Jesaja 32:1–20

  • Konungur og höfðingjar stjórna með réttlæti (1–8)

  • Viðvörun til sjálfumglaðra kvenna (9–14)

  • Blessun þegar Guð úthellir anda sínum (15–20)

32  Konungur+ mun ríkja með réttlæti+og höfðingjar stjórna með réttvísi.   Hver og einn verður eins og skjól fyrir vindiog skýli* í slagviðri,eins og lækir í vatnslausu landi,+eins og skuggi af stórum hamri í skrælnuðu landi.   Þá verða augu hinna sjáandi ekki lengur límd afturog eyru þeirra sem heyra munu hlusta.   Hjörtu hinna fljótfæru gefa þekkingunni gaumog stamandi tunga talar reiprennandi og skýrt.+   Heimskinginn kallast ekki lengur örláturog siðspilltur maður verður ekki talinn göfugmenni.   Heimskinginn fer með tómt þvaðurog upphugsar illt í hjarta sínu+til að ýta undir fráhvarf* og mæla gegn Jehóva með þrjósku. Hann lætur svangan mann hungraog neitar þyrstum um vatn að drekka.   Ráðagerðir hins siðspillta eru illar,+hann ýtir undir blygðunarlausa hegðuntil að brjóta hinn bágstadda niður með lygum+þó að hann fari með rétt mál.   En örlátur maður hefur unun af að gefaog heldur sig við það sem er göfugt.*   „Þið sjálfumglöðu konur, standið upp og hlustið á mig! Þið áhyggjulausu dætur,+ gefið gaum að því sem ég segi! 10  Eftir rúmt ár munuð þið sem eruð áhyggjulausar skjálfaþví að vínuppskerutíminn líður án þess að nokkuð hafi verið tínt.+ 11  Skelfist, sjálfumglöðu konur! Skjálfið, þið sem eruð áhyggjulausar! Klæðið ykkur úrog bindið hærusekk um mjaðmirnar.+ 12  Berjið ykkur á brjóst og kveiniðyfir unaðslegum ökrunum og frjósömum vínviðnum. 13  Þyrnar og þistlar munu þekja land þjóðar minnar,þeir hylja öll hús þar sem gleðin ríkti,já, borg fagnaðarins.+ 14  Víggirtur turninn er yfirgefinn,iðandi borgin liggur í eyði.+ Ófel+ og varðturninn verða auðn um alla framtíð,villiösnum til ánægju,beitiland handa búfé,+ 15  þar til Guð úthellir anda sínum yfir okkur,+óbyggðirnar verða að aldingarðiog aldingarðurinn er álitinn skógur.+ 16  Þá mun réttvísin setjast að í óbyggðunumog réttlætið búa í aldingarðinum.+ 17  Ósvikið réttlæti skapar frið+og ávöxtur réttlætisins verður varanlegt öryggi og ró.+ 18  Fólk mitt mun búa í friðsælu landi,í öruggu húsnæði og á kyrrlátum hvíldarstöðum.+ 19  En skógurinn fellur fyrir hagliog borgin verður jöfnuð við jörðu. 20  Þið sem sáið við öll vötn eruð hamingjusöm,þið sem hleypið út nautinu og asnanum.“+

Neðanmáls

Eða „athvarf“.
Eða „sýna óvirðingu“.
Eða „og gefur stöðugt af örlæti“.