چرا شاهدان یَهُوَه در جنگ شرکت نمی‌کنند؟
پاسخ به سؤالات خوانندگان
چرا شاهدان یَهُوَه در جنگ شرکت نمی‌کنند؟
شاهدان یَهُوَه در سراسر جهان از شرکت در جنگ‌های بین ملت‌ها و همچنین جنگ‌های داخلی خودداری می‌کنند و در این امر سابقه‌ای طولانی دارند. حدود پنجاه سال پیش «دایرة‌المعارف استرالیایی» در بارهٔ آنان چنین نوشت: «شاهدان یَهُوَه هنگام جنگ موضع بی‌طرف خود را حفظ می‌کنند.»
دلیل اصلی این که شاهدان یَهُوَه از شرکت در جنگ خودداری می‌کنند این است که این کار خلاف وجدان مسیحی آنان است. وجدان آنان مطابق با فرامین و الگوی عیسی مسیح تعلیم یافته است. عیسی به شاگردانش فرمان داد که به همسایهٔ خود محبت ورزند. همچنین گفت: «دشمنان خود را دوست دارید و با کسانی که از شما نفرت کنند، احسان کنید.» (لوقا ۶:۲۷؛ متّیٰ ۲۲:۳۹) هنگامی که یکی از شاگردانش سعی نمود که با شمشیر از او دفاع کند عیسی چنین گفت: «شمشیر خود را غلاف کن، زیرا هر که شمشیر گیرد، به شمشیر هلاک گردد.» (متّیٰ ۲۶:۵۲) عیسی به این ترتیب در عمل و صراحتاً به پیروانش آموخت که باید از به‌کارگیری هر نوع سلاح جنگی اجتناب کنند.
دلیل دیگر این که شاهدان یَهُوَه در جنگ شرکت نمی‌کنند این است که اعضای این گروه مذهبی از مردم سراسر دنیا تشکیل شده‌اند. برای آنان جنگ به معنی برادرکشی است که با فرمان عیسی مبنی بر ‹محبت به یکدیگر› مغایرت دارد. — یوحنّا ۱۳:۳۵.
برای شاهدان یَهُوَه محبت به همنوع تنها یک اعتقاد در حد حرف نیست، بلکه به آن عمل نیز می‌کنند. برای مثال، مختصری به وضعیت آنان در جنگ جهانی دوّم (۱۹۳۹-۱۹۴۵) می‌پردازیم. در ایالات متحدهٔ آمریکا بیش از ۴۳۰۰ نفر از شاهدان به دلیل اجتناب از رفتن به خدمت سربازی به زندان افتادند. در بریتانیا بیش از ۱۵۰۰ نفر از جمله ۳۰۰ زن به دلیل عدم همکاری در فعالیت‌های مربوط به جنگ زندانی شدند. در کشور آلمان نازی متجاوز از ۲۷۰ نفر از شاهدان به دلیل امتناع در شرکت در جنگ از طرف دولت این کشور اعدام شدند. همچنین در این کشور بیش از ۱۰٬۰۰۰ شاهد به زندان یا اردوگاه‌های نظامی افکنده شدند. در ژاپن نیز شاهدان با رنج و آزار شدیدی روبرو بودند. داغدیدگانی که در جنگ جهانی دوّم یا جنگ‌های پس از آن عزیزانشان را از دست داده‌اند می‌توانند اطمینان داشته باشند که شاهدان یَهُوَه هیچ گونه نقشی در مرگ عزیزانشان نداشته‌اند.
دیدگاه شاهدان یَهُوَه به جنگ را می‌توان در بیانات پایانی وُلفگانگ کوسِرُ به روشنی دید. این مرد ۲۰ سالهٔ آلمانی به دلیل امتناع از شرکت در جنگ در سال ۱۹۴۲ اعدام شد. (اِشَعْیا ۲:۴) او در مقابل دادگاه نظامی چنین اظهار کرد: «من شاهد یَهُوَه هستم و بر طبق تعالیم کلام خدا تعلیم و تربیت یافته‌ام. مهم‌ترین و بزرگ‌ترین فرمان خدا به ما این است که ‹خدای خود را بیشتر از هر کس و هر چیز محبت نما و همسایهٔ خود را هم محبت کن.› فرمان دیگر خدا این است که ‹قتل نکن.› مگر آفریدگارمان این فرامین را نداده است که به آن‌ها عمل کنیم؟» — مَرقُس ۱۲:۲۹-۳۱؛ خروج ۲۰:۱۳.
شاهدان یَهُوَه معتقدند که تنها یَهُوَه، خدای متعال، قادر است که صلح و آرامش را برای همیشه به زمین بازگرداند. آنان در انتظار روزی هستند که او وعدهٔ خود را عملی سازد و جنگ‌ها را در سراسر جهان خاتمه دهد. — مزمور ۴۶:۹.