کتاب مقدّس در این مورد می‌گوید:‏ «زندگان می‌دانند که خواهند مرد،‏ اما مردگان هیچ نمی‌دانند.‏» (‏جامعه ۹:‏۵‏)‏ از این رو،‏ انسان پس از مرگ موجودیت خود را از دست می‌دهد.‏ مردگان هیچ چیز را حس نمی‌کنند و نمی‌توانند فکر کنند و کاری انجام دهند.‏

‏«به خاک باز خواهی گشت»‏

 خدا پس از این که آدم از او نافرمانی کرد برای او مشخص کرد که پس از مرگ چه اتفاقی می‌افتد.‏ او خطاب به آدم گفت:‏ «تو خاک هستی و به خاک باز خواهی گشت.‏» (‏پیدایش ۳:‏۱۹‏)‏ پیش از این که خدا آدم را «از خاک» بیافریند،‏ آدم وجود نداشت.‏ (‏پیدایش ۲:‏۷‏)‏ به همین شکل،‏ وقتی آدم مرد،‏ دوباره به خاک تبدیل شد و از هستی ساقط گشت.‏

 این اتفاق برای تمام کسانی می‌افتد که می‌میرند.‏ در کتاب مقدّس در مورد انسان‌ها و حیوانات چنین آمده است:‏ «همه از خاکند و همه به خاک بازمی‌گردند.‏»—‏جامعه ۳:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

امیدی برای مردگان

 کتاب مقدّس اغلب مرگ را به خواب تشبیه می‌کند.‏ (‏مزمور ۱۳:‏۳؛‏ یوحنا ۱۱:‏۱۱-‏۱۴؛‏ اعمال ۷:‏۶۰‏)‏ کسی که در خواب عمیق فرو رفته است،‏ معمولاً از آنچه در اطرافش می‌گذرد بی‌خبر است.‏ مشابهاً مردگان از هیچ چیز باخبر نیستند.‏ اما کتاب مقدّس تعلیم می‌دهد که خدا می‌تواند مردگان را از خواب مرگ بیدار کند و به آنان بار دیگر زندگی بخشد.‏ (‏ایّوب ۱۴:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ آری،‏ برای مردگان امیدی وجود دارد؛‏ زیرا خدا قادر است آنان را به زندگی باز گرداند.‏