“Ang Dios, suno sa iya gahom nga nagapanghikot sa aton, makahimo sing sobra pa kabugana labaw sa aton ginapangayo ukon ginahunahuna. Gani takus sia himayaon.”—Efeso 3:20, 21, Bag-ong Kalibutan nga Badbad.

“Karon sa iya nga sarang makahimo sono sa gahum nga nagapanghikot sa aton sing lakas kabugana labaw sa tanan nga aton ginapangayo ukon ginahunahuna, sa iya ang himaya.”—Efeso 3:20, 21, Ang Biblia sang Philippine Bible Society.

Ginpakita ni apostol Pablo ang iya pagsalig nga masarangan sang Dios nga sabton ang mga pangamuyo kag ihatag ang ginapangayo sang Iya mga sumilimba sa paagi nga abi nila indi posible. Ang iya mga sabat mahimo magsobra pa sa ila ginapaabot ukon ginalauman.

“Ang Dios, suno sa iya gahom nga nagapanghikot sa aton.” Ginasugid sa aton sa bersikulo 21 nga ining “Dios” amo si Jehova nga Dios. a Sa sini nga bersikulo, si Pablo nagsulat: “Gani takus sia himayaon paagi sa kongregasyon kag paagi kay Cristo Jesus.” (Juan 20:31) Dugang pa, mahatagan kita sang Dios sing gahom, ukon sang kusog, nga kinahanglan naton para mahimo ang iya kabubut-on.—Filipos 4:13.

Sa bersikulo 20, ginpatalupangod ni apostol Pablo ang parte sa espesyal nga ikasarang ni Jehova sa pagbulig sa Iya mga sumilimba. Parte sa ekspresyon nga gin-translate “ang Dios . . . makahimo,” ang isa ka reperensia nagsiling: “Ini nga bersikulo wala lang nagasiling nga ang Dios may ikasarang sa paghimo ukon posible nga himuon niya ini. Kundi may gahom sia nga himuon ini.” Indi pareho sa isa ka abyan nga gusto magbulig pero indi pirme makasarang, masarangan ni Jehova nga himuon kon ano ang kinahanglan para atipanon ang iya mga sumilimba kag sabton ang ila mga pangamuyo. Sia lamang ang persona nga wala sing limitasyon ang gahom kag awtoridad.—Isaias 40:26.

“Ang Dios . . . makahimo sing sobra pa kabugana labaw sa aton ginapangayo ukon ginahunahuna.” Indi lang bugana ukon “sobra pa kabugana” ang mahatag ni Jehova para sa iya mga sumilimba. Sobra pa sa sini ang mahimo niya. Mabuligan niya sila sa mga paagi nga lampas pa sangsa ginaimadyin nila ukon pakitaan niya sila sang sobrasobra nga kaalwan.

May matun-an pa gid kita sa ekspresyon nga “labaw sa aton ginapangayo ukon ginahunahuna.” Paagi sa pagsiling sang “labaw sa aton ginapangayo ukon ginahunahuna,” gusto sang apostol nga maintiendihan sang tanan nga Cristiano nga mabuligan sila sang Dios sa mga paagi nga labaw pa sa ila ginapaabot ukon ginalauman. Gin-translate sang New International Version nga Biblia ang una nga bahin sang bersikulo bilang: “Karon sa iya nga sarang makahimo sing sobra pa sangsa tanan nga ginapangayo ukon ginaimadyin naton.” Kon kaisa, ang mga Cristiano nagabatyag nga ang ila mga problema sobra ka daku ukon sobra ka komplikado solbaron. Posible nga wala sila nakahibalo kon ano ang ipangamuyo nila. Pero wala sing limitasyon ang ikasarang ni Jehova sa pag-intiende sang ila sitwasyon kag wala man sing limitasyon ang iya ikasarang sa pagbulig. Sa insakto nga tion, solbaron niya ang bisan ano nga problema, kag himuon niya ini sa paagi nga wala gid nila naimadyin ukon napensaran. (Job 42:2; Jeremias 32:17) Samtang wala pa, ginahatagan niya sila sang kusog para makabatas nga may kalipay!—Santiago 1:2, 3.

Ang sulat para sa mga taga-Efeso ginhimo ni apostol Pablo para sa mga Cristiano nga nagaistar sa siudad sang Efeso sa Asia Minor, nga bahin sang Turkey subong. Sa iya sulat, ginrekord ni Pablo ang iya pangamuyo para sa ila. (Efeso 3:14-21) Ginpangamuyo niya nga tinguhaan nila nga sundon ang mahigugmaon nga panghunahuna kag paggawi sang Cristo. Kay sa sina nga paagi, mas maintiendihan nila ang gugma sang Cristo. Dapat man ini himuon sang tanan nga mga Cristiano subong. Gintapos ni Pablo ang iya pangamuyo paagi sa pagdayaw sa Dios kag paghambal sang mga tinaga sa Efeso 3:20, 21.

Tan-awa ining malip-ot nga video para mahibaluan mo ang sumaryo sang sulat para sa mga taga-Efeso.