Í Biblíunni er ekki minnst á reykingar a eða annars konar notkun tóbaks. Hins vegar er þar að finna meginreglur sem sýna að óheilbrigðar og óhreinar venjur eru ekki Guði þóknanlegar. Það er því synd að reykja.

•   Virðing fyrir lífinu. „Guð ... gefur öllum líf og anda og alla hluti.“ (Postulasagan 17:24, 25) Þar sem lífið er gjöf frá Guði ættum við ekki að gera neitt sem gæti stytt líf okkar, eins og að reykja. Reykingar eru ein af aðal orsökum dauða í heiminum sem hægt væri að koma í veg fyrir.

•   Kærleikur til náungans. „Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig.“ (Matteus 22:39) Það er ekki kærleiksríkt að reykja í návist annarra. Þeir sem þurfa reglulega að vera innan um þá sem reykja eru í meiri hættu að fá suma þeirra sjúkdóma sem reykingafólk fær gjarnan.

•   Við ættum að vera heilög. „Bjóðið fram sjálf ykkur að lifandi, heilagri, Guði þóknanlegri fórn“ (Rómverjabréfið 12:1) „Hreinsum okkur af allri saurgun á líkama og sál og fullkomnum helgun okkar í guðsótta.“ (2. Korintubréf 7:1) Reykingar eru ónáttúrulegar og samræmast ekki því að vera heilagur, eða hreinn, vegna þess að þeir sem reykja skaða líkama sinn með eitri.

 Biblían minnist ekki á maríjúana (einnig þekkt sem gras) eða sambærileg vímuefni. En hún hefur að geyma meginreglur sem útiloka notkun ávinabindandi efna til að komast í vímu. Auk fyrrgreindra meginreglna á eftirfarandi einnig við:

•   Við ættum að hafa stjórn á huga okkar. „Elska skalt þú Drottin, Guð þinn, af ... öllum huga þínum.“ (Matteus 22:37, 38) „Verið vakandi.“ (1. Pétursbréf 1:13) Sá sem notar vímuefni getur ekki haft fulla stjórn á huga sínum og margir verða háðir þeim. Hugur þeirra er upptekinn af að ná í vímuefni og neyta þeirra frekar en af uppbyggjandi hugsunum. – Filippíbréfið 4:8.

•   Við eigum að hlýða yfirvöldum: „Minn þau á að lúta ... yfirvöldum“ (Títusarbréfið 3:1) Víða um lönd gilda strangar reglur um notkun ávanabindandi efna. Við eigum að hlýða yfirvöldum ef við viljum þóknast Guði. – Rómverjabréfið 13:1.