ANG isa ka pamatan-on sa Japan napahulag sa kaayo sang isa ka tigulang. Isa sia ka misyonero kag bag-uhan pa lang sia sa sini nga pungsod kag gamay lang ang iya nahibaluan sa lenguahe diri. Pero kada semana ginakadtuan niya ining pamatan-on sa ila balay para istoryahan nila ang Biblia. Ginasabat niya ang mga pamangkot sining interesado nga pamatan-on sing malipayon kag mainayuhon.

Ang kaayo sining tigulang nga misyonero indi gid malimtan sang pamatan-on. ‘Kon ang Biblia makahimo sa tawo nga mangin mainayuhon kag mahigugmaon,’ pensar niya, ‘dapat tun-an ko gid ini.’ Nagpahulag ini sa iya nga tun-an ang butang nga bag-o gid sa iya. Huo, ang kaayo nagatandog sa tagipusuon sang tawo kag makaapektar sa iya, nga sa masami mas epektibo pa sangsa mga tinaga.

Normal lang para sa aton nga mangin mainayuhon sa mga suod sa aton, kay ang kaayo nagakahulugan sing pagpalangga sa tunga sang magparyentehanay. * Pero ang kaayo isa ka kinaiya sang Dios. Si Jesus nagsiling nga ang iya Amay sa langit mainayuhon indi lamang sa mga nagahigugma sa Iya kundi “sa mga di-mapinasalamaton” man. Ginpalig-on ni Jesus ang iya mga sumulunod nga ilugon ang Dios: “Dapat kamo magpakahimpit, subong nga ang inyo langitnon nga Amay himpit.”—Lucas 6:35; Mateo 5:48; Exodo 34:6.

Ang mga tawo nga gintuga sa larawan sang Dios makasarang sa pagpakita ukon pagpahayag sang kaayo. (Genesis 1:27) Huo, mailog naton ang Dios kag mapasangkad ang aton kaayo bisan sa indi naton paryente. Ginalaragway sang Biblia ang kaayo bilang bahin sang halandumon nga kinaiya sang balaan nga espiritu sang Dios, ukon aktibo nga kusog. (Galacia 5:22) Gani sarang ini mapalambo samtang ang isa nagatuon pa gid parte sa Dios, ang Manunuga, kag nagasuod sa iya.

Bangod ang kaayo indi lamang bahin sang kinaiya sang tawo kundi ginapabaloran gid sang Dios, rasonable lamang nga ginasugo kita sang Dios nga “mangin mainayuhon sa isa kag isa.” (Efeso 4:32) Ginapahanumdom man kita: “Indi ninyo pagkalimti ang pagkamaabiabihon,” ukon mangin mainayuhon sa mga estranghero.—Hebreo 13:2.

Sa kalibutan subong nga indi mainayuhon kag indi mapinasalamaton, posible bala nga mangin mainayuhon kita sa iban, bisan sa mga estranghero? Ano ang makabulig sa aton nga mahimo ini? Kag ngaa dapat naton ini talupangdon?

Talalupangdon nga sa tapos maghambal si apostol Pablo parte sa pagpakita sing kaayo sa mga estranghero, nagsiling sia: “Paagi sini, wala mahibaluan sang iban nga gin-amuma nila ang mga anghel.” Ano ayhan ang imo batyagon kon may kahigayunan ka nga amumahon ang mga anghel? Pero nagsiling si Pablo nga “wala [ini] mahibaluan sang iban.” Buot silingon, kon kinabatasan na naton nga magpakita sing kaayo sa iban, pati na sa mga estranghero ukon sa mga tawo nga indi naton kilala, mahimo man kita padyaan nga wala naton ginapaabot.

Ginaangot sang kalabanan nga bersion sang Biblia nga may cross-reference ining pinamulong  ni Pablo sa sugilanon parte kay Abraham kag kay Lot sa Genesis kapitulo 18 kag 19. Mabasa naton sa sining mga sugilanon ang parte sa mga anghel nga nagpakita sa ila bilang mga estranghero nga may importante nga mga mensahe. Sa bahin ni Abraham, ang mensahe parte sa katumanan sang promisa sang Dios nga isa ka anak nga lalaki, kag sa bahin ni Lot, parte ini sa kaluwasan gikan sa nagapakari nga kalaglagan sang siudad sang Sodoma kag Gomorra.—Genesis 18:1-10; 19:1-3, 15-17.

Kon basahon mo ang mga teksto nga ginsambit, matalupangdan mo nga sanday Abraham kag Lot nagpakita sing kaayo sa mga naglabay nga indi nila kilala. Siempre, sang panahon sang Biblia, kinabatasan na kag obligasyon nga magpakita sang pagkamaabiabihon sa mga nagalakbay—abyan man, paryente, ukon estranghero. Ang matuod, ginapatuman sang Kasuguan nga ginhatag sang Dios kay Moises nga atipanon ang mga kinahanglanon sang mga indi Israelinhon. (Deuteronomio 10:17-19) Bisan pa sini, talalupangdon nga sanday Abraham kag Lot nagpakita sing sobra pa sangsa ginapatuman sang kasuguan. Nagpanikasog sila nga magpakita sing kaayo sa mga estranghero, kag ginpakamaayo sila sa paghimo sini.

Ang kaayo ni Abraham nagdala sing pagpakamaayo indi lamang para sa iya nga nakaangkon sia sang anak kundi para man sa aton. Paano? May importante nga papel si Abraham kag ang iya anak nga si Isaac sa katumanan sang katuyuan sang Dios. Sila ang ginhalinan sang kaliwatan padulong sa Mesias, si Jesus. Kag ang ila katutom nagalandong kon paano iaman ang kaluwasan sang katawhan paagi sa gugma kag wala tupong nga kaayo sang Dios.—Genesis 22:1-18; Mateo 1:1, 2; Juan 3:16.

Ini nga mga sugilanon nagapakita kon ano ang ginapaabot sang Dios sa iya mga ginahigugma kag kon paano niya ginapabaloran ang kaayo. Indi ini opsyonal kundi importante sa Dios.

Ginasiling sang Biblia nga sa aton panahon, madamo ang “di-mapinasalamaton, di-mainunungon, wala sing kinaugali nga pagpalangga.” (2 Timoteo 3:1-3) Adlaw-adlaw makaatubang ka gid sina nga mga tawo. Pero indi ina rason nga indi ka magpakita sing kaayo sa iban. Ang mga Cristiano ginapahanumdom: “Indi magbalos sang malaut sa malaut kay bisan sin-o. Maghimo sang maayo nga mga butang sa itululok sang tanan nga tawo.”—Roma 12:17.

Makapanikasog kita nga mangin maalwan sa pagpakita sing kaayo. Ang Biblia nagasiling: “Ang tagsatagsa nga nagahigugma . . . may ihibalo tuhoy sa Dios,” kag ang isa ka paagi nga mapakita naton ang aton gugma amo ang pagkamainayuhon sa iban. (1 Juan 4:7; 1 Corinto 13:4) Huo, paagi sa pagpakita sing kaayo sa iban,  makilala pa gid naton ang Dios kag mangin malipayon pa gid kita. Si Jesus nagsiling sa iya Sermon sa Bukid: “Malipayon ang mainayuhon—kay makasapo sila sing kaayo. Malipayon ang matinlo sang tagipusuon—kay makita nila ang Dios.”—Mateo 5:7, 8, Young’s Literal Translation.

Binagbinaga ang halimbawa ni Aki, isa ka bataon nga asawa sa Japan nga may duha ka bata nga lalaki. Sang gulpi lang nga napatay ang iya iloy, nasubuan gid sia. Kon kaisa, kalain gid sang iya pamatyag amo nga nagapadoktor sia. Dayon, may isa ka pamilya nga nagsaylo sa ila lugar. Bag-o lang sila napatyan sang amay bangod sa aksidente kag nabilin sa iloy ang lima ka menor de edad nga kabataan. Naluoy gid si Aki sa pamilya amo nga nakig-abyan sia sa iloy kag sa kabataan. Paagi sa pagbulig sa pamilya—paghatag sing pagkaon, gutok na nila nga bayo, kag iban pa—naumpawan si Aki. Nabatyagan niya nga matuod ang ginasiling sang Biblia: “May kapin nga kalipay sa paghatag sangsa pagbaton.” (Binuhatan 20:35) Huo, ang pagpakita sing kaayo sa iban amo ang pinakamaayo nga himuon kon ginasubuan ka.

Indi magasto ang pagpakita sing kaayo. Wala man ini nagadepende sa imo ikasarang ukon kusog. Ang isa ka yuhum, mapinalanggaon nga pulong, pagbulig, gamay nga regalo, ukon bisan ang pagpauna lang sa iban sa pila, masami nga ginapabaloran. Kon indi ka sigurado sa imo ihambal ukon himuon sa isa ka kahimtangan, ihambal ukon himua ang maayo nga butang. Ang pamatan-on nga ginsambit sa umpisa sini nga artikulo natandog gid sa kaayo sang tigulang nga misyonero bisan pa indi ini eksperto sa ila lenguahe. Indi katingalahan nga ang isa sa mga ginapatuman sang Dios sa iya mga sumilimba amo ang “paghigugma sa kaayo”!—Miqueas 6:8, NW.

“Ang isa ka mainayuhon nga tinaga makapainit sa tatlo ka bulan nga tigtulugnaw.” Pareho sa ginapakita sining hulubaton sa Sidlangan, ang pagpakita sing kaayo bisan sa simple nga mga butang may daku nga epekto. Kon ginahimo ini nga may nagakaigo nga motibo, kag ginaupdan sang gugma sa Dios, makatandog ini sa tagipusuon sang ginapakitaan sing kaayo. Bisan pa daw wala ginaapresyar ang imo kaayo, indi buot silingon nga wala ini sing pulos. Ginapabaloran ini sang Dios. Ginapasalig kita sang Biblia nga kon magpakita kita sing kaayo sa iban, “nagapahulam” kita kay Jehova. (Hulubaton 19:17) Ngaa indi mangita sing kahigayunan nga magpakita sing kaayo sa iban?