НЕГІЗГІ ТАҚЫРЫП | ӨМІРДЕН ӨТКЕНДЕР ӨМІРГЕ ОРАЛА МА?
Өлген соң адаммен не болады?
“Адам өлген соң үш жердің біреуіне: пейішке я тозаққа я күнәдан тазартатын жерге барады деп ойлайтынмын. Мен пейішке баратындай тым жақсы, бірақ тозаққа баратындай зұлым да болған жоқпын. Ал күнәдан тазартатын жерде не болатынын нақты білмедім. Киелі кітаптан бұлар туралы ештеңе оқыған жоқпын. Әйтеуір адамдардан естігенім осы еді” (Лайонел).
“Маған өлген соң адамдардың бәрі аспанға барады деп үйреткен. Бірақ бұған күмәнім болды. Өліммен бәрі бітеді, марқұмдар енді қайтып оралмайды деп ойлайтынмын” (Фернандо).
Өлген соң адаммен не болады? Көз жұмған жақындарымыз бір жерде қиналып жатыр ма? Олармен қайта көрісеміз бе? Көрісетінімізге қандай негіз бар? Осындай сұрақтар сіздің де көкейіңізде туған шығар. Киелі жазбаларда бұл туралы шындығында не айтылғанына назар аударсақ болады. Алдымен, Құдай Сөзі Киелі кітапта өлім жайлы не делінгеніне көңіл бөлейік. Сосын оның болашаққа қандай үміт беретінін білеміз.
Өлген адамдар қандай күйде болады?
КИЕЛІ КІТАПТЫҢ ЖАУАБЫ: “Тірілер өлетінін біледі, ал өлгендер ештеңе білмейді. Енді олардың алатын сыйы жоқ, өйткені олар жайлы барлық нәрсе ұмыт болады. Қандай істі қолға алсаң да, оны барыңды салып істе, себебі өзің баратын көрде * еңбектену де, жоспарлау да, білім де, даналық та жоқ” (Уағыздаушы 9:5, 10).
Мұндағы “көр” сөзі — адамдар өлген соң баратын жер, ол әрекетсіз, ес-түссіз болатын бейнелі орынды не күйді білдіреді. Ежелде өмір сүрген Құдайдың адал қызметшісі Әйүп пайғамбардың көр туралы айтқан сөздерін қарастырайық. Ол бар мал-мүлкінен, бала-шағасынан бір күнде айырылады, әрі денесін сұмдық ауыратын шиқан басып кетеді. Сонда ол Құдайына жалбарынып: “Шіркін, мені көрде [“тозақта”, католиктердің “Дуэй аудармасы”] жасыра тұрып,.. тығып қойсаң ғой!”— деген (Әйүп 1:13—19; 2:7; 14:13). Әйүп көрді тозақ оты деп түсінбегені анық, әйтпесе ондай жағдайда оның азабына азап қосылар еді ғой. Қайта, оның сөздерінен ол қиындықтан босайтын жер туралы айтқаны көрінеді.
Өлілердің қандай күйде екенін білудің тағы бір жолы бар. Бұл үшін Құдай рухының жетелеуімен жазылған Киелі жазбалардағы сегіз адамның оқиғасымен танысайық (Осы беттегі “ Өлімнен қайта тірілген сегіз адам” деген қоршауды қараңыз).
Өмірге қайта оралған осы сегіз адамның ешқайсысы да жандарының о дүниеге барып, жәннатта не тозақта болғаны жайлы ештеңе айтпаған. Егер олар өлген соң сондай жерде болған болса, сол жайлы міндетті түрде айтпас па еді? Әрі барлық адам білу үшін Киелі жазбаларда бұл туралы жазылатын еді ғой. Бірақ Киелі кітаптың еш жерінде мұндай мәлімет жоқ. Демек, бұл сегіз адамның о дүние жайлы ештеңе айтпағаны анық. Неге? Өйткені олар терең ұйқыға батқандай ес-түссіз күйде болған. Киелі кітапта да өлім кейде ұйқыға теңеледі. Мысалы, Дәуіт және Степан есімді Құдайдың қызметшілерінің “өлім ұйқысына кеткені” айтылған (Елшілердің істері 7:60; 13:36).
Олай болса, өлгендер үшін қандай үміт бар? Олар өлім ұйқысынан оянатын кез келе ме?
^ 7-абзац “Киелі жазбалар. Жаңа дүние аудармасының” біраз жерінде “көр” сөзі адамның өліміне нұсқайтын еврейдің “шеол” және гректің “гадес” сөздерінің аудармасы ретінде қолданылған. Кейбір Киелі кітап аудармаларында бұл сөздер “тозақ” деп аударылған. Бірақ тозақ оты туралы ілім Киелі жазбаларға еш негізделмеген.
Қызықты болар мәліметтер
КҮЗЕТ МҰНАРАСЫ
Иса пайғамбар шынымен де адамдарды тірілткен бе?
Иса пайғамбардың адамдарды қайта тірілткені жайлы оқиғалар оның болашаққа қатысты айтқан уәделеріне деген қандай сенімділік береді?
