MASALAHÉ: Akèh pemimpin politik lan agama sing ora setuju karo isiné Alkitab. Kerep-kerepé, wong-wong kuwi nggunakké kuwasané kanggo nglarang wong-wong nduwèni, nyétak, utawa nerjemahké Alkitab. Gatèkna conto-conto iki:

• Taun 167 SM: Keturunané Seleukus sing jenengé Raja Antiokhus Epifanes meksa wong-wong Yahudi mèlu agamané wong Yunani, lan ngongkon kabèh kitab Ibrani disingkirké. Ahli sejarah sing jenengé Heinrich Graetz kandha nèk para pejabaté Antiokhus Epifanes ”saben ngerti ana gulungan Taurat langsung disuwèk lan diobong. Wong-wong sing péngin éntuk panglipur lan kekuwatan saka Taurat dipatèni”.

• Abad Pertengahan: Ana pemimpin agama Katolik sing ora seneng wektu wong-wong biasa martakké ajarané Alkitab, dudu ajaran Katolik. Wong-wong sing nduwé Alkitab sakliyané kitab Jabur ing basa Latin dianggep wong sing nglawan geréja Katolik. Ana majelis geréja sing ngongkon anthèk-anthèké supaya ”tenanan nggolèki wong-wong sing dianggep nglawan geréja Katolik . . . nganggo cara ngglédhah omah-omah lan kamar-kamar rahasia sing dicurigai. . . . Omah sing konangan dinggo ndhelik wong-wong mau dirusak”.

Nèk Alkitab isa disingkirké, sabdané Gusti Allah ora ana nganti saiki.

PERJUANGANÉ ALKITAB: Raja Antiokhus terus ngupaya nyingkirké Alkitab ing Israèl, ning ana wong-wong Yahudi sing manggon ing negara-negara liya. Nurut para sarjana, ing abad kapisan Masèhi, ana luwih saka 60 persèn wong Yahudi sing ora manggon ing Israèl. Ing negara-negara kuwi, wong-wong Yahudi nyimpen Alkitab ing sinagoga. Kitab-kitab kuwi padha karo sing digunakké wong-wong saiki, klebu wong Kristen.​—Lelakoné Para Rasul 15:21.

Ing abad pertengahan, wong-wong sing percaya karo Alkitab wani ngadhepi aniaya sarta terus nerjemahké lan nyalin Alkitab. Sakdurungé mesin cétak ditemokké ing abad 15, ana bagéan-bagéan Alkitab sing mbokmenawa wis diterjemahké ing 33 basa. Bar kuwi, cacahé Alkitab sing digawé lan basa sing dinggo nerjemahké saya suwé saya akèh.

HASILÉ: Senajan arep disingkirké karo para raja lan pemimpin agama, Alkitab malah dadi buku sing paling akèh disebarké lan diterjemahké. Ana negara-negara sing basané nggunakké tembung-tembung saka Alkitab, lan nganggo pathokan-pathokané Alkitab kanggo nggawé hukum ing negara kuwi. Alkitab uga isa nylametké wong-wong.