مقالهٔ مطالعه‌ای ۷
سرود ۱۵ درود به یگانه فرزند یَهُوَه
بخشش یَهُوَه برای شما به چه معناست؟
«بخشش واقعی از طرف توست.»—مزمور ۱۳۰:۴.
هدف از مقاله
با بررسی تشبیهات کتاب مقدّس در رابطه با بخشش یَهُوَه، قدردانی‌مان را بابت آن بالا می‌بریم.
۱. بخشش انسان‌ها از چه لحاظ شکل‌های مختلفی دارد؟
وقتی کسی به ما می‌گوید که «تو را می‌بخشم» آرامش پیدا می‌کنیم؛ مخصوصاً زمانی که آن شخص را با کارها یا حرف‌هایمان رنجانده‌ایم. اما منظور شخص از «تو را می‌بخشم» می‌تواند به چه معنی باشد؟ شاید منظور او این باشد که هنوز دوست شماست یا شاید منظورش این باشد که دیگر نمی‌خواهد در مورد آن اتفاق صحبت کند، اما دوستی شما دیگر مثل قبل نمی‌شود. واضح است که بخشش انسان‌ها شکل‌های مختلفی دارد.
۲. کتاب مقدّس چطور بخشش یَهُوَه را توصیف می‌کند؟ (پاورقی ملاحظه شود.)
۲ روشی که یَهُوَه انسان‌های ناکامل را می‌بخشد با روشی که انسان‌ها همدیگر را می‌بخشند، خیلی متفاوت است. بخشش یَهُوَه بی‌نظیر است. مزمورنویس در مورد یَهُوَه می‌گوید: «بخشش واقعی از طرف توست، و به همین دلیل، مردم برایت احترامی عمیق قائلند.» a (مز ۱۳۰:۴) فقط یَهُوَه می‌تواند به ما نشان دهد که «بخشش واقعی» به چه معناست. در بعضی آیات، نویسندگان کتاب مقدّس از کلمه‌ای عبری برای بخشش استفاده کرده‌اند که هیچ وقت در رابطه با بخشش انسانی به کار نرفته است.
۳. بخشش یَهُوَه از چه لحاظ با بخشش انسانی فرق دارد؟ (اِشَعْیا ۵۵:۶، ۷)
۳ وقتی یَهُوَه کسی را می‌بخشد، کاملاً گناهان او را پاک می‌کند و آن شخص می‌تواند دوباره با یَهُوَه رابطهٔ نزدیکی داشته باشد. یَهُوَه آماده است که ما را کاملاً و بارها ببخشد.—اِشَعْیا ۵۵:۶، ۷ خوانده شود.
۴. یَهُوَه چطور به ما کمک می‌کند تا معنی بخشش واقعی را درک کنیم؟
۴ اگر بخشش یَهُوَه با بخشش ما انسان‌های ناکامل فرق دارد، چطور می‌توانیم مفهوم بخشش واقعی را درک کنیم؟ یَهُوَه از طریق تشبیهات به ما کمک می‌کند تا بخشش او را بهتر درک کنیم. در این مقاله بعضی از آن‌ها را بررسی می‌کنیم. این تشبیهات نشان می‌دهد که یَهُوَه چطور گناهانمان را پاک می‌کند و دوباره با ما دوستی نزدیکی برقرار می‌کند. با بررسی این تشبیهات، قدردانی ما از پدر مهربانمان که با بزرگواری ما را می‌بخشد بیشتر می‌شود.
یَهُوَه گناهانمان را از ما دور می‌کند
۵. وقتی یَهُوَه ما را می‌بخشد چه کار می‌کند؟
۵ کتاب مقدّس گناهان ما را به باری سنگین تشبیه می‌کند. داوود پادشاه در مورد گناهانش گفت: «گناهانم از سرم گذشته؛ مثل بار سنگینی شده که دیگر تاب تحمّلش را ندارم.» (مز ۳۸:۴) اما یَهُوَه گناهان توبه‌کاران را می‌بخشد. (مز ۲۵:۱۸؛ ۳۲:۵) عبارت عبری‌ای که «بخشش» ترجمه شده، به معنی «بلند کردن» یا «حمل کردن» است. یَهُوَه مثل مردی قوی بار گناهان ما را از روی دوشمان برمی‌دارد و از ما دور می‌کند.
«بخشیدی» (مز ۳۲:۵)
۶. یَهُوَه گناهانمان را تا چه حد از ما دور می‌کند؟
۶ با کمک تشبیهی دیگر، می‌توانیم بهتر تصوّر کنیم که یَهُوَه تا چه حد گناهانمان را از ما دور می‌کند. در مزمور ۱۰۳:۱۲ آمده: «به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه خدا گناهانمان را از ما دور کرده است.» شرق دورترین نقطه از غرب است. این دو نقطه هیچ وقت به هم نمی‌رسند. به عبارت دیگر یَهُوَه گناهان ما را بیشتر از آن چه که تصوّر می‌کنیم از ما دور می‌کند. این تشبیه به ما اطمینان می‌دهد که یَهُوَه گناهان ما را کاملاً می‌بخشد.
«به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است» (مز ۱۰۳:۱۲)
۷. طبق کتاب مقدّس، یَهُوَه با گناهان ما چه می‌کند؟ (میکاه ۷:۱۸، ۱۹)
۷ آیا وقتی یَهُوَه گناهانمان را از ما دور می‌کند آن‌ها را همچنان پیش خودش نگه می‌دارد؟ نه. حِزِقیای پادشاه در مورد یَهُوَه گفت: «همهٔ گناهانم را پشت سرت انداختی» یا همان طور که در پاورقی آمده: «از جلوی چشمت دور کردی.» (اشع ۳۸:۹، ۱۷، پاورقی) این تشبیه به این معناست که یَهُوَه گناهان توبه‌کاران را دور می‌اندازد و دیگر به آن‌ها نگاه نمی‌کند. به عبارت دیگر «او کاری می‌کند که انگار آن گناه هیچ وقت اتفاق نیفتاده است.» کتاب مقدّس با استفاده از تشبیه دیگری در میکاه ۷:۱۸، ۱۹ این موضوع را برجسته می‌کند. (خوانده شود.) در این آیات آمده که یَهُوَه گناهان ما را به اعماق دریا می‌اندازد. در دوران باستان اگر چیزی را به اعماق دریا می‌انداختند پیدا کردن آن دیگر ممکن نبود.
«همهٔ گناهانم را پشت سرت انداختی» (اشع ۳۸:۱۷)
«تو تمام گناهان ما را به اعماق دریا خواهی انداخت» (میکا ۷:۱۹)
۸. ما از تشبیهاتی که بررسی شد چه چیزهایی یاد گرفتیم؟
۸ از این تشبیهات یاد گرفتیم که وقتی یَهُوَه ما را می‌بخشد، از بار گناهانمان آزاد می‌شویم. داوود به درستی گفت: «شاد و سعادتمند است کسی که خطاهایش آمرزیده و گناهانش بخشیده شده است. شاد و سعادتمند است کسی که یَهُوَه خطایی به حسابش نمی‌گذارد.» (روم ۴:۷، ۸) در حقیقت این «بخشش واقعی» است!
یَهُوَه گناهانمان را پاک می‌کند
۹. یَهُوَه با چه تشبیهاتی نشان می‌دهد که گناهان ما را کاملاً می‌بخشد؟
۹ یَهُوَه با تشبیهات دیگری به ما کمک می‌کند تا درک کنیم که چطور از طریق بهای رهایی، گناهان توبه‌کاران را می‌بخشد. در کتاب مقدّس می‌خوانیم که یَهُوَه گناهان ما را می‌شوید و در نتیجه ما از گناهانمان پاک می‌شویم. (مز ۵۱:۷؛ اشع ۴:۴؛ ار ۳۳:۸) یَهُوَه در مورد پاک کردن گناهانمان می‌گوید: «با این که لکه‌های گناهانتان به قرمزی خون است، به سفیدی برف می‌شود؛ با این که لکه‌های گناهانتان به قرمزی پارچه‌ای سرخ است، به سفیدی پشم می‌شود.» (اشع ۱:۱۸) پاک کردن لکهٔ قرمز از لباس، کار بسیار سختی است. یَهُوَه با استفاده از این تشبیه به ما اطمینان می‌دهد که گناهان ما را طوری پاک می‌کند که دیگر قابل دیدن نباشد.
«با این که لکه‌های گناهانتان به قرمزی خون است، به سفیدی برف خواهد شد» (اشع ۱:۱۸)
۱۰. چه تشبیه دیگری بزرگی بخشش یَهُوَه را به تصویر می‌کشد؟
۱۰ در مقالهٔ قبل بررسی شد که گناهان ما به قرض یا بدهی تشبیه شده است. (مت ۶:۱۲؛ لو ۱۱:۴) هر بار که گناه می‌کنیم به یَهُوَه بیشتر مقروض و بدهکار می‌شویم. ما به یَهُوَه بدهی هنگفتی داریم. اما وقتی یَهُوَه ما را می‌بخشد مثل این است که بدهی‌های ما را تسویه می‌کند؛ در غیر این صورت بیشتر به او بدهکار می‌شدیم! یَهُوَه گناهان ما را می‌بخشد و دوباره آن‌ها را از ما بازخواست نمی‌کند. وقتی بدهی ما تسویه می‌شود احساس آرامش و آسودگی می‌کنیم.
«ما را به خاطر خطاهایمان ببخش» (مت ۶:۱۲)
۱۱. وقتی کتاب مقدّس می‌گوید که یَهُوَه گناهان ما را پاک می‌کند، به چه معناست؟ (اعما ۳:۱۹)
۱۱ یَهُوَه نه تنها گناهان و بدهی‌های ما را می‌بخشد، بلکه آن‌ها را پاک و محو می‌کند. (اعمال ۳:۱۹ خوانده شود.) وقتی بدهی‌مان را با کسی تسویه می‌کنیم، مثل این است که روی آن خط کشیده می‌شود. با این حال، مبلغ بدهی هنوز زیر آن خط دیده می‌شود. اما پاک کردن یا محو کردن معنی دیگری دارد. برای درک بهتر این تشبیه باید در نظر بگیریم که در دوران باستان برای ساخت جوهر از کربن، صمغ و آب استفاده می‌کردند. متن نوشته‌شده با آن جوهر، با یک اسفنج خیس پاک می‌شد. پس وقتی بدهی ‹پاک می‌شد› کاملاً محو می‌شد و هیچ نشانه‌ای از آن باقی نمی‌ماند؛ مثل این بود که آن بدهی هیچ وقت وجود نداشته است. چقدر خوشحالیم که یَهُوَه نه تنها گناهان ما را می‌بخشد، بلکه آن‌ها را کاملاً محو می‌کند!—مز ۵۱:۹.
«تا گناهانتان پاک شود» (اعما ۳:۱۹)
۱۲. تشبیه ابر غلیظ برای ما به چه معناست؟
۱۲ یَهُوَه از تشبیه دیگری در مورد پاک و محو کردن گناهانمان استفاده می‌کند. او می‌گوید: «من خطاهایت را محو خواهم کرد و با ابری آن‌ها را خواهم پوشاند؛ گناهانت را با ابری غلیظ خواهم پوشاند.» (اشع ۴۴:۲۲) وقتی یَهُوَه گناهان ما را می‌بخشد مثل این است که آن‌ها را با ابری غلیظ می‌پوشاند، طوری که دیگر قابل دیدن نباشد.
«من خطاهایت را محو خواهم کرد و با ابری آن‌ها را خواهم پوشاند» (اشع ۴۴:۲۲)
۱۳. وقتی یَهُوَه گناهان ما را می‌بخشد چه احساسی داریم؟
۱۳ ما از این تشبیهات چه یاد می‌گیریم؟ وقتی یَهُوَه ما را می‌بخشد، نباید تا آخر عمر احساس تقصیر کنیم. بدهی‌های ما از طریق خون عیسی تسویه می‌شود؛ انگار که هیچ وقت بدهی‌ای نداشته‌ایم. اگر ما از صمیم دل توبه کنیم، یَهُوَه گناهان ما را کاملاً می‌بخشد.
یَهُوَه دوباره ما را به عنوان دوستانش می‌پذیرد
به خاطر بخشش پدر آسمانی‌مان می‌توانیم رابطهٔ نزدیک با او داشته باشیم (بند ۱۴ ملاحظه شود)
۱۴. چرا می‌توانیم به بخشش یَهُوَه اعتماد داشته باشیم؟ ( تصاویر ملاحظه شود.)
۱۴ بخشش یَهُوَه این فرصت را برای ما ایجاد می‌کند که رابطه‌ای خوب با او داشته باشیم. همچنین کمکمان می‌کند که دائماً احساس تقصیر نکنیم. نباید بترسیم که یَهُوَه از ما دلخور می‌ماند یا منتظر است که ما را مجازات کند، چون هیچ وقت این اتفاق نمی‌افتد. چرا می‌توانیم به بخشش یَهُوَه اعتماد داشته باشیم؟ یَهُوَه به اِرْمیای نبی گفت: «من هم خطاهایشان را می‌بخشم و گناهانشان را دیگر به یاد نمی‌آورم.» (ار ۳۱:۳۴) پولُس رسول به این نوشتهٔ اِرْمیا اشاره کرد و گفت: «من هم کارهای اشتباهشان را می‌بخشم و گناهانشان را دیگر به یاد نمی‌آورم.» (عبر ۸:۱۲) اما این واقعاً به چه معناست؟
«گناهانشان را دیگر به یاد نمی‌آورم» (ار ۳۱:۳۴)
۱۵. یَهُوَه از چه لحاظ گناهانمان را دیگر به یاد نمی‌آورد؟
۱۵ عبارت «به یاد آوردن» در کتاب مقدّس همیشه به معنی فکر کردن در مورد چیزی نیست، بلکه معمولاً با عمل همراه است. مجرمی که در کنار عیسی بر تیر شکنجه آویزان بود گفت: «وقتی به پادشاهی‌ات رسیدی، مرا به یاد بیاور!» (لو ۲۳:۴۲، ۴۳) در واقع آن مجرم از عیسی خواست تا برای او کاری انجام دهد. پاسخ عیسی نشان می‌دهد که او آن مجرم را رستاخیز خواهد داد. وقتی یَهُوَه به ما می‌گوید که دیگر گناهان ما را به یاد نمی‌آورد، به این معناست که بر ضدّ ما کاری نمی‌کند و در آینده ما را به خاطر گناهانی که بخشیده مجازات نمی‌کند.
۱۶. کتاب مقدّس آزادی‌ای را که از بخشش واقعی می‌آید چطور توصیف می‌کند؟
۱۶ وقتی یَهُوَه ما را می‌بخشد احساس آزادی می‌کنیم. کتاب مقدّس از تشبیهی استفاده می‌کند تا مفهوم این آزادی را درک کنیم. ما به دلیل ناکاملی و تمایلات گناه‌آلودمان «بردهٔ گناه» هستیم. اما به خاطر بخشش یَهُوَه مثل بردگانی هستیم که ‹از گناه آزاد شده‌اند.› (روم ۶:۱۷، ۱۸؛ مکا ۱:۵) احساس فوق‌العاده‌ای که بخشش یَهُوَه به ما می‌دهد، مثل احساسی است که یک برده موقع آزادی‌اش دارد.
‹از گناه آزاد شدید› (روم ۶:۱۸)
۱۷. بخشش چطور باعث شفای روحانی می‌شود؟ (اِشَعْیا ۵۳:۵)
۱۷ اِشَعْیا ۵۳:۵ خوانده شود. آخرین تشبیهی که بررسی می‌کنیم، ما انسان‌ها را با کسانی که به یک بیماری کشنده مبتلا شده‌اند مقایسه می‌کند. به خاطر بهای رهایی‌ای که یَهُوَه از طریق عیسی فراهم کرد، ما از این بیماری کشنده شفا پیدا می‌کنیم، یعنی رابطه‌مان با یَهُوَه که به خاطر گناه آسیب دیده بود ترمیم می‌شود. (۱پطر ۲:۲۴) شخصی که از بیماری‌ای کشنده شفا پیدا می‌کند، شاد می‌شود. ما هم از شفای روحانی‌مان شاد می‌شویم، چون به خاطر بخشش یَهُوَه دوباره لطف او را به دست می‌آوریم.
«زخم‌های او باعث شفای ما شد» (اشع ۵۳:۵)
فواید بخشش یَهُوَه
۱۸. از تشبیهات کتاب مقدّس در مورد بخشش یَهُوَه چه درس‌هایی گرفتیم؟ (کادر «یَهُوَه آمادهٔ بخشش ماست» ملاحظه شود.)
۱۸ ما از تشبیهات کتاب مقدّس در مورد بخشش یَهُوَه چه درس‌هایی گرفتیم؟ بخشش یَهُوَه کامل و همیشگی است. این بخشش به ما فرصت می‌دهد که با پدر آسمانی‌مان رابطهٔ خوبی داشته باشیم. بخشش واقعی، هدیه‌ای از طرف یَهُوَه است. ما مستحق این هدیه نیستیم، اما یَهُوَه از روی لطف و محبتش آن را به ما انسان‌های گناهکار می‌دهد.—روم ۳:۲۴.
۱۹. الف) ما باید قدردان چه چیزی باشیم؟ (رومیان ۴:۸) ب) در مقالهٔ بعدی چه موضوعی را بررسی می‌کنیم؟
۱۹ رومیان ۴:۸ خوانده شود. همهٔ ما از یَهُوَه خدا بابت «بخشش واقعی» قدردانیم. (مز ۱۳۰:۴) اما اگر می‌خواهیم بخشیده شویم، باید یک کار مهم انجام دهیم. عیسی گفت: «اگر خطاهای دیگران را نبخشید، پدر آسمانی‌تان هم خطاهای شما را نمی‌بخشد.» (مت ۶:۱۴، ۱۵) پس برای ما ضروری است که از بخشش یَهُوَه سرمشق بگیریم. مقالهٔ بعدی نشان می‌دهد که ما چطور می‌توانیم این کار را انجام دهیم.
سرود ۴۶ سپاس، ای یَهُوَه
a عبارت عبری که در این آیه «بخشش» ترجمه شده است به بخشش واقعی اشاره دارد که از بخشش‌های دیگر متمایز است. بسیاری از ترجمه‌های کتاب مقدّس این نکتهٔ مهم را نادیده می‌گیرند، اما ترجمهٔ دنیای جدید کتاب مقدّس برای این عبارت در مزمور ۱۳۰:۴ تفاوت قائل شده است.
