در ایّام باستان،‏ خدا داورانی را گماشته بود که به داد مردم برسند و آنان را از بی‌عدالتی نجات دهند.‏ (‏داوران ۲:‏۱۸‏)‏ روزِ داوری در کتاب مقدّس زمانی مسرّت‌آمیز توصیف شده است؛‏ زمانی که یَهُوَه خدا،‏ داور تمامی جهان برای نجات بشر از چنگ بی‌عدالتی اقدام خواهد کرد.‏—‏مزمور ۹۶:‏۱۲،‏ ۱۳؛‏ اِشَعْیا ۲۶:‏۹ خوانده شود.‏

خدا عیسی را تعیین کرده است که هم بر زندگان و هم بر مردگان عادلانه داوری کند.‏ (‏اعمال ۱۰:‏۴۲؛‏ ۱۷:‏۳۱‏)‏ بسیاری که چشم از جهان بستند،‏ در طول زندگی‌شان فرصتی برای شناخت خدا نیافتند.‏ عیسی طی روز داوری،‏ آنان را رستاخیز خواهد داد تا خدای یکتا را بشناسند و با او رابطه‌ای صمیمی ایجاد کنند.‏—‏اعمال ۲۴:‏۱۵ خوانده شود.‏

مردگان طی هزار سال حکومت مسیح رستاخیز خواهند یافت.‏ (‏مکاشفه ۲۰:‏۴،‏ ۱۲‏)‏ رستاخیزیافتگان به وقت نیاز خواهند داشت تا خواست خدا را بیاموزند و از او اطاعت کنند.‏ برخلاف تصوّر بسیاری،‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد انسان‌ها بر اساس اعمالی که پس از رستاخیزشان انجام می‌دهند،‏ داوری خواهند شد.‏—‏رومیان ۶:‏۷ خوانده شود.‏

کتاب مقدّس از روزی دیگر سخن می‌گوید که ناگهان قبل از شروع آن هزار سال روی خواهد داد.‏ در آن روز،‏ خدا تمامی شریران و خدانشناسان را از بین خواهد برد.‏ (‏۲پِطرُس ۳:‏۷‏)‏ بنابراین هم‌اکنون ما باید ثابت کنیم که حقیقتاً به خدا عشق می‌ورزیم.‏—‏۲پِطرُس ۳:‏۹،‏ ۱۳ خوانده شود.‏