Зәбүр 102:1—28
Қысым көріп, бойын үмітсіздік билеген адамның Ехобаның алдында мұңын шаққан дұғасы+.
102 Уа, Ехоба, дұғамды естіші+,Көмек сұрап жалбарынған даусым саған жетсінші+.
2 Қиналған шағымда жүзіңді жасырмашы+,Еңкейіп маған құлақ салшы,Шақырғанымда тезірек жауап қатшы+.
3 Өйткені күндерім түтіндей сейіліп барады,Сүйектерім қызған шоқтай алаулайды+.
4 Тамаққа тәбетім болмай,Жүрегім қан жылап, шөптей қурап қалды+.
5 Қатты қиналып ыңқылдағанымнан+
Жүдеп, терім сүйегіме жабысып қалды+.
6 Мен құла түздегі бірқазанға,Үйінділер арасындағы байғызға ұқсаймын.
7 Көз ілмей ояу жатамын*,Үй төбесіндегі жалғыз құс сияқтымын+.
8 Дұшпандарым күнұзаққа мені қорлайды+,Мазақ қылып, менің атыммен қарғанады.
9 Күлді нан сияқты жеймін+,Сусыныма көз жасымды араластырып ішемін+.
10 Сен ашу шақырып, кәріңді төккендіктен осылай істеймін.
Лақтырып тастау үшін сен мені жоғары көтердің.
11 Күндерім жоғалып бара жатқан көлеңкедей+,Мен шөптей қурап барамын+.
12 Ал сен, уа, Ехоба, мәңгі бар боласың+,Есімің ұрпақтан ұрпаққа жалғасады+.
13 Орныңнан түрегеліп, міндетті түрде Сионға мейірімділік танытасың+,Өйткені оған ықыласыңды түсіретін уақыт келді+.
Белгіленген уақыт келіп жетті+.
14 Қызметшілерің оның тастарынан қуаныш тапты+,Топырағын да жақсы көріп кетті+.
15 Күллі ұлттар Ехобаның есімінен қорқатын болады,Жер бетінің барлық патшалары да оның ұлылығынан қаймығады+.
16 Өйткені Ехоба Сионды қайта тұрғызады+,Құдай өз салтанатымен пайда болады+.
17 Ол қаріп-қасерлердің дұғасына ден қояды+,Олардың мінажатын елеусіз қалдырмайды+.
18 Бұл келешекте пайда болатын халық Ехобаны* мадақтасын деп,Келер ұрпақ үшін жазылды+.
19 Өйткені Ехоба заңғар биіктегі киелі орнынан төмен қарайды+,Көктен жерге көз тастайды.
20 Мұны тұтқында отырған адамның күрсінісін есту үшін+,Өлімге кесілгендерді босату үшін жасайды+.
21 Сонда Сионда Ехобаның есімі жарияланады+,Иерусалимде даңқы артады.
22 Бұл халықтар мен патшалықтарЕхобаға қызмет ету үшін жиналғанда жүзеге асады+.
23 Ол мені қауқарымнан тым ерте айырды,Күндерімді қысқартты.
24 Сонда мен былай дедім: “Уа, Құдайым,Сен мәңгі бар болатын Құдайсың+,Өмірімді бел ортасынан үзе көрмеші.
25 Сен атам заманда жердің негізін қаладың,Аспанды да өз қолыңмен жараттың+.
26 Олар құрып кетеді, бірақ сен қаласың.
Аспан мен жер киім іспетті тозады,Сен оларды көйлек іспетті ауыстырасың, сонда олар жоқ болады.
27 Ал сен еш өзгермейсің, ғұмырың да еш таусылмайды+.
28 Қызметшілеріңнің балалары қауіпсіз өмір сүреді,Олардың ұрпақтары да алдыңда қауіпсіз ғұмыр кешеді+”.
