آیا شرح کتاب مقدّس از دوران اسارت یهودیان در بابِل دقیق و موثق است؟
حدود ۲۶۰۰ سال پیش، یهودیان پس از تسخیر سرزمینشان، به بابِل به اسارت برده شدند و حدود ۷۰ سال در آنجا در اسارت ماندند. بنا بر گفتهٔ کتاب مقدّس، خدا شرایط زندگی یهودیانی را که به بابِل تبعید شده بودند اینچنین پیشگویی کرد: «خانهها بنا کنید و در آنها مسکن گزینید؛ باغها احداث کنید و از ثمرهٔ آنها بخورید؛ زنان بگیرید و صاحب پسران و دختران شوید. ... جویای سعادت شهری باشید که شما را بدانجا به تبعید فرستادهام.» (اِرْمیا ۲۹:۱، ۴-۷) آیا یهودیان واقعاً چنین شرایط زندگیای را تجربه کردند؟
پژوهشگران بیش از ۱۰۰ کتیبهٔ سفالی را که در شهر بابِل باستان و مناطق اطراف آن یافت شدند، مورد بررسی قرار دادهاند. این کتیبهها نشان میدهند که بسیاری از تبعیدیان یهودی هویت فرهنگی و مذهبی خود را حفظ کردند و در عین حال با حفظ صلح و آرامش تابع قوانین حکومت بابِل بودند. این کتیبهها که قدمتشان به سالهای ۵۷۲ تا ۴۷۷ قبل از میلاد برمیگردد، شامل اجارهنامه، قرارداد تجاری، قولنامه، و سایر اسناد مالی بود. در یکی از کتابهای مرجع چنین آمده است: «این مدارک نشان میدهد که تبعیدیان یهودی مردمانی عادی بودند که در مناطق روستایی زندگی میکردند. رویهٔ زندگی آنان چنین بود: شخم زدن زمینها، بنای خانهها، پرداخت مالیات و خدمت به پادشاه.»
این مدارک یافتشده همچنین آشکار میسازد که یک گروه بزرگ یهودی در محلّی به نام الیهودو زندگی میکردند. نام اشخاصی از چهار نسل یهودی بر روی این کتیبهها حک شده که بعضی از آنها با حروف باستانی عبری نوشته شده است. پیش از اکتشاف این کتیبهها محققان اطلاعات کمی در مورد زندگی یهودیان تبعیدی در بابِل در اختیار داشتند. دکتر فیلیپ ووکوساوویچ، یکی از اعضای هیئت مدیرهٔ سازمان میراث فرهنگی اسرائیل چنین میگوید: «سرانجام از طریق این کتیبهها توانستیم در مورد یهودیان تبعیدی در بابِل بیشتر بدانیم؛ اطلاعاتی مانند نام، دوره و محل زندگی و فعالیتشان.»
یهودیان تبعیدی از این آزادی برخوردار بودند که انتخاب کنند کجا زندگی کنند و به چه کاری بپردازند. دکتر فیلیپ میافزاید: «یهودیان نه تنها در الیهودو بلکه در دوازده شهر دیگر نیز زندگی میکردند. برخی از آنان حرفههای مختلفی آموخته بودند که بعدها در بازسازی اورشلیم از آنها استفاده کردند.» (نِحِمیا ۳:۸، ۳۱، ۳۲) کتیبههای یافتشده در الیهودو همچنین گواهی بر این امرند که بسیاری از یهودیان حتی پس از دوران اسارت به انتخاب خود در بابِل ماندند. بنابراین میتوان گفت که آنان از شرایط نسبتاً خوبی برخوردار بودند؛ درست همان طور که در کلام خدا پیشگویی شده بود.