۱،‏ ۲.‏ عیسی در شب ۱۴ نیسان سال ۳۳ میلادی چه کرد؟‏ (‏تصویر اول مقاله ملاحظه شود.‏)‏

شب چهاردهم نیسان سال ۳۳ میلادی بود.‏ قرص کامل ماه،‏ شهر اورشلیم را با نوری ملایم روشن کرده بود.‏ عیسی و رسولانش مراسم عید پِسَح را به مناسبت رهایی قوم اسرائیل از مصر که ۱۵ قرن پیش از آن رخ داده بود،‏ برگزار کردند.‏ عیسی که می‌دانست در پایان آن روز کشته خواهد شد،‏ اندکی بعد با ۱۱ رسول وفادارش مراسمی ویژه را برای یادبود مرگ خود پایه‌گذاری کرد.‏ *‏—‏مت ۲۶:‏۱،‏ ۲‏.‏

^۲ عیسی برای نانِ بدون خمیرمایه طلب برکت کرد و آن را به رسولانش داد و گفت:‏ «بگیرید و بخورید.‏» سپس جام شرابی نیز گرفت،‏ شکرگزاری کرده،‏ گفت:‏ «همهٔ شما از این بنوشید.‏» (‏مت ۲۶:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ در آن شبِ به یادماندنی،‏ عیسی بر اهمیت نان و شراب تأکید کرد و مطالب بسیاری را برای پیروان وفادار خود روشن ساخت.‏

۳.‏ در این مقاله به چه سؤالاتی پاسخ داده می‌شود؟‏

^۳ عیسی بدین شکل آن مراسم را پایه‌گذاری کرد که مراسم «شام سَرور» نیز خوانده می‌شود.‏ (‏۱قر ۱۱:‏۲۰‏)‏ برخی شاید بپرسند:‏ چرا لازم است یادبود مرگ عیسی را برگزار  کنیم؟‏ نان و شراب مظهر چیست؟‏ چگونه می‌توانیم خود را برای این مراسم آماده کنیم؟‏ چه کسانی از نان و شراب می‌خورند؟‏ مسیحیان مسح‌شده و دیگر مسیحیان چگونه تشخیص می‌دهند که چه امیدی دارند؟‏

۴.‏ مرگ عیسی چه امکانی را برای ما فراهم کرده است؟‏

^۴ همهٔ ما نوادگان آدم،‏ گناه و مرگ را از او به ارث برده‌ایم.‏ (‏روم ۵:‏۱۲‏)‏ هیچ انسان ناکاملی نمی‌تواند فدیه یعنی بهای رهایی از مرگ را نه برای خود بپردازد و نه برای شخصی دیگر.‏ (‏مز ۴۹:‏۶-‏۹‏)‏ اما عیسی با مرگ خود آن بهای رهایی را که همان بدن کامل و خون او بود،‏ پرداخت.‏ عیسی با تقدیم ارزش قربانی خود به خدا،‏ این امکان را برای ما فراهم کرد که از گناه و مرگ رهایی یافته،‏ از حیات جاودان،‏ این هدیهٔ الٰهی،‏ برخوردار شویم.‏—‏روم ۶:‏۲۳؛‏ ۱قر ۱۵:‏۲۱،‏ ۲۲‏.‏

۵.‏ الف)‏ چگونه می‌توان از محبت یَهُوَه و عیسی به انسان‌ها مطمئن بود؟‏ ب)‏ چرا باید در مراسم یادبود مرگ عیسی شرکت کنیم؟‏

^۵ امکانی که یَهُوَه برای رهایی بشر از چنگ گناه و مرگ فراهم کرد،‏ بیانگر محبت عمیق او به انسان‌هاست.‏ (‏یو ۳:‏۱۶‏)‏ فداکاری عیسی نیز نشان می‌دهد که چقدر ما را دوست دارد.‏ او پیش از آمدن به زمین نیز انسان‌ها را بسیار دوست می‌داشت!‏ (‏امث ۸:‏۳۰،‏ ۳۱‏)‏ قدردانی‌مان از محبت یَهُوَه و عیسی ما را بر آن می‌دارد که در مراسم یادبود مرگ مسیح شرکت کنیم.‏ آری،‏ ما به این حکم عیسی عمل می‌کنیم که گفت:‏ «این را پیوسته به یاد من به جا آورید.‏»—‏۱قر ۱۱:‏۲۳-‏۲۵‏.‏

۶.‏ آیا نان و شراب حقیقتاً گوشت و خون عیساست؟‏ توضیح دهید.‏

^۶ برخی بر این اعتقادند که عیسی هنگام بنیان‌گذاری مراسم شام سَرور،‏ نان و شراب را به نحوی معجزه‌آسا به گوشت و خون خود مبدّل ساخت.‏ اما عیسی در مورد نان گفت:‏ «این مظهر بدن من است.‏» همچنین در مورد شراب گفت:‏ «این مظهر ‏‹خون من برای آن عهد› است که برای بسیاری ریخته خواهد شد.‏» (‏مرق ۱۴:‏۲۲-‏۲۴‏)‏ پس واضح است که نان و شراب را باید نوعی سمبول یا نشان قلمداد کرد.‏

۷.‏ نانی که در مراسم شام سَرور استفاده می‌شود،‏ مظهر چیست؟‏

^۷ عیسی هنگام آن رویداد مهم در سال ۳۳ میلادی از نان فطیر یعنی نان بدون خمیرمایه که از مراسم پِسَح باقی مانده بود،‏ استفاده کرد.‏ (‏خرو ۱۲:‏۸‏)‏ در کتاب مقدّس خمیرمایه،‏ گاه به فساد یا گناه اشاره دارد.‏ (‏مت ۱۶:‏۶،‏ ۱۱،‏ ۱۲؛‏ لو ۱۲:‏۱‏)‏ پس می‌توان پی برد که چرا اهمیت داشت که عیسی از نان بدون خمیرمایه استفاده کند،‏ زیرا این نان مظهر بدن عاری از گناه او بود.‏ (‏عبر ۷:‏۲۶‏)‏ به همین دلیل،‏ هر ساله در مراسم شام سَرور نیز از این نوع نان استفاده می‌شود.‏

۸.‏ شراب در مراسم شام سَرور مظهر چیست؟‏

^۸ شرابی که عیسی در روز ۱۴ نیسان سال ۳۳ میلادی از آن استفاده کرد،‏ مظهر خون او بود.‏ امروزه نیز جام شراب مظهر خون عیساست.‏ خون عیسی در خارج از شهر اورشلیم،‏ در مکانی به نام جُلجُتا،‏ «برای آمرزش گناهان بسیاری» ریخته شد.‏ (‏مت ۲۶:‏۲۸؛‏ ۲۷:‏۳۳‏)‏ پس نان و شرابی که در مراسم شام سَرور استفاده می‌شود،‏ در واقع مظهر قربانی گرانبهای عیساست که برای انسان‌های مطیع گذرانده شد.‏ از آنجا که ما برای آنچه عیسی انجام داد،‏ ارزش فراوان قائلیم،‏ می‌خواهیم هر ساله شخصاً خود را برای مراسم شام سَرور آماده کنیم.‏

۹.‏ الف)‏ چرا بجاست که بخش‌هایی از کتاب مقدّس را که مربوط به مراسم یادبود است،‏ بخوانیم؟‏ ب)‏ شما در مورد فدیه چه احساسی دارید؟‏

^۹ خواندن بخش‌هایی از کتاب مقدّس که در ایّام  یادبود،‏ در کتابچهٔ آیات روزانه قید شده است،‏ کمکمان می‌کند که در مورد فعالیت‌هایی که عیسی درست پیش از کشته شدنش انجام داد،‏ تفکّر کنیم.‏ این کار ذهن و دل ما را برای مراسم شام سَرور آماده می‌کند.‏ * خواهری نوشت:‏ «من هر سال چشم‌انتظار مراسم شام سَرور هستم و در نظر من هر سال اهمیت این مراسم بیشتر و بیشتر می‌شود.‏ به خاطر می‌آورم که در مراسم ختم پدر عزیزم بود که حقیقتاً به ارزش فدیهٔ عیسی پی بردم.‏ من پیش از آن خیلی راحت می‌توانستم همهٔ آیات مربوط به فدیهٔ عیسی را بگوییم و توضیح دهم!‏ اما تنها زمانی ارزش برکات فدیه را با تمام وجود حس کردم که با مرگ دلخراش عزیزم روبرو شدم.‏» به‌راستی که وقتی خود را برای مراسم یادبود آماده می‌کنیم،‏ بجاست روی این مطلب فکر کنیم که ایثار و فداکاری عیسی بود که ما را از چنگال گناه و مرگ رهایی داد.‏

۱۰.‏ از چه طرق دیگری می‌توانیم خود را برای مراسم یادبود آماده کنیم؟‏

^۱۰ طی ایّام مراسم یادبود،‏ برای آماده ساختن خود همچنین می‌توانیم خدمت موعظه‌مان را افزایش دهیم.‏ برای مثال،‏ می‌توانیم پیشگام کمکی شویم.‏ وقتی نوآموزان کلام خدا و دیگران را به مراسم یادبود دعوت می‌کنیم،‏ مایهٔ خوشحالی ماست که در مورد یَهُوَه،‏ عیسی و برکات آتی پادشاهی خدا با آنان صحبت کنیم؛‏ برکاتی که در آینده نصیب کسانی می‌شود که یَهُوَه را خشنود می‌کنند و جلال می‌دهند.‏—‏مز ۱۴۸:‏۱۲،‏ ۱۳‏.‏

۱۱.‏ چگونه برخی از قُرِنتیان به نحوی ناشایست از نان و شراب می‌خوردند؟‏

^۱۱ به منظور آماده ساختن خود برای مراسم یادبود،‏ بجاست به آنچه پولُس رسول به جماعت قُرِنتُس نوشت،‏ توجه کنیم.‏ ‏(‏۱قُرِنتیان ۱۱:‏۲۷-‏۳۴ خوانده شود.‏)‏ پولُس اشاره کرد،‏ هر که به ناشایستگی از نان بخورد و از جامِ شراب بنوشد،‏ «به بدن و خون سَرور گناه کرده است.‏» پس فردی مسح‌شده تنها زمانی می‌تواند از نان و شراب بخورد که «خود را محک بزند که آیا شایستگی آن را دارد یا نه.‏» در غیر این صورت،‏ «حکم محکومیت خود را خورده و نوشیده است.‏» پولُس اشاره کرد که بسیاری از قُرِنتیان به دلیل رفتار ناشایستشان «ضعیف و بیمارند و برخی نیز به خواب مرگ رفته‌اند.‏» ظاهراً برخی از آنان به قدری می‌خوردند و می‌آشامیدند که پیش از مراسم یادبود و در طی این مراسم،‏ نه از لحاظ ذهنی هوشیار بودند و نه از لحاظ روحانی.‏ آری،‏ از آنجا که این مسیحیان  به نحوی ناشایست از نان و شراب می‌خوردند،‏ یَهُوَه را از خود ناخشنود کرده بودند.‏

۱۲.‏ الف)‏ پولُس مراسم یادبود را به چه چیز تشبیه کرد و به کسانی که از نان و شراب می‌خورند،‏ چه هشداری داد؟‏ ب)‏ شخص مسح‌شده‌ای که گناهی جدّی مرتکب شده است،‏ چه باید بکند؟‏

^۱۲ پولُس مراسم یادبود را به خوردن غذایی دست‌جمعی تشبیه کرد و چنین هشدار داد:‏ «شما نمی‌توانید هم از جام یَهُوَه بنوشید و هم از جام دیوها؛‏ شما نمی‌توانید هم از ‹سفرهٔ یَهُوَه› بخورید و هم از سفرهٔ دیوها.‏» (‏۱قر ۱۰:‏۱۶-‏۲۱‏)‏ کسی که در مراسم یادبود از نان و شراب می‌خورد اگر گناهی بزرگ مرتکب شود،‏ باید از پیران مسیحی کمک بطلبد.‏ ‏(‏یعقوب ۵:‏۱۴-‏۱۶ خوانده شود.‏)‏ البته،‏ اگر چنین شخص مسح‌شده‌ای «ثمراتی» که «نشانهٔ توبه باشد» بیاورد،‏ دیگر نمی‌توان گفت که با خوردن از نان و شراب به عیسی گناه می‌کند.‏—‏لو ۳:‏۸‏.‏

۱۳.‏ چرا بجاست همراه با دعا در مورد امیدمان فکر کنیم؟‏

^۱۳ هنگامی که خود را برای مراسم یادبود آماده می‌کنیم،‏ بجاست همراه با دعا در مورد امیدی که خدا به هر یک از ما بخشیده است،‏ فکر کنیم.‏ اگر مسیحی‌ای وفادار گواهی روشن نداشته باشد که از مسح‌شدگان است،‏ یقیناً نمی‌خواهد با خوردن از نان و شراب به عیسی بی‌حرمتی کند.‏ حال،‏ چگونه می‌توانیم تشخیص دهیم که آیا باید از نان و شراب بخوریم،‏ یا خیر؟‏

۱۴.‏ کسانی که از نان و شراب می‌خورند،‏ چه نکته‌ای را در خصوص عهد جدید باید مد نظر داشته باشند؟‏

^۱۴ کسانی که از نان و شراب می‌خورند،‏ کاملاً اطمینان دارند که جزو گروهی هستند که عهد جدید با آنان بسته شده است.‏ عیسی در مورد شراب گفت:‏ «این جام مظهر عهد جدید بر مبنای خون من است.‏» (‏۱قر ۱۱:‏۲۵‏)‏ یَهُوَه از طریق اِرْمیای نبی از پیش اعلام نمود که عهدی جدید خواهد بست که با عهد شریعت که با اسرائیلیان بسته شده بود،‏ متفاوت است.‏ ‏(‏اِرْمیا ۳۱:‏۳۱-‏۳۴ خوانده شود.‏)‏ آری،‏ یَهُوَه آن عهد جدید را با اسرائیل روحانی بسته است.‏ (‏غلا ۶:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ این عهد با قربانی شدن عیسی اعتبار یافت و از طریق خون او قابل اجرا گردید.‏ (‏لو ۲۲:‏۲۰‏)‏ عیسی واسطهٔ این عهد جدید است و مسح‌شدگان وفادار با وارد شدن به این عهد،‏ میراث آسمانی را خواهند یافت.‏—‏عبر ۸:‏۶؛‏ ۹:‏۱۵‏.‏

۱۵.‏ با چه کسانی عهد پادشاهی بسته شده است و اگر آنان وفادار بمانند چه برکتی نصیبشان می‌شود؟‏

^۱۵ کسانی که مجازند از نان و شراب بخورند،‏ به‌خوبی می‌دانند که به گروهی تعلّق دارند که عهد پادشاهی با آنان بسته شده است.‏ ‏(‏لوقا ۱۲:‏۳۲ خوانده شود.‏)‏ این عهد میان عیسی و پیروان مسح‌شدهٔ وفادار او که در رنج‌های او شریک بودند،‏ بسته شد.‏ (‏فیلیپ ۳:‏۱۰‏)‏ مسح‌شدگان وفاداری که در روزگار ما زندگی می‌کنند نیز به همراه مسیح در آسمان تا ابد حکمرانی خواهند کرد،‏ زیرا آنان به همین گروه تعلّق دارند.‏ (‏مکا ۲۲:‏۵‏)‏ پس بجاست که این مسیحیان در مراسم شام سَرور از نان و شراب بخورند.‏

۱۶.‏ مفهوم رومیان ۸:‏۱۵-‏۱۷ را به اختصار توضیح دهید.‏

^۱۶ تنها کسانی می‌توانند از نان و شراب بخورند که روح خدا به آنان شهادت دهد که پسران خدا هستند.‏ ‏(‏رومیان ۸:‏۱۵-‏۱۷ خوانده شود.‏)‏ توجه کنید که پولُس در اشاره به یَهُوَه از واژهٔ آرامی ‏«اَبا‏» که به معنی «ای پدر» است،‏ استفاده کرد.‏ در زبان آرامی این واژه را کودکان خطاب به پدرشان به کار می‌برند و در آن،‏ هم نزدیکی و الفتی که در واژهٔ «بابا» نهفته است وجود دارد و هم احترامی که در واژهٔ «پدر» است.‏ کسانی که «روح پسرخواندگی» را یافته‌اند،‏ از طریق روح‌القدس فرزندان خدا می‌شوند.‏ روح خدا همراه با روح آنان شهادت می‌دهد و این به آنان اطمینان می‌بخشد که از فرزندان مسح‌شدهٔ یَهُوَه هستند.‏ صرف این که شخص احساس کند که دیگر علاقه‌ای به زندگی بر زمین ندارد،‏ دلیلی  بر مسح‌شده بودن او نیست.‏ مسح‌شدگان کاملاً اطمینان دارند که اگر تا پای مرگ وفادار بمانند،‏ در پادشاهی آسمانی با عیسی حکمرانی خواهند کرد.‏ امروزه از میان ۱۴۴٬۰۰۰ پیرو وفادار مسیح که «آن قدّوس» یعنی یَهُوَه آنان را مسح کرده است،‏ تنها گروهی کوچک باقی مانده است.‏ (‏۱یو ۲:‏۲۰؛‏ مکا ۱۴:‏۱‏)‏ این مسیحیان از طریق روح خداست که فریاد برمی‌آورند:‏ ‏«اَبا،‏ ای پدر!‏» به‌راستی که آنان چه رابطهٔ صمیمی و نزدیکی با یَهُوَه دارند!‏

۱۷.‏ مسح‌شدگان چه امیدی دارند و چگونه می‌دانند که مسح‌شده‌اند؟‏

^۱۷ برای شما مسیحیان مسح‌شده امید آسمانی از موضوعات مهمی است که در دعا بدان اشاره می‌کنید.‏ همچنین وقتی کتاب مقدّس به عروسی اشاره می‌کند که به نامزدی «داماد» آسمانی یعنی مسیح در آمده است،‏ به‌خوبی می‌دانید که در مورد شما صحبت می‌کند و با شادی چشم‌انتظار روزی هستید که به مسیح ملحق شوید.‏ (‏۲قر ۱۱:‏۲؛‏ یو ۳:‏۲۷-‏۲۹؛‏ مکا ۲۱:‏۲،‏ ۹-‏۱۴‏)‏ وقتی خدا در کلامش از عشق خود به فرزندان روحانی‌اش سخن به میان می‌آورد،‏ می‌دانید که منظورش شما هستید.‏ همچنین وقتی در کلامش دستوراتی به فرزندان مسح‌شدهٔ خود می‌دهد،‏ روح‌القدس شما را بر آن می‌دارد که به آن‌ها عمل کنید و در دل بگویید،‏ «روی سخن یَهُوَه با من است.‏» بدین سان روح خدا و روح شما به هم پیوسته،‏ شهادت می‌دهد که امید زندگی در آسمان را دارید.‏

۱۸.‏ گوسفندان دیگر عیسی از چه امیدی برخوردارند و شما در مورد این امید چه احساسی دارید؟‏

^۱۸ برای شما که به گروه عظیم تعلّق دارید که از گوسفندان دیگر عیسی تشکیل شده است،‏ خدا امید زندگی بر روی زمین را در نظر گرفته است.‏ (‏مکا ۷:‏۹؛‏ یو ۱۰:‏۱۶‏)‏ از این رو،‏ شما در آرزوی روزی هستید که به حیات ابدی در بهشت دست یابید و حال از تفکّر در آنچه کتاب مقدّس در مورد زندگی آینده بر روی زمین می‌گوید،‏ لذّت می‌برید.‏ در انتظار روزی هستید که با صلح و صفا در کنار خانواده و دیگر انسان‌های درستکار زندگی کنید.‏ مشتاق روزی هستید که قحطی،‏ فقر،‏ رنج،‏ بیماری و مرگ دیگر بشر را به تنگ نیاورد.‏ (‏مز ۳۷:‏۱۰،‏ ۱۱،‏ ۲۹؛‏ ۶۷:‏۶؛‏ ۷۲:‏۷،‏ ۱۶؛‏ اشع ۳۳:‏۲۴‏)‏ با تمام وجود چشم‌انتظار روزی هستید که مردگان به زندگی بازگردند و آنان نیز از حیات ابدی بر روی زمین برخوردار شوند.‏ (‏یو ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ یقیناً شکرگزارید که یَهُوَه چنین امید پرشکوهی پیش رویتان قرار داده است!‏ شما هرچند از نان و شراب نمی‌خورید،‏ از روی قدردانی،‏ برای بهایی که عیسی برای رهایی ما پرداخت،‏ در مراسم یادبود شرکت می‌کنید.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ الف)‏ امید ما تنها چه زمانی به واقعیت می‌پیوندد؟‏ ب)‏ انگیزهٔ شما از شرکت در مراسم یادبود چیست؟‏

^۱۹ شما چه از مسح‌شدگان باشید چه از گروه عظیم،‏ امیدتان تنها زمانی به واقعیت می‌پیوندد که به یَهُوَه خدا،‏ عیسی مسیح و قربانی او ایمان بورزید.‏ شما با حضور در مراسم یادبود،‏ این فرصت را می‌یابید که در مورد امید آینده‌تان و اهمیت فوق‌العادهٔ مرگ عیسی بیندیشید.‏ پس بکوشید همراه با میلیون‌ها نفری که در مراسم شام سَرور شرکت می‌کنند،‏ در این مناسبت حضور یابید.‏ این مراسم پس از غروب آفتاب روز جمعه،‏ سوم آوریل سال ۲۰۱۵ در سراسر دنیا در سالن‌های جماعات شاهدان یَهُوَه و دیگر مکان‌ها برگزار می‌شود.‏

^۲۰ شرکت در مراسم یادبود،‏ ارزش فداکاری عیسی را در نظرمان بیشتر می‌کند.‏ توجه دقیق به سخنرانی مراسم یادبود،‏ ما را بر آن می‌دارد که آنچه در مورد محبت یَهُوَه و مقصود پرشکوه او برای انسان‌ها آموخته‌ایم،‏ با دیگران در میان بگذاریم و بدین سان محبت خود را به همنوعانمان ابراز داریم.‏ (‏مت ۲۲:‏۳۴-‏۴۰‏)‏ پس بجاست که برای شرکت در مراسم یادبود تمام تلاشمان را به خرج دهیم.‏