Μολονότι ο Νόμος δεν απαιτούσε από τις γυναίκες να παρευρίσκονται στη γιορτή του Πάσχα, εκείνη συνόδευε συνήθως τον Ιωσήφ στο ετήσιο ταξίδι προς την Ιερουσαλήμ για τη γιορτή. (Λουκάς 2:41) Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να κάνει ένα ταξίδι σχεδόν 300 χιλιομέτρων μετ’ επιστροφής κάθε χρόνο​—με οικογένεια που όλο και μεγάλωνε! Ωστόσο, εκείνα τα ταξίδια ήταν αναμφίβολα χαρούμενες οικογενειακές περιστάσεις.

Πολλές γυναίκες σήμερα μιμούνται το καλό παράδειγμα της Μαρίας. Προσπαθούν σκληρά και ανιδιοτελώς να ανταποκρίνονται στις Γραφικές τους υποχρεώσεις. Πόσες και πόσες φορές δεν δείχνουν αυτές οι αφοσιωμένες σύζυγοι μεγάλη υπομονή, εγκαρτέρηση και ταπεινοφροσύνη! Ο στοχασμός γύρω από τη στάση της Μαρίας τις βοηθάει να κρατούν τα πνευματικά ζητήματα σε θέση ανώτερη από την προσωπική τους επιθυμία για άνεση και ευχαρίστηση. Γνωρίζουν, όπως γνώριζε αναμφίβολα και η Μαρία, ότι το να λατρεύουν τον Θεό μαζί με το σύζυγό τους και τα παιδιά τους ενισχύει και ενοποιεί την οικογένεια.

Κάποια φορά, καθώς η Μαρία και ο Ιωσήφ επέστρεφαν από μια γιορτή στην Ιερουσαλήμ​—πιθανότατα έχοντας αρκετά παιδιά τώρα—​αντιλήφθηκαν ότι ο 12χρονος Ιησούς δεν ήταν μαζί τους. Μπορείτε να φανταστείτε τη στενοχώρια της Μαρίας ενώ έψαχναν αλλόφρονες επί τρεις ημέρες για να τον βρουν; Όταν εκείνη και ο Ιωσήφ τον βρήκαν τελικά στο ναό, ο Ιησούς είπε: «Δεν ξέρατε ότι πρέπει να είμαι στον οίκο του Πατέρα μου;» Και αυτή τη φορά, σύμφωνα με την αφήγηση, η Μαρία “φύλαξε προσεκτικά  όλα αυτά τα λόγια στην καρδιά της”. Να μία ακόμη ένδειξη του βάθους της πνευματικότητάς της. Η Μαρία στοχαζόταν προσεκτικά όλα όσα συνέβαιναν σε σχέση με τον Ιησού. Χρόνια αργότερα, πιθανώς διηγήθηκε στους Ευαγγελιστές τις ζωντανές αναμνήσεις της για αυτό καθώς και για άλλα γεγονότα των πρώτων χρόνων της ζωής του Ιησού.​—Λουκάς 2:41-52.

Υπομονή Παρά τα Παθήματα και την Απώλεια

Τι απέγινε ο Ιωσήφ, ο θετός πατέρας του Ιησού; Ύστερα από τη σύντομη εμφάνισή του στην περιγραφή που αφορά αυτό το περιστατικό της νεανικής ηλικίας του Ιησού, ο Ιωσήφ χάνεται από το υπόμνημα των Ευαγγελίων. Μερικοί θεωρούν αυτή την απουσία ένδειξη του ότι ο Ιωσήφ πέθανε κάποια στιγμή πριν από την έναρξη της διακονίας του Ιησού. * Όπως και αν έχουν τα πράγματα, φαίνεται όντως ότι η Μαρία ήταν ήδη χήρα στο τέλος της διακονίας του Ιησού. Την ώρα του θανάτου του, ο Ιησούς εμπιστεύτηκε τη μητέρα του στον απόστολο Ιωάννη. (Ιωάννης 19:26, 27) Πιθανόν να μην το έκανε αυτό αν ζούσε ακόμη ο Ιωσήφ.

Η Μαρία και ο Ιωσήφ είχαν ζήσει τόσα και τόσα μαζί! Τους είχαν επισκεφτεί άγγελοι, είχαν γλιτώσει από έναν τύραννο, είχαν αλλάξει τόπο διαμονής αρκετές φορές και είχαν αναθρέψει μια μεγάλη οικογένεια. Πόσα βράδια πρέπει να είχαν καθήσει μαζί και να είχαν συζητήσει για τον Ιησού, διερωτώμενοι τι θα αντιμετώπιζε εκείνος στο μέλλον, και ανησυχώντας για το αν οι ίδιοι τον εκπαίδευαν και τον προετοίμαζαν σωστά! Έπειτα ξαφνικά η Μαρία έμεινε μόνη.

Μήπως έχετε χάσει και εσείς το σύντροφό σας εξαιτίας του θανάτου; Μήπως νιώθετε ακόμη τον πόνο και το αίσθημα κενού που προξενεί μια τέτοια απώλεια, ακόμη και αφού περάσουν πολλά χρόνια; Χωρίς αμφιβολία η Μαρία έβρισκε ανακούφιση στην πίστη της και στη γνώση που είχε για το ότι θα γίνει ανάσταση. * (Ιωάννης 5:28, 29) Εντούτοις, αυτές οι παρηγορητικές σκέψεις δεν τερμάτισαν τα προβλήματά της. Όπως πολλές μεμονωμένες μητέρες σήμερα, έτσι και εκείνη αντιμετώπιζε τη δυσκολία της ανατροφής των παιδιών της χωρίς τη βοήθεια συζύγου.

 Λογικά, ο Ιησούς θα πρέπει να επωμίστηκε το ρόλο του βασικού προμηθευτή της οικογένειας όταν πέθανε ο Ιωσήφ. Καθώς οι αδελφοί του μεγάλωναν, θα ήταν σε θέση να αναλάβουν και εκείνοι το δικό τους μερίδιο ευθύνης μέσα στην οικογένεια. Όταν ο Ιησούς «ήταν περίπου τριάντα χρονών», έφυγε από το σπίτι και άρχισε τη διακονία του. (Λουκάς 3:23) Οι περισσότεροι γονείς έχουν ανάμεικτα αισθήματα όταν ένας γιος ή μια κόρη μεγαλώνει και φεύγει από το σπίτι. Είναι τόσος ο χρόνος, οι προσπάθειες και τα αισθήματα που έχουν επενδύσει οι γονείς στα παιδιά ώστε μπορεί να φαίνεται ότι μένει ένα τεράστιο κενό όταν εκείνα φεύγουν. Μήπως κάποιο από τα παιδιά σας, γιος ή κόρη, έχει φύγει από το σπίτι για να επιδιώξει τους στόχους του; Μήπως το καμαρώνετε, αλλά παράλληλα εύχεστε μερικές φορές να το είχατε πιο κοντά σας; Τότε μπορείτε να φανταστείτε πώς ένιωσε ίσως η Μαρία όταν ο Ιησούς έφυγε από το σπίτι.

Απροσδόκητες Δοκιμασίες

Η Μαρία πέρασε άλλη μία δοκιμασία την οποία πιθανότατα δεν περίμενε ποτέ. Καθώς ο Ιησούς κήρυττε, τον ακολούθησαν πολλοί​—αλλά όχι οι αδελφοί του. «Οι αδελφοί του, στην πραγματικότητα, δεν ασκούσαν πίστη σε αυτόν», λένε οι Γραφές. (Ιωάννης 7:5) Αναμφίβολα η Μαρία τούς έλεγε όσα της είχε πει ο άγγελος​—ότι ο Ιησούς ήταν «Γιος του Θεού». (Λουκάς 1:35) Εντούτοις, για τον Ιάκωβο, τον Ιωσήφ, τον Σίμωνα και τον Ιούδα, ο Ιησούς ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός τους και τίποτα παραπάνω. Έτσι λοιπόν, η Μαρία ζούσε σε μια οικογένεια με διιστάμενες θρησκευτικές απόψεις.

Μήπως αποθαρρύνθηκε και παραιτήθηκε των προσπαθειών; Ούτε κατά διάνοια! Σε μια περίπτωση, όταν ο Ιησούς κήρυττε στη Γαλιλαία, πήγε να φάει σε κάποιο σπίτι και ένα πλήθος συγκεντρώθηκε για να τον ακούσει. Ποιος αναφέρεται ότι ήταν έξω από το σπίτι και τον αναζητούσε; Η Μαρία και οι αδελφοί του. Άρα, όταν ο Ιησούς βρισκόταν κοντά στο σπίτι της οικογένειας, η Μαρία τον ακολουθούσε και προφανώς έπαιρνε και τα άλλα της παιδιά μαζί της, ελπίζοντας ίσως ότι θα άλλαζαν τη στάση τους απέναντί του.​—Ματθαίος 12:46, 47.

Μπορεί και εσείς να αντιμετωπίζετε μια παρόμοια δύσκολη κατάσταση​—να αγωνίζεστε να ακολουθείτε τον Ιησού ενώ τα άλλα μέλη της οικογένειάς σας να μη θέλουν να το κάνουν αυτό. Μην αποκαρδιώνεστε και μην παραιτείστε! Πολλοί, όπως η Μαρία, παρότρυναν επί χρόνια με υπομονή τα μέλη της οικογένειάς τους προτού δουν οποιαδήποτε ουσιαστική αλλαγή. Τέτοιου είδους εγκαρτέρηση είναι πολύτιμη για τον Θεό, είτε ανταποκριθούν οι άνθρωποι είτε όχι.​—1 Πέτρου 3:1, 2.

 Η Μεγαλύτερη Δοκιμασία

Η τελευταία δοκιμασία της Μαρίας, όπως αναγράφεται στις Γραφές, ήταν αναμφίβολα και η πιο επώδυνη. Είδε τον αγαπημένο της γιο να πεθαίνει μαρτυρικά αφού είχε ήδη απορριφθεί από το λαό του. Ο θάνατος ενός παιδιού έχει περιγραφτεί ως «η χειρότερη απώλεια», «ο πιο συνταρακτικός θάνατος», είτε το παιδί είναι μικρό είτε έχει ενηλικιωθεί. Όπως είχε προειπωθεί δεκαετίες νωρίτερα, η Μαρία ένιωσε σαν να τη διαπερνούσε σπαθί!​—Λουκάς 2:34, 35.

Μήπως επέτρεψε σε αυτή την τελευταία δοκιμασία να την καταστρέψει συναισθηματικά ή να εξασθενίσει την πίστη της στον Ιεχωβά; Όχι. Την επόμενη φορά που αναφέρεται στο Βιβλικό υπόμνημα, τη βρίσκουμε με τους μαθητές του Ιησού, να “εμμένει στην προσευχή” μαζί τους. Και δεν ήταν μόνη της. Μαζί της βρίσκονταν και οι υπόλοιποι γιοι της, οι οποίοι τότε είχαν ήδη αρχίσει να ασκούν πίστη στον μεγαλύτερο αδελφό τους. Πόσο παρηγορητικό πρέπει να ήταν αυτό για τη Μαρία! *​—Πράξεις 1:14.

Η Μαρία έζησε πλήρη και ικανοποιητική ζωή ως πιστή γυναίκα, σύζυγος και μητέρα. Είχε πολλές ανταμειφτικές εμπειρίες από πνευματική άποψη. Ξεπέρασε πολλές δοκιμασίες. Όταν εμείς αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις που ανακύπτουν απροσδόκητα ή όταν ανησυχούμε για οικογενειακά προβλήματα, μπορούμε ασφαλώς να αντλήσουμε διδάγματα από το δικό της παράδειγμα πιστής υπομονής.​—Εβραίους 10:36.

Τι μπορεί να λεχθεί, όμως, για το αν πρέπει ή όχι να γίνεται η Μαρία αντικείμενο ιδιαίτερης θρησκευτικής αφοσίωσης; Δικαιολογεί η αφήγηση της Γραφής για το μοναδικό ρόλο που έπαιξε η Μαρία την απόδοση λατρευτικού σεβασμού στο πρόσωπό της;

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 6]

 Είχε ο Ιησούς Αδέλφια;

Ναι, είχε. Μερικοί θεολόγοι έχουν προσπαθήσει να αντικρούσουν αυτή την αλήθεια, παρότι τα Ευαγγέλια καταδεικνύουν αρκετές φορές το συγκεκριμένο γεγονός. (Ματθαίος 12:46, 47· 13:54-56· Μάρκος 6:3) Εντούτοις, κάποιοι Βιβλικοί λόγιοι έχουν επισημάνει δύο πράγματα σχετικά με τις θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες η Μαρία δεν γέννησε άλλα παιδιά. Το πρώτο είναι ότι υπάρχει κίνητρο πίσω από αυτές τις θεωρίες​—να υποστηριχτεί ένα δόγμα που αναπτύχθηκε πολύ αργότερα, η διδασκαλία σχετικά με το αειπάρθενο της Μαρίας. Και το δεύτερο είναι ότι οι θεωρίες αυτές καθαυτές δεν στέκουν αν εξεταστούν λεπτομερώς.

Παραδείγματος χάρη, με βάση μια τέτοια θεωρία οι εν λόγω «αδελφοί» ήταν θετοί—γιοι του Ιωσήφ από προηγούμενο γάμο. Αυτή η άποψη δεν ευσταθεί, διότι στην ουσία υπονοεί ότι ο Ιησούς δεν είχε το νόμιμο δικαίωμα του πρωτότοκου για να κληρονομήσει τη βασιλεία του Δαβίδ.​—2 Σαμουήλ 7:12, 13.

Μια άλλη θεωρία είναι ότι αυτοί οι αδελφοί ήταν στην ουσία ξαδέλφια του Ιησού, μολονότι οι Ελληνικές Γραφές χρησιμοποιούν διαφορετικές λέξεις για να προσδιορίσουν τον «αδελφό», τον «εξάδελφο» και το «συγγενή». Γι’ αυτό, ο λόγιος Φρανκ Ε. Γκέμπελαϊν χαρακτηρίζει αυτές τις θεολογικές θεωρίες παρατραβηγμένες. Και συμπεραίνει: «Ο πιο φυσιολογικός τρόπος για να κατανοήσουμε τη λέξη “αδελφοί” . . . είναι ότι αυτή αναφέρεται σε γιους της Μαρίας και του Ιωσήφ και, ως εκ τούτου, αδελφούς του Ιησού από την πλευρά της μητέρας του». Σύμφωνα με το βιβλίο Εκκλησιαστική Ιστορία, του καθηγητή Β. Στεφανίδη, “τούτο εδέχθη ο Τατιανός και ο Τερτυλλιανός”.

[Πλαίσιο στη σελίδα 7]

 Είχε το Θάρρος να Αλλάξει

Η Μαρία γεννήθηκε σε Ιουδαϊκή οικογένεια και ακολουθούσε την Ιουδαϊκή θρησκεία. Πήγαινε στην τοπική συναγωγή, όπως αποκαλείται ο Ιουδαϊκός χώρος λατρείας, και στο ναό της Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, καθώς η γνώση της για τους σκοπούς του Θεού αύξανε, διέκρινε ότι οι παραδόσεις των προγόνων της δεν είχαν πλέον την επιδοκιμασία του Θεού. Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν θανατώσει τον Γιο της, τον Μεσσία. Προτού συμβεί αυτό, ο Ιησούς τούς είχε πει: «Δείτε! Ο οίκος σας εγκαταλείπεται σε εσάς». (Ματθαίος 23:38) Ο Θεός απέσυρε την ευλογία του από το θρησκευτικό σύστημα στο οποίο είχε ανατραφεί η Μαρία.​—Γαλάτες 2:15, 16.

Όταν σχηματίστηκε η Χριστιανική εκκλησία, η Μαρία ήταν ίσως γύρω στα 50. Τι θα έκανε; Μήπως σκέφτηκε ότι είχε γεννηθεί στο Ιουδαϊκό θρησκευτικό σύστημα και επομένως θα ήθελε να παραμείνει όσια στις παραδόσεις των προπατόρων της; Μήπως είπε ότι ήταν πολύ μεγάλη για να αλλάξει; Όχι βέβαια! Η Μαρία κατανόησε ότι η ευλογία του Θεού ήταν πλέον στη Χριστιανική εκκλησία, γι’ αυτό και είχε την πίστη και το θάρρος να αλλάξει.

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Φεύγουν στην Αίγυπτο ως πρόσφυγες

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Η χειρότερη εμπειρία που μπορεί να βιώσει μια μητέρα