پل که مردی متأهل و دارای دو فرزند است،‏ می‌گوید:‏ «به دلیل تورم غیرقابل کنترل در کشورمان،‏ مواد غذایی بسیار گران و کمیاب شد.‏ ما برای خرید مواد غذایی ساعت‌ها در صف می‌ایستادیم،‏ ولی اغلب قبل از آن که نوبتمان شود تمام می‌شد.‏ مردم از گرسنگی پوست و استخوان شدند و گاهی در خیابان‌ها از حال می‌رفتند.‏ نرخ کالاهای ضروری به میلیون‌ها یا حتی میلیاردها برابر رسید.‏ سرانجام،‏ واحد پول ما کاملاً بی‌ارزش شد.‏ من حساب بانکی،‏ بیمه و سابقهٔ بازنشستگی‌ام را از دست دادم.‏»‏

پل می‌دانست که برای نجات خود و خانواده‌اش لازم است که خردمند و دوراندیش باشد.‏ (‏امثال ۳:‏۲۱‏)‏ او شرح می‌دهد:‏ «من پیمانکار برق بودم،‏ ولی هر کاری که موجود بود انجام می‌دادم،‏ حتی با دستمزد کمتر از معمول.‏ بعضی به جای دستمزد به من مواد غذایی یا لوازم خانگی می‌دادند.‏ اگر به جای دستمزد به من چهار قالب صابون می‌دادند،‏ دوتای آن را استفاده می‌کردم و دوتای آن را می‌فروختم.‏ یک بار،‏ چهل تا جوجه گرفتم.‏ وقتی آن‌ها بزرگ شدند،‏ فروختم و سیصد تای دیگر خریدم.‏ بعدها،‏ پنجاه تا جوجه را با دو کیسه آرد ذرت پنجاه کیلویی مبادله کردم.‏ با آن دو کیسه آرد هم خانوادهٔ خود و هم چند خانوادهٔ دیگر را برای مدتی طولانی سیر نگه داشتم.‏»‏

پل همچنین می‌دانست عاقلانه‌ترین کار این است که به خدا توکّل کند.‏ عیسی در رابطه با ضروریات زندگی گفت:‏ «دیگر غرق در نگرانی مشوید؛‏ زیرا .‏ .‏ .‏ پدر آسمانی شما می‌داند که شما به این چیزها نیاز دارید.‏» (‏لوقا ۱۲:‏۲۹-‏۳۱‏)‏ بلی،‏ وقتی ما به فرامین خدا عمل می‌کنیم،‏ او به ما کمک می‌کند.‏

متأسفانه،‏ اکثر مردم دنیا فریب شیطان،‏ دشمن خدا را خورده و مادیات را محور اصلی زندگی‌شان ساخته‌اند.‏ مردم اغلب نگران ضروریاتی هستند که حقیقتاً به آن نیاز ندارند و تمام نیروی خود را برای به دست آوردن آن‌ها صرف می‌کنند.‏ بسیاری با رفتن زیر بار قرض این درس تلخ را می‌آموزند:‏ «بدهکار بندهٔ طلبکار است.‏»—‏امثال ۲۲:‏۷‏.‏

 برخی از مردم تصمیماتی می‌گیرند که برایشان بسیار گران تمام می‌شود.‏ پل بیان می‌کند:‏ «بسیاری از همسایه‌ها،‏ خانواده و دوستانشان را ترک نمودند و برای بهتر کردن وضعیت زندگی‌شان به کشورهای دیگر مهاجرت کردند.‏ برخی حتی بدون مدارک لازم از کشور خارج شدند و قادر نبودند کاری پیدا کنند.‏ آنان اغلب مجبور بودند خود را از پلیس پنهان کنند و در خیابان‌ها بخوابند.‏ آنان برای دریافت کمک،‏ به خدا روی نیاوردند.‏ ولی ما خانوادگی تصمیم گرفتیم که برای حل مشکلاتِ اقتصادی به خدا روی آوریم.‏»‏

پل در ادامه می‌گوید:‏ «عیسی گفت:‏ ‹هرگز نگران فردا مباشید؛‏ زیرا فردا مشکلات خود را خواهد داشت.‏ مشکلات هر روز برای آن روز کافی است.‏› پس هر روز دعا می‌کردم که ای خدا،‏ ‹نان روزانهٔ ما را امروز به ما عطا کن› تا زنده بمانیم.‏ و مطابق وعدهٔ عیسی،‏ خدا روزی ما را می‌رساند.‏ البته همیشه غذای دلخواه‌مان را دریافت نمی‌کردیم.‏ برای مثال،‏ یک بار برای خرید مواد غذایی در صف ایستادم.‏ وقتی جلوی صف رسیدم،‏ دیدم که ماست می‌فروشند.‏ هرچند از ماست خوشم نمی‌آید،‏ آن هم نوعی غذاست.‏ پس آن شب ماست خوردیم.‏ خدا را شکر می‌کنم که طی تمام این مدت خانواده‌ام هرگز گرسنه به خواب نرفتند.‏»‏ *

‏«البته وضعیت اقتصادی ما الآن بهتر شده.‏ ولی از این تجربه آموختیم که اعتماد به خدا بهترین پادزهر نگرانی است.‏ تا وقتی که از یَهُوَه * خدای متعال اطاعت کنیم،‏ او به ما کمک می‌کند.‏ ما به حقیقت مزمور ۳۴:‏۸ پی برده‌ایم که در آن آمده است:‏ ‹بچشید و ببینید که خداوند نیکوست؛‏ خوشا به حال آن که در او پناه گیرد.‏› به این دلیل،‏ دیگر از رویارویی با مشکلات اقتصادی هراسی نداریم.‏

‏«الآن به‌روشنی می‌دانیم که انسان‌ها برای زنده ماندن نه به کار نیاز دارند و نه به پول،‏ بلکه به غذا.‏ ما مشتاقانه در انتظار تحقق وعدهٔ خدا هستیم که چنین در کلامش آمده است:‏ ‹غله در سراسر زمین فراوان› خواهد بود.‏ تا آن زمان،‏ ‹اگر خوراک،‏ پوشاک و سقفی بالای سرمان داریم،‏ به آن‌ها قانع خواهیم بود.‏› همچنین از این کلام خدا قوّت قلب می‌گیریم:‏ ‹شیوهٔ زندگی شما بَری از پول‌دوستی باشد و به آنچه دارید،‏ قانع باشید؛‏ زیرا خدا گفته است:‏ «من هرگز تو را ترک نخواهم کرد و هرگز تو را تنها نخواهم گذاشت.‏» بنابراین،‏ می‌توانیم با اطمینان بگوییم:‏ «یَهُوَه یاور من است؛‏ پس نخواهم ترسید.‏ انسان به من چه می‌تواند بکند؟‏»›»‏ *

برای عمل کردن به فرامین خدا به ایمان قوی نیاز است.‏ (‏پیدایش ۶:‏۹‏)‏ چه اکنون درگیر مشکلات جدّی اقتصادی باشیم و چه در آینده،‏ می‌توانیم از ایمان،‏ خردمندی و دوراندیشی پل درس‌هایی مهم بگیریم.‏

ولی اگر نگرانی ما در رابطه با مشکلات خانوادگی باشد چطور؟‏