دیدگاه شاهدان یَهُوَه نسبت به مراسم ختم چیست؟
دیدگاه ما نسبت به مراسم ختم و نحوهٔ برگزاری آن، بر مبنای تعالیم کتاب مقدّس است. برخی از این تعالیم از این قرارند:
سوگواری امری طبیعی است. پیروان عیسی، پس از مرگ عزیزانشان سوگواری می‌کردند. (یوحنا ۱۱:۳۳-۳۵، ۳۸؛ اعمال ۸:۲؛ ۹:۳۹) ما برخلاف برخی فرهنگ‌ها، در مراسم ختم شادی و پایکوبی نمی‌کنیم. (جامعه ۳:۱، ۴؛ ۷:۱-۴) برعکس، این مراسم را زمانی برای همدردی با سوگواران می‌دانیم.—رومیان ۱۲:۱۵.
مردگان هیچ نمی‌دانند. کتاب مقدّس تعلیم می‌دهد که مردگان در عالمی دیگر به سر نمی‌برند و نمی‌توانند بر زندگی ما نفوذ کنند. از این رو، صرف‌نظر از نژاد یا فرهنگمان، از آداب و رسومی که برخلاف این تعلیم هستند، دوری می‌کنیم. (جامعه ۹:۵، ۶، ۱۰) برای مثال، در برخی کشورها مرسوم است که وقتی شخصی می‌میرد، برای آرامش روح او به فقرا خیرات دهند، در روزهایی مشخص سر خاک او روند یا بسیاری آداب دیگر را به جا آورند. علاوه بر این، ما از هر گونه اسراف و تجمّل‌گرایی در مراسم ختم، گفتگو با مردگان و مسئلت از آنان نیز اجتناب می‌کنیم. ما در خصوص این گونه آداب و رسوم، از این فرمان کتاب مقدّس اطاعت می‌کنیم که می‌گوید: «از میان آنان بیرون آیید ... دیگر چیزی ناپاک را لمس نکنید.»—۲قُرِنتیان ۶:۱۷.
امیدی برای مردگان وجود دارد. کتاب مقدّس تعلیم می‌دهد که مردگان بار دیگر زنده می‌شوند و زمانی فرا می‌رسد که دیگر مرگ وجود نخواهد داشت. (اعمال ۲۴:۱۵؛ مکاشفه ۲۱:۴) داشتن این امید باعث می‌شود که در عزاداری افراط نکنیم و برای مثال به سر و سینهٔ خود نزنیم.—۱تِسالونیکیان ۴:۱۳.
کتاب مقدّس توصیه می‌کند که متواضع و فروتن باشیم. (امثال ۱۱:۲) ما معتقدیم که مراسم ختم، مناسبتی برای فخرفروشی یا به رخ کشیدن مال و منال نیست. (۱یوحنا ۲:۱۶) از این رو، ما شاهدان یَهُوَه سنگ قبر یا تابوتی گران‌قیمت تهیه نمی‌کنیم، آرامگاهی پرخرج بنا نمی‌کنیم و در این مراسم طوری لباس نمی‌پوشیم که بیش از حد توجه مردم را به خود جلب کنیم.
ما در خصوص نحوهٔ برگزاری مراسم ختم، اعتقادات خود را به دیگران تحمیل نمی‌کنیم. در واقع، از این اصل پیروی می‌کنیم: «هر یک از ما حساب خود را به خدا خواهد داد.» (رومیان ۱۴:۱۲) با این حال، اگر به ما فرصت داده شود، می‌کوشیم که اعتقادات خود را «با خویی ملایم و احترامی عمیق» برای دیگران توضیح دهیم.—۱پِطرُس ۳:۱۵.
شاهدان یَهُوَه چگونه مراسم ختم را برگزار می‌کنند؟
مکان: وقتی خانواده‌ای تصمیم به برگزاری مراسم ختم می‌گیرد، می‌تواند طبق خواست خانواده، مکان برگزاری این مراسم را انتخاب کند. این مکان ممکن است سالن جماعت، خانه، مرده‌سوزخانه a یا قبرستان باشد.
برنامه: سخنرانی ویژه‌ای برای تسلّی بازماندگان اجرا می‌شود. در این سخنرانی امیدبخش توضیح داده می‌شود که کتاب مقدّس در مورد مرگ و رستاخیز مردگان چه تعلیم می‌دهد. (یوحنا ۱۱:۲۵؛ رومیان ۵:۱۲؛ ۲پِطرُس ۳:۱۳) همچنین به خصوصیات نیکوی شخص متوفا و نکات آموزنده‌ای از ایمان و وفاداری او نیز اشاره می‌شود.—۲سموئیل ۱:۱۷-۲۷.
اغلب، سرودی بر مبنای کتاب مقدّس خوانده می‌شود. (کولُسیان ۳:۱۶) این مراسم با دعایی دلگرم‌کننده و تسلّی‌بخش خاتمه می‌یابد.—فیلیپیان ۴:۶، ۷.
دستمزد یا اعانات: ما برای هیچ گونه مراسم مذهبی، از جمله مراسم ختم، دستمزد دریافت نمی‌کنیم. در جلساتمان نیز اعانات جمع‌آوری نمی‌کنیم.—مَتّی ۱۰:۸.
حاضران: کسانی که شاهد یَهُوَه نیستند نیز می‌توانند در مراسم ختمی که در سالن جماعت برگزار می‌شود، حضور یابند. شرکت در این مراسم مانند سایر جلسات ما برای عموم آزاد است.
آیا شاهدان یَهُوَه در مراسم ختمی که طبق آیین مذاهب دیگر برگزار می‌شود، شرکت می‌کنند؟
این تصمیم به عهدهٔ هر یک از ما شاهدان یَهُوَه است که وجدان خود را بر پایهٔ اصول کتاب مقدّس تعلیم داده‌ایم. (۱تیموتائوس ۱:۱۹) واضح است که ما از آداب و رسوم مذهبی‌ای که برخلاف تعالیم کتاب مقدّس باشد، امتناع می‌ورزیم.— ۲قُرِنتیان ۶:۱۴-۱۷.
a منظور مکانی است که مرده‌ها را در آنجا در آتش می‌سوزانند.
مطلب جالب دیگر ...
پاسخ کتاب مقدّس به پرسش‌هایی مهم
چرا انسان می‌میرد؟
پاسخ کتاب مقدّس به این پرسش، تسلّی‌بخش و امیدوارکننده است.
