Երեմիա 2։1-37
2 Եհովան ասաց ինձ.
2 «Գնա և Երուսաղեմին հայտարարիր. «Ահա թե ինչ է ասում Եհովան.
«Ես լավ հիշում եմ, թե որքան նվիրված էիր ինձ* երիտասարդ ժամանակ,+Թե որքան էիր ինձ սիրում, երբ նշանված էինք,*+Թե ինչպես էիր քայլում իմ հետևից անապատում,Որտեղ սերմ չի ցանվում:+
3 Իսրայելը սուրբ էր Եհովայի համար,+ նրա բերքի առաջին պտուղն էր:
Ովքեր փորձում էին խժռել Իսրայելին, մեղավոր էին դառնում,Աղետ էր գալիս նրանց վրա»»,– ասում է Եհովան»:+
4 Լսե՛ք Եհովայի խոսքը, ո՛վ Հակոբի սերունդներ,Եվ դո՛ւք, ո՛վ Իսրայելի բոլոր տոհմեր:
5 Եհովան ասում է.
«Ձեր նախահայրերն ի՞նչ սխալ բան գտան իմ մեջ,+Որ այդքան հեռացան ինձանից,Պաշտեցին փուչ կուռքերի,+ և իրենք էլ փուչ դարձան:+
6 Նրանք չհարցրին. «Ո՞ւր է Եհովան՝Նա, ով հանեց մեզ Եգիպտոսից, +Ով առաջնորդեց մեզ անապատում՝Ամայի ու խորշերով լի երկրում,+Երաշտի+ ու թանձր խավարի երկրում,Որտեղով ոչ ոք չի անցնում,Եվ որտեղ ոչ մի մարդ չի բնակվում»:
7 Ես ձեզ պտղատու այգիների երկիր բերեցի,Որ ուտեք դրանց պտղից, վայելեք դրանց բարիքները:+
Բայց դուք եկաք ու պղծեցիք իմ երկիրըԵվ իմ սեփականությունը նողկալի բան դարձրիք:+
8 Քահանաները չհարցրին. «Ո՞ւր է Եհովան»:+
Ովքեր պետք է սովորեցնեին Օրենքը, չէին ճանաչում ինձ:
Հովիվները իմ դեմ դուրս եկան,+Մարգարեները Բահաղի անունից մարգարեացան+Եվ պաշտեցին աստվածների, որոնցից օգուտ չկա:
9 Ուստի ես շարունակելու եմ մեղադրանքներ ներկայացնել ձեր դեմ,+– ասում է Եհովան,–Եվ ձեր որդիների որդիների դեմ:
10 Անցեք Կիտիմի+ ափամերձ տարածքները* ու նայեք:
Մարդ ուղարկեք Կեդար+ և լավ մտածեք.
Նման բան երբևէ տեղի ունեցե՞լ է:
11 Որևէ ազգ երբևէ փոխե՞լ է իր աստվածներին այն բաների հետ, որոնք իրականում աստվածներ չեն:
Բայց իմ ժողովուրդը իմ փառքը փոխեց անօգուտ բանի հետ:+
12 Ապշահար նայիր, ո՛վ երկինք,Սարսափից դողա,– ասում է Եհովան,–
13 Որովհետև իմ ժողովուրդը երկու չար բան է արել.
Լքել է ինձ՝ կենսաբեր ջրի աղբյուրիս,+Եվ ջրհորներ է փորել,* որոնք ճեղքված ենՈւ չեն կարող ջուրը պահել:
14 Մի՞թե Իսրայելը ծառա է կամ տիրոջ տանը ծնված ստրուկ:
Ինչո՞ւ նա կողոպտիչների ավարը դարձավ:
15 Առյուծները նրա վրա մռնչում են,+Բարձր ձայն արձակում:
Նրանք երկիրը զարհուրելի տեսարան են դարձրել.
Քաղաքներն այրվում են, և այնտեղ բնակվող չկա:
16 Նոֆի*+ ու Տափնասի+ բնակիչները ճաղատացնում են գլուխդ:
17 Մի՞թե այս ամենը չբերեցիր քեզ վրա՝Լքելով քո Աստված Եհովային,+Երբ նա ճանապարհին առաջնորդում էր քեզ:
18 Հիմա ինչո՞ւ ես ուզում գնալ Եգիպտոս+Եվ խմել Սիորի* ջրերը:
Կամ ինչո՞ւ ես ուզում գնալ Ասորեստան+Եվ Եփրատի* ջրերը խմել:
19 Քո չարությունը պետք է խրատի քեզ,Եվ քո անհավատարմությունը պետք է նախատի քեզ:
Իմացիր ու հասկացիր, թե որքան վատ ու որքան դառնալից է+Քո Աստված Եհովային թողնելը:
Դու վախ* չունես իմ հանդեպ,+– ասում է Գերիշխան Տերը՝ Զորքերի տեր Եհովան:–
20 Ես քո լուծը վաղուց կոտրել եմ+Ու կապանքներդ՝ կտրել:
Բայց դու ասացիր՝ «Չեմ ծառայելու»,Եվ ամեն բարձր բլրի վրա ու ամեն սաղարթախիտ ծառի տակ+Փռվում էիր ու մարմնավաճառությամբ զբաղվում:+
21 Ես քեզ տնկել էի որպես կարմիր խաղողի ընտիր վազ,+ որը մաքուր սերմից է աճել:
Այդ ինչպե՞ս փոխվեցիր ու դարձար ուրիշ խաղողենու վայրի ընձյուղ:+
22 Անգամ եթե սոդայով լվացվես ու շատ մոխրաջուր* օգտագործես,Միևնույն է, մեղքիդ պատճառով անմաքուր կլինես իմ աչքին,+– ասում է Գերիշխան Տեր Եհովան:–
23 Ինչպե՞ս կարող ես ասել. «Ես չեմ պղծվել,Բահաղներին չեմ պաշտել»:
Նայիր հովտում քո արած գործերին,Մտածիր, թե ինչ ես արել:
Դու ասես արագավազ ուղտ* լինես,Որ աննպատակ դեսուդեն է վազում,
24 Անապատին սովոր մի վայրի էշ,Որը կրքով բորբոքված՝ հոտոտում է, որ արու գտնի:
Ո՞վ կարող է սանձել նրան, երբ գալիս է նրա զուգավորման ժամանակը:
Բոլոր նրան փնտրողները չեն հասցնի հոգնել.
Իր զուգավորման ժամանակ* կգտնեն նրան:
25 Զգույշ եղիր, որ չբոբիկանաս,Եվ կոկորդդ չչորանա:
Բայց դու ասացիր. «Անհնար է.+
Ես սիրահարվել եմ օտարականներին*+Ու նրանց եմ պաշտելու»:+
26 Ինչպես որ գողն է խայտառակ լինում, երբ բռնվում է,Այնպես էլ խայտառակվել է Իսրայելը՝Ողջ ժողովուրդը, նրա թագավորներն ու իշխանները,Քահանաներն ու մարգարեները:+
27 Նրանք ծառին ասում են՝ «Դու իմ հայրն ես»,+Եվ քարին՝ «Դու ես ծնել ինձ»,Իսկ ինձ թիկունք են դարձրել:+
Բայց երբ աղետ գա, նրանք կասեն.
«Արի՛, փրկի՛ր մեզ»:+
28 Ո՞ւր են քո աստվածները, որ պատրաստել ես:+
Թող նրանք օգնության հասնեն, եթե կարող են փրկել քեզ աղետի ժամանակ.
Չէ՞ որ քո աստվածները քաղաքներիդ չափ շատ են դարձել, ո՛վ Հուդա:+
29 Ինչո՞ւ եք շարունակում վիճել ինձ հետ:
Ինչո՞ւ եք բոլորդ ըմբոստացել իմ դեմ,+– ասում է Եհովան:–
30 Ի՞նչ օգուտ, որ պատժեցի ձեր որդիներին.+
Նրանք չխրատվեցին:+
Գազազած առյուծի նման՝Ձեր սուրը խժռեց ձեր մարգարեներին:+
31 Ի՛մ ժողովուրդ, ականջ դիր Եհովայի խոսքին:
Մի՞թե ես Իսրայելի համար անապատ եմ դարձելԿամ ճնշող խավարի երկիր:
Ինչո՞ւ իմ ժողովուրդն ասաց. «Ուր ուզում ենք, այնտեղ էլ գնում ենք:
Մենք այլևս չենք գա քեզ մոտ»:+
32 Մի՞թե կույս աղջիկը կմոռանա իր զարդարանքները,Կամ հարսնացուն՝ իր լանջագեղ գոտին:*
Մինչդեռ իմ ժողովուրդը անհաշիվ օրեր է, ինչ մոռացել է ինձ:+
33 Ո՛վ կին, որքա՜ն հմտորեն ես սիրեկաններ փնտրում,Դու չարություն գործելու վարպետ ես դարձել:+
34 Հագուստիդ փեշին անմեղ աղքատների արյան հետքեր կան,+Թեև ես չեմ տեսել, որ նրանք ներխուժեն քո տուն:
Հագուստիդ փեշը արնաշաղախ է:+
35 Բայց դու ասում ես՝ «Ես անմեղ եմ,Նա այլևս չի բարկանում ինձ վրա»:
Ես դատաստան եմ տեսնելու քո հանդեպ,Քանի որ ասում ես. «Ես մեղք չեմ գործել»:
36 Ինչո՞ւ ես քո փոփոխամտությանը մատների արանքով նայում:
Դու Եգիպտոսի պատճառով կամաչես,+Ինչպես որ Ասորեստանի պատճառով ամաչեցիր:+
37 Ուստի դու, ձեռքերդ գլխիդ դրած, կգնաս,+Որովհետև Եհովան մերժել է նրանց, ում դու վստահում ես:
Նրանք քեզ չեն օգնի»:
Ծանոթագրություններ
^ Այս գլխի որոշ համարներում Աստված իր ժողովրդին դիմում է որպես կնոջ:
^ Կամ՝ «քո հավատարիմ սերը»:
^ Կամ՝ «կղզիները»:
^ Կամ՝ «տաշելով փորել», հավանաբար ժայռից:
^ Կամ՝ «Մեմփիսի»:
^ Նեղոսի վտակներից մեկը:
^ Բռց.՝ «Գետի»:
^ Բառարանում տես «Աստվածավախություն»:
^ Կամ՝ «օճառ»:
^ Այսինքն՝ էգ ուղտ:
^ Բռց.՝ «Իր ամսին»:
^ Կամ՝ «օտար աստվածներին»:
^ Զարդարանք, որը հարսը կրում էր իր հարսանիքի օրը:
