آیا عیسی بر روی صلیب جان سپرد؟
پاسخ کتاب مقدّس
بسیاری صلیب را نماد اصلی دین مسیحیت میدانند. اما کتاب مقدّس وسیلهای را که عیسی بر روی آن اعدام شد، با جزئیات توصیف نمیکند. از این رو نمیتوان کاملاً از شکل این وسیله مطمئن بود. با این حال کتاب مقدّس شواهدی را ارائه میدهد که عیسی روی تیر یا چوبی عمودی اعدام شد، نه روی صلیب.
کتاب مقدّس در اشاره به وسیلهٔ اعدام عیسی، معمولاً از واژهٔ یونانی اِستاروس استفاده میکند. (مَتّی ۲۷:۴۰؛ یوحنا ۱۹:۱۷) این واژه در بسیاری از ترجمههای کتاب مقدّس «صلیب» برگردانده شده است، اما اغلبِ محققان بر این عقیدهاند که این واژه در اصل به معنی «تیر چوبی عمودی» است. a در کتاب انگلیسی «راهنمای کتاب مقدّس» آمده است: «در زبان یونانی قدیم، واژهٔ اِستاروس به مفهوم یک تیر چوبی بود و به هیچ وجه تصویر دو چوب متقاطع در ذهن شنونده ایجاد نمیکرد.»
افزون بر این، کتاب مقدّس گاهی در اشاره به وسیلهٔ اعدام عیسی، واژهٔ یونانی اِکزیلون را به کار میبرد که مترادف کلمهٔ اِستاروس میباشد. (اعمال ۵:۳۰؛ ۱پِطرُس ۲:۲۴) اِکزیلون در برخی از ترجمههای کتاب مقدّس «صلیب» ترجمه شده است، ولی در واقع به معنی الوار، تیر چوبی و درخت است. b در کتاب انگلیسی «راهنمای کتاب مقدّس» چنین آمده است: «اِکزیلون در زبان اصلی کتاب مقدّس هرگز به معنی دو تیر چوبی نیست.»
آیا خدا استفاده از صلیب را در پرستش جایز میداند؟
قطعنظر از شکل وسیلهای که عیسی بر آن جان سپرد، حقایق و آیات زیر نشان میدهد که ما نباید از صلیب در پرستش خدا استفاده کنیم.
۱) خدا پرستشی را که در آن از تمثال یا نماد منجمله صلیب استفاده شود، رد میکند. خدا به اسرائیلیان فرمان داد که برای پرستش او از هیچ نمادی «به هر صورت و شکل» استفاده نکنند. همچنین به مسیحیان گفته میشود که ‹از بتپرستی بگریزند.›—تَثنیه ۴:۱۵-۱۹؛ ۱قُرِنتیان ۱۰:۱۴.
۲) مسیحیان قرن اول از صلیب در پرستش استفاده نمیکردند. c تمام مسیحیان باید به اصولی که رسولان تعلیم میدادند پایبند باشند و از نمونهای که به جا گذاشتند، سرمشق گیرند.— ۲تِسالونیکیان ۲:۱۵.
۳. استفاده از صلیب در پرستش، ریشهٔ مشرکانه دارد. d طبق کتاب مرجع «فرهنگ گستردهٔ تشریحی واژگان عهد جدید واین،» صدها سال پس از مرگ عیسی، زمانی که کلیساها از تعالیم او منحرف شده بودند، نوایمانان ‹اجازه یافتند تا سمبلها و نمادهای مشرکانهٔ خود منجمله صلیب را حفظ کنند.› ظاهراً هدف کلیسا این بود که بتپرستان را به مسیحیت جذب کند. اما کتاب مقدّس استفاده از سمبولهای مشرکانه را در خداپرستی اکیداً منع کرده است.—۲قُرِنتیان ۶:۱۷.
a کتابهای مرجع انگلیسی که این موضوع را تأیید میکنند عبارتند از: «فرهنگ نوین کتاب مقدّس،» چاپ سوم تألیف وود، صفحهٔ ۲۴۵؛ «فرهنگ الٰهیات عهد جدید،» جلد ۷، صفحهٔ ۵۷۲؛ «دایرةالمعارف بینالمللی و مستند کتاب مقدّس،» چاپ جدید، جلد ۱، صفحهٔ ۸۲۵؛ و «فرهنگ اِمپِریال کتاب مقدّس،» جلد ۲، صفحهٔ ۸۴.
b کتابهای مرجع انگلیسی که این موضوع را تأیید میکنند عبارتند از: «فرهنگ گستردهٔ تشریحی واژگان عهد جدید واین،» صفحهٔ ۱۱۶۵؛ «فرهنگ یونانی و انگلیسی لیدِل و اسکات،» چاپ نهم، صفحات ۱۱۹۱-۱۱۹۲؛ و «فرهنگ الٰهیات عهد جدید،» جلد ۵، صفحهٔ ۳۷.
c کتابهای مرجع انگلیسی که این موضوع را تأیید میکنند عبارتند از: «دایرةالمعارف بریتانیکا،» چاپ ۲۰۰۳، مبحث «صلیب»؛ کتاب «صلیب—تاریخ و نماد آن،» صفحهٔ ۴۰؛ «راهنمای کتاب مقدّس» انتشارات دانشگاه آکسفورد، ضمیمهٔ ۱۶۲، صفحهٔ ۱۸.
d کتابهای مرجع انگلیسی که این موضوع را تأیید میکنند عبارتند از: «دایرةالمعارف دین و مذهب،» جلد ۴، صفحهٔ ۱۶۵؛ «دایرةالمعارف آمریکانا،» جلد ۸، صفحهٔ ۲۴۶؛ کتاب «نمادهای رایج،» صفحهٔ ۲۰۵-۲۰۷.