Ծննդոց 2։1-25

  • Աստված հանգստանում է յոթերորդ օրը (1-3)

  • Եհովա Աստված՝ երկինքն ու երկիրը Արարողը (4)

  • Տղամարդն ու կինը՝ Եդեմի պարտեզում (5-25)

    • Մարդու կազմավորումը հողից (7)

    • Բարին ու չարը որոշելու արգելված ծառը (15-17)

    • Կնոջ արարումը (18-25)

2  Այսպիսով՝ ավարտին հասավ երկնքի, երկրի և դրանցում եղող ամեն բանի* արարումը:+  Նախքան յոթերորդ օրը Աստված ավարտեց այն աշխատանքը, որ անում էր, և յոթերորդ օրը սկսեց հանգստանալ+ իր արած ողջ աշխատանքից:*  Աստված օրհնեց յոթերորդ օրը և այն սուրբ հայտարարեց, որովհետև այդ օրը սկսեց հանգստանալ իր ողջ ստեղծագործ աշխատանքից, որ արել էր իր նպատակի համաձայն:  Սա է պատմությունը այն ժամանակահատվածի, երբ ստեղծվեցին երկինքն ու երկիրը՝+ այն օրվա, երբ Եհովա* Աստված արարեց դրանք:  Երկրի վրա դեռ չկային թփեր և այլ բուսականություն. Եհովա Աստված երկրի վրա անձրև չէր բերել, և մարդ չկար, որ հողը մշակեր:  Բայց երկրից գոլորշի էր բարձրանում և խոնավացնում էր երկրի ողջ մակերեսը:  Եհովա Աստված հողից+ կազմավորեց մարդուն ու նրա քթանցքերի մեջ կյանքի շունչ+ փչեց, և մարդը կենդանի էակ* դարձավ:+  Եհովա Աստված Եդեմում՝+ արևելյան կողմում, մի պարտեզ տնկեց և իր ստեղծած մարդուն+ բնակեցրեց այնտեղ:  Եհովա Աստված հողից աճեցրեց ամեն ծառ՝ գեղեցիկ տեսք ունեցող և ուտելու լավ պտուղներ տվող: Բացի այդ՝ նա պարտեզի մեջտեղում աճեցրեց կյանքի ծառը,+ ինչպես նաև բարին ու չարը որոշելու ծառը:*+ 10  Եդեմից մի գետ էր դուրս գալիս ու ջրում պարտեզը և այնտեղից բաժանվում էր չորս ճյուղի: 11  Առաջինի անունը Փիսոն է: Այն եզերում է Եվիլայի ողջ երկիրը, որտեղ ոսկի կա: 12  Այդ երկրի ոսկին լավն է: Այնտեղ նաև անուշահոտ խեժ* և եղնգնաքար* կա: 13  Երկրորդի անունը Գեհոն է: Այդ գետը եզերում է Քուշի ողջ երկիրը: 14  Երրորդի անունը Տիգրիս*+ է: Այն հոսում է Ասորեստանից+ արևելք ընկած տարածքով: Իսկ չորրորդ գետը Եփրատն+ է: 15  Եհովա Աստված մարդուն բնակեցրեց Եդեմի պարտեզում, որ նա մշակի ու խնամի այն:+ 16  Եհովա Աստված նաև այսպիսի պատվեր տվեց մարդուն. «Պարտեզի բոլոր ծառերից կարող ես ուտել,+ ինչքան ուզում ես, 17  բայց բարին ու չարը որոշելու ծառից* չուտե՛ս, քանի որ այն օրը, երբ դրանից ուտես, անշուշտ կմեռնես»:+ 18  Հետո Եհովա Աստված ասաց. «Լավ չէ, որ մարդը մենակ մնա: Նրա համար իրեն համապատասխան* մի օգնական ստեղծեմ»:+ 19  Եհովա Աստված, որ հողից ստեղծել* էր բոլոր վայրի կենդանիներին ու երկնքի բոլոր թևավոր արարածներին, սկսեց նրանց բերել մարդու մոտ, որ տեսնի, թե նա ինչ անուն կտա ամեն մեկին: Եվ ինչ անուն որ մարդը տալիս էր յուրաքանչյուր կենդանի արարածի,* դա էլ լինում էր նրա անունը:+ 20  Այսպիսով՝ մարդը անուններ տվեց բոլոր ընտանի կենդանիներին, երկնքի թևավոր արարածներին և բոլոր վայրի կենդանիներին: Այդ ժամանակ մարդը իրեն համապատասխան ոչ մի օգնական չուներ: 21  Ուստի Եհովա Աստված խոր քուն բերեց մարդու վրա ու, մինչ նա քնած էր, վերցրեց նրա կողոսկրերից մեկը և փակեց այդ մասը: 22  Եհովա Աստված մարդուց վերցրած կողոսկրից կին ստեղծեց* ու նրան բերեց մարդու մոտ:+ 23  Այդ ժամանակ մարդն ասաց. «Ահա վերջապես ոսկոր՝ իմ ոսկրից,Ահա մարմին՝ իմ մարմնից: Նա կին* է կոչվելու,Քանի որ մարդուց է վերցված»:+ 24  Դրա համար էլ տղամարդը կթողնի իր հորն ու մորը և կմիանա իր կնոջը,* և նրանք մեկ մարմին կդառնան:+ 25  Երկուսն էլ՝ թե՛ տղամարդը, թե՛ կինը, մերկ էին,+ բայց չէին ամաչում:

Ծանոթագրություններ

Բռց.՝ «դրանց ողջ զորքի»:
Կամ՝ «դադար տվեց իր ողջ ստեղծագործ աշխատանքին»:
Առաջին անգամ այստեղ է հանդիպում Աստծու անձնանունը՝ יהוה (ՅՀՎՀ): Տես հավելված Ա4:
Կամ՝ «հոգի», «անձ»: Եբր.՝ նեֆեշ, որը բառացի նշանակում է «շնչավոր արարած»: Բառարանում տես «Հոգի»:
Բռց.՝ «բարու և չարի գիտության ծառը»: Այս ծառը խորհրդանշում էր մարդկանց համար բարու և չարի չափանիշներ սահմանելու Աստծու իրավունքը:
Կամ՝ «քարախունկ»:
Կամ՝ «օնիքս»:
Բռց.՝ «Հիդդեկել»:
Բռց.՝ «բարու և չարի գիտության ծառից»:
Կամ՝ «լրացնող»:
Կամ՝ «ստեղծում»:
Կամ՝ «հոգու»:
Բռց.՝ «շինեց»:
Բռց.՝ «կինմարդ»: Եբր.-ում «մարդ» և «կին» բառերը շատ նման են:
Կամ՝ «միշտ կմնա իր կնոջ հետ»: Եբր. բառը նշանակում է «ամուր կպչել, ասես սոսնձով»: