اللانىڭ رازىلىعى ٷشىن دۇعا قىلىڭىز
جاراتۋشىنىڭ ادامدارعا بەرگەن عاجاپ سيى — دۇعا. دۇعا ارقىلى ولار جاراتۋشىمەن تىلدەسەدى، ىشتەرىندە بۇعىپ جاتقان وي-سەزىمدەرىن ايتادى. ٴداۋىت پايعامبار جاراتقانىنا: «سەن دۇعالاردى تىڭدايسىڭ؛ وزىڭە ٴمىناجات ەتۋگە ٵرتۇرلى ادام كەلەدى»،— دەپ دۇعا قىلعان (ٴزابۇر 65:2). ال دۇعامىز قابىل بولۋ ٷشىن، قۇدايدىڭ نەسىبەسىن الۋ ٷشىن نە ىستەۋ كەرەك؟
كىشىرەيىپ، شىن جۇرەكتەن دۇعا قىلىڭىز
دۇعا قىلعاندا جۇرەك سىرلارىڭىزدى ٶز سوزىڭىزبەن اقتارىپ ايتىڭىز (ٴزابۇر 62:8). اللا تاعالا ٴبىزدىڭ ٴبىر دۇعانى قايتالاپ ايتا بەرگەنىمىزدى نەمەسە ٶزىمىز تۇسىنبەيتىن تىلدە، جاتتاندى دۇعا ايتقانىمىزدى يا ونى دۇعالار جيناعىنان وقىپ بەرگەنىمىزدى قالامايدى. ول جۇرەكتەن شىعاتىن دۇعالارعا سۇيسىنەدى.
اللانىڭ ەسىمىمەن باستاڭىز
جاراتۋشىنىڭ قۇداي، اللا، ٴتاڭىر سياقتى كوپتەگەن اتاۋلارى بار. دەسە دە اللانىڭ دارا ٴبىر ەسىمى بار. بۇل جايىندا كيەلى جازبالاردا ول: «مەن ەحوبامىن. بۇل — مەنىڭ ەسىمىم»،— دەيدى (يشايا 42:8). بۇل ەسىم كيەلى جازبالاردا شامامەن 7000 رەت كەزدەسەدى. كوپ پايعامبار دۇعالارىن وسى ەسىممەن باستاعان. مىسالى، يبراھيم پايعامبار: «ۋا، ەحوبا، تاعى دا ايتايىنشى»،— دەگەن (مۇسانىڭ 1-جازباسى 18:30). ٴبىز دە جاراتۋشىنىڭ ەحوبا دەگەن اتىن اتاپ دۇعا ەتۋىمىز كەرەك.
دۇعانى جانىڭىزعا جاقىن تىلدە ايتىڭىز
قاي تىلدە سويلەسەك تە، جاراتقان اللا جۇرەگىمىزدىڭ تۇبىندە جاتقان سەزىمدەرىمىزدى، ويلارىمىزدى تۇسىنەدى. قۇدايدىڭ سوزىندە ول جايىندا بىلاي دەلىنگەن: «قۇداي ەشكىمدى الالامايدى... ول وزىنەن قورقاتىن جانە ٵدىل ارەكەت ەتەتىن ٵربىر ادامدى، قاي ۇلتتان شىقسا دا، قابىل الادى» (ەلشىلەردىڭ ىستەرى 10:34، 35).
الايدا اللانىڭ شاپاعاتىنا بولەنۋ ٷشىن دۇعا قىلۋ عانا جەتكىلىكسىز. سوندا تاعى نە ىستەۋ كەرەك؟ بۇل جايىندا كەلەسى ماقالادا ايتىلادى.