Prédikarinn 9:1–18
9 Ég leiddi hugann að öllu þessu og komst að þeirri niðurstöðu að hinir réttlátu og hinir vitru og það sem þeir gera er í höndum hins sanna Guðs.+ Menn vita ekki af kærleikanum og hatrinu sem var fyrir þeirra dag.
2 Hið sama bíður allra manna,+ réttlátra og illra,+ góðra manna, hreinna og óhreinna, þeirra sem fórna og þeirra sem fórna ekki. Eins fer fyrir góðum manni og syndara, þeim sem sver eið og þeim sem fer varlega í að sverja.
3 Þetta er eitt af því dapurlega sem gerist undir sólinni: Þar sem hið sama bíður allra+ eru hjörtu mannanna full af illsku. Brjálæði býr í hjörtum þeirra alla ævi og síðan deyja þeir!*
4 Meðan menn lifa er von. Lifandi hundur er betur settur en dautt ljón.+
5 Þeir sem lifa vita að þeir munu deyja+ en hinir dánu vita ekki neitt+ og fá engin laun framar því að enginn man lengur eftir þeim.+
6 Ást þeirra, hatur og öfund er horfin og þeir eiga ekki lengur neinn þátt í því sem gerist undir sólinni.+
7 Borðaðu mat þinn með ánægju og drekktu vín með glöðu hjarta+ því að hinn sanni Guð er ánægður með það sem þú gerir.+
8 Gakktu alltaf í hvítum fötum* og sparaðu ekki olíuna á höfuðið.+
9 Njóttu lífsins með konu þinni, sem þú elskar,+ alla þína hverfulu* ævi sem Guð hefur gefið þér undir sólinni, alla þína innantómu daga, því að það er hlutskipti þitt í lífinu og launin fyrir strit þitt og erfiði undir sólinni.+
10 Allt sem þú getur gert skaltu gera af öllu afli því að í gröfinni,* þangað sem þú ferð, er hvorki starfsemi, áform, þekking né viska.+
11 Ég hef séð annað undir sólinni, að hinir fljótu sigra ekki alltaf í hlaupinu né kapparnir í stríðinu,+ né eiga hinir vitru alltaf mat eða hinir gáfuðu auðinn,+ og menntamennirnir njóta ekki alltaf velgengni+ því að tími og tilviljun mætir* þeim öllum.
12 Maðurinn veit ekki hvenær tími hans er á enda.+ Eins og fiskurinn festist í hættulegu netinu og fuglar í gildru, þannig festast mennirnir í snöru á ógæfutíma þegar hann kemur skyndilega yfir þá.
13 Ég sá einnig undir sólinni dæmi um visku, og mér fannst það merkilegt:
14 Í lítilli borg bjuggu fáeinir menn. Voldugur konungur réðst á borgina, umkringdi hana og reisti mikil árásarvirki.
15 Í borginni bjó fátækur en vitur maður og hann bjargaði henni með visku sinni. En enginn mundi eftir þessum fátæka manni.+
16 Ég hugsaði með mér: „Viska er betri en afl+ en viska fátæks manns er samt fyrirlitin og enginn gefur gaum að orðum hans.“+
17 Betra er að hlusta á hæglát orð hins vitra en hróp manns sem ríkir meðal heimskingja.
18 Viska er betri en vopn en einn syndari getur valdið miklu tjóni.+
Neðanmáls
^ Orðrétt „síðan liggur leiðin til hinna dánu“.
^ Það er, ekki í sorgarbúningi heldur ljósum fötum sem vitna um gleði.
^ Eða „tilgangslausu“.
^ Á hebr. Sheol, það er, sameiginleg gröf mannkyns. Sjá orðaskýringar.
^ Eða „óvæntir atburðir mæta“.
