Հոբ 14։1-22

  • Հոբը շարունակում է իր պատասխանը (1-22)

    • Մարդու կյանքը կարճատև է և նեղություններով լի (1)

    • «Նույնիսկ ծառի համար հույս կա» (7)

    • «Երանի՜ թե գերեզմանում ինձ ծածկեիր» (13)

    • «Եթե մարդը մահանա, կարո՞ղ է կրկին ապրել» (14)

    • Աստված կկարոտի իր ձեռքի գործին (15)

14  «Կնոջից ծնված մարդու կյանքը կարճատև է,+Նեղություններով լի է:+   Ծաղկի պես նա ծլում է, հետո՝ թառամում:*+ Նա ստվերի պես անցնում-գնում է ու անհետանում:+   Այդուհանդերձ, դու հայացքդ նրա վրա ես կենտրոնացրել,Նրան* տանում ես դատարան, որ դատավեճի բռնվես նրա հետ:+   Մի՞թե անմաքուրից կարող է մաքուր մարդ ծնվել:+ Անշուշտ ո՛չ:   Նրա կյանքի տևողությունը սահմանափակ է,Եվ նրա ամիսների քանակը քո ձեռքում է: Դու սահման ես դրել նրա համար, որից չի կարող անցնել:+   Հայացքդ թեքիր նրանից, որ հանգիստ առնի,Մինչև որ վարձու աշխատողի պես իր օրվա ավարտին հասնի:+   Նույնիսկ ծառի համար հույս կա: Եթե այն կտրվի, դարձյալ շիվեր կտա,Եվ դրա ոստերը կշարունակեն աճել-մեծանալ:   Թե հողի տակ դրա արմատը ծերանա,Թե հողի մեջ դրա բունը չորանա,   Ջրի հոտից անգամ շիվեր կտաԵվ նորելուկ ծառի պես՝ ճյուղեր կարձակի: 10  Մինչդեռ մարդը մեռնում է, և նրա ուժը հօդս է ցնդում,Իր շունչը փչում է և այլևս չի լինում:*+ 11  Ծովի ջրերն անհետանում են,Գետը ծանծաղանում և չորանում է: 12  Այդպես էլ մարդիկ պառկում են ու վեր չեն կենում:+ Քանի դեռ երկինքը կա, նրանք չեն արթնանաԵվ իրենց քնից վեր չեն կենա:+ 13  Երանի՜ թե գերեզմանում* ինձ ծածկեիր,+Մինչև քո բարկության անցնելը ինձ թաքցնեիր,Ինձ համար ժամանակ սահմանեիր ու նորից հիշեիր:+ 14  Եթե մարդը մահանա, կարո՞ղ է կրկին ապրել:+ Իմ ստրկության* բոլոր օրերում կսպասեմ,Մինչև որ ազատագրվեմ:+ 15  Դու կկանչես, ու ես կպատասխանեմ քեզ,+Քո ձեռքի գործին դու կկարոտես: 16  Բայց հիմա իմ ամեն մի քայլը դու հաշվում ես,Միայն մեղք ես փնտրում իմ մեջ: 17  Անօրենությունս պահում ես՝ քսակի մեջ կնքելով,Հանցանքս պահպանում ես՝ սոսնձով այն փակելով: 18  Ինչպես որ լեռն է տապալվում, փլուզվում,Եվ ժայռը տեղահան լինում, 19  Ինչպես ջրից քարերն են մաշվում,Եվ հեղեղներից երկրի հողն է քշվում-տարվում,Այդպես էլ դու մահկանացու մարդու հույսն ես կործանում: 20  Այնքան ես նրան ճնշում, մինչև որ կորչում է գնում:+ Կերպարանափոխում ես նրան և գերեզման ուղարկում: 21  Նրա որդիները պատվի են արժանանում, բայց նա այդ մասին չի իմանում,Աննշան մարդիկ են դառնում, բայց նա տեղյակ չի լինում:+ 22  Միայն իր կենդանության ժամանակ է ցավ զգում,Միայն ողջ լինելիս է վիշտ ապրում»:

Ծանոթագրություններ

Կամ հնարավոր է՝ «կտրվում»:
Բռց.՝ «Ինձ»:
Բռց.՝ «և ո՞ւր է նա»:
Եբր.՝ շեոլ: Բառարանում տես «Գերեզման»:
Կամ՝ «հարկադիր աշխատանքի»: Այլաբանական ակնարկ է մահվան ստրուկը դառնալուն: