1. Á uppskerutíma við erum

sem upphefð er einstæð og merk.

Sjá, akrarnir eru svo hvítir,

við áköf því vinnum Guðs verk.

Mér fyrirmynd frábær er Kristur,

tók forystu akrinum á.

Það gleður og heiðrar mig hverja stund

er held út að uppskera’ og sá.

2. Af elsku til Guðs og til grannans

við greikkum í starfinu spor.

Fyrst endirinn nálgast nú óðum

á akrinum sýnum við þor.

Það verk okkur veitir þá gleði

að vera Guðs samverkamenn.

Af þrautseigju boðum því boðskap Guðs,

hans blessunar njótum við enn.