“Indi gid ninyo pagkabalak-i ang buas, kay ang buas may kaugalingon nga mga kabalaka. Ang tagsa ka adlaw may kaugalingon nga mga palaligban.”—Mateo 6:34, Bag-ong Kalibutan nga Badbad.

 “Indi kamo magpalibog parte sa buwas, kay ang buwas may kaugalingon nga palaligban. Indi kinahanglan nga dugangan pa ninyo ang palaligban nga nagaabot sa kada adlaw.”—Mateo 6:34, Ang Pulong sang Dios.

 Si Jesus ang naghambal sini, kag ginpasalig niya ang mga nagapamati sa iya nga indi nila dapat pagkabalak-an sing sobra, ukon pagpaligban sing sobra, ang mga problema nga wala pa matabo. Kundi magpokus lamang sa mga problema para sa sina nga adlaw.

 Indi buot silingon ni Jesus nga likawan na naton ang pagpamensar parte sa buas ukon pagplano parte sa palaabuton. (Hulubaton 21:5) Ginabuligan lang niya kita nga indi magkabalaka ukon magpalibog sing sobra parte sa kon ano ang mahimo matabo buas. Kon kabalak-an naton ini nga mga butang, madula ang aton kalipay kag indi na kita makapokus sa mga dapat naton himuon. Indi naton masolbar ang mga problema nga wala pa matabo bisan pa kabalak-an naton ini subong. Isa pa, ang aton mga ginakabalak-an pirme man nga wala nagakatabo ukon indi gid pareho kalala sangsa ginaimadyin naton.

 Ining ginsiling ni Jesus bahin sang iya bantog nga Sermon sa Bukid, nga mabasa sa Mateo kapitulo 5-7. Sa iya sermon, ginpaathag ni Jesus nga ang sobra nga pagkabalaka indi makapaayo ukon makapalawig sang aton kabuhi. (Mateo 6:27) Nagsiling man sia nga kon unahon naton ang Dios sa aton kabuhi, indi kita dapat magkabalaka sing sobra parte sa buas. Ginaatipan sang Dios ang mga tanom kag sapat, gani atipanon man niya ang mga nagaalagad sa iya.—Mateo 6:25, 26, 28-33.